Ουδεμία θρασύτερη της… ευεργετηθείσας!

Είχε παρόμοια συμπεριφορά- προεκλογικά - με εκείνη της Αλίκης Βουγιουκλάκη στη «Μαρία της σιωπής», παρότι θα περίμενε κανείς να πάρει θέση λόγω της θεσμικής της θέσης. Βρέθηκε να κατέχει μια θέση που όμοια της είχε στο παρελθόν μόνο ο εμβληματικός Βαγγέλης Μαμαλάκης, ασχέτως πως την διαχειρίστηκε. 

Μια θέση - βεβαίως βεβαίως - την οποία κατέκτησε με βασικό εφόδιο πως υπήρξε συμμαθήτρια του προέδρου στα άγουρα μαθητικά χρόνια, αλλά αυτό είναι κι ένα μάθημα για τον αναβαπτισμένο χθες Νίκο Ανδρουλάκη, σχετικά με τις επιλογές κάποιων συνεργατών του. Από τον περασμένο Οκτώβριο, για λόγους που είναι απολύτως ευκρινείς αλλά αδικαιολόγητοι, αποφάσισε να κινηθεί απέναντι στον πρόεδρο, με αποκορύφωμα το γεγονός πως αν και της ζητήθηκε να υπογράψει ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής την υποψηφιότητα του προέδρου - που την τοποθέτησε εκεί που βρέθηκε- εκείνη πεισματικά αρνήθηκε.

Ακατανόητο κι αυτό, αλλά εξηγήσιμο άλλωστε το είχε πει προ αρχαιοτάτων χρόνων ο Ηράκλειτος που μίλησε για την αχαριστία σε σχέση με την ευεργεσία, εξάλλου το ζήσαμε και σε πιο ultra έκδοση,  στο πρόσωπο του Χάρη Δούκα.

Από όλα αυτά όμως μέχρι να βρεθείς χθες το βράδυ και στα επινίκια των συνεργατών του Ανδρουλάκη, ο δρόμος είναι μακρύς, ή μάλλον θρασύς για να ακριβολογούμε, αλλά αυτό που κάποιοι θεωρούν εμπόδιο ίσως αποτελεί εφόδιο για την πορεία τους!