Το φρουριακό οχυρό της Σπιναλόγκας, σε όλη τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του, - λες και το ‘χει τάμα,- είχε συχνές παραφυάδες από «μυστηριακά» γεγονότα. Φαίνεται πως αυτά εκτός από τη βενετσιάνικη, την οθωμανική και τη χανσενική περίοδο, εξακολουθούν να εμφανίζονται σαν φαντάσματα και στις μέρες μας. Κι όταν λέμε μυστήρια, μην πάει ο νους σας στην ορθόδοξη ερμηνεία του όρου που αναφέρεται γενικά στις θεοσύστατες τελετές της Εκκλησίας που είναι απαραίτητες για τη …σωτηρία του ανθρώπου, και τη δυνατότητα να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Όχι τέτοια πράγματα. Αλλά να, «αινιγματικά γεγονότα» που είναι δύσκολο να κατανοηθούν.
Όπως οι πληροφορίες που έχουν φτάσει στα αυτιά μας για εξωθεσμικές παρεμβάσεις προσώπων στην κατάρτιση των οριστικών ξενόγλωσσων φακέλων, των διορθώσεων και των συμπληρώσεων τους, κυρίως εκείνου στην αγγλική γλώσσα, που θα συνοδεύει την κατάθεση της επίσημης υποψηφιότητας της οχυρής νησίδας, στο Κέντρο Παγκόσμιας Κληρονομιάς στο Παρίσι, από το Ελληνικό Κράτος έως την 1η Φεβρουαρίου του 2019, δηλαδή σε λιγότερο από τρεις μήνες.
Λένε λοιπόν οι ασφαλείς πληροφορίες μας, ότι πρόσωπα τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την επιτροπή τεχνοκρατών και των υπηρεσιακών παραγόντων που έχει συσταθεί γι’ αυτό το λόγο από το ΥΠ.ΠΟ.Τ, κάνουν παρεμβάσεις και προτάσεις εν γνώσει και με προτροπή υπεύθυνων υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου, για τις τελικές διορθώσεις του φακέλου!
Τα πρόσωπα αυτά, που φέρεται να κάνουν παρέμβαση στον φάκελο στην αγγλική γλώσσα, και να επικοινωνούν με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο με τους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους παράγοντες του υπουργείου υποστηρίζουν, η εγγραφή της νησίδας στη λίστα της παγκόσμιας κληρονομιάς να είναι με την επίσημη ονομασία “Island of Spinalonga” (Νησί Σπιναλόγκας) και όχι «Fortress of Spinalonga” (Φρούριο Σπιναλόγκας), όπως άλλωστε είναι γραμμένο ήδη και στον αγγλικό φάκελο που κατατέθηκε πρόσφατα (τέλος Σεπτεμβρίου 2018) στο Παρίσι.
Η πρόταση αυτή που παραπέμπει ευθέως μόνο και μόνο στη γνωστή νουβέλα best seller που γράφτηκε και μεταφράστηκε σε πάμπολλες γλώσσες για το φρούριο, εάν υιοθετηθεί θα αποτελεί εκτός από ένα πρωτοφανές ιστορικό σκάνδαλο και εμπορικό «καπέλωμα», παράλληλα μια ατυχής εκτροπή για την έκβαση της ένταξής του, δεδομένου ότι η ίδια η Πολιτεία διαγράφει σκανδαλωδώς και εκούσια τη δεσπόζουσα ιστορική περίοδο ζωής της νησίδας, εκείνης της βενετσιάνικης.
Είναι δεδομένο ότι εκτός από μαρτυρικό τόπο εκτοπισμού, αποτελεί ένα μοναδικό αυτούσιο δείγμα βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής του 16ου αιώνα στην ανατολική Μεσόγειο και μόνο κάθε σκέψη αποποίησης αυτής της όψης του, θα αποτελεί άλλη μια, δεύτερη αυτή τη φορά, εσκεμμένα λαθεμένη και προκλητική ονομασία στην ιστορία του φρουρίου, όπως έγινε άλλωστε το 1954 όταν μετονομάστηκε επίσημα με το άσχετο όνομα «Καλυδών», το οποίο δυστυχώς και με αποκλειστική ευθύνη του ΥΠ.ΠΟ.Τ παραμένει έως σήμερα!
Εμείς ευχόμαστε να είναι ...λάθος οι πληροφορίες μας και καλούμε την αεικίνητη και εργατική Γενική Γραμματέα κ. Μ. Βλαζάκη να τις διαψεύσει και να μας διαβεβαιώσει ότι η επίσημη εγγραφή της νησίδας στην UNESCO θα είναι «Φρούριο της Σπιναλόγκας», αυτή που άλλωστε είναι συγγενής και με τη μέχρι σήμερα ονομασία του από το ΥΠ.ΠΟ.Τ ως «οχυρή νησίδα της Σπιναλόγκας» και δεν θα υιοθετηθεί καμιά άλλη εκ του πονηρού εξωθεσμική «εμπορική» παρέμβαση.
Η Γενική Γραμματέας του ΥΠ.ΠΟ.Τ θα πρέπει επίσης να μας απαντήσει και να δικαιολογήσει τη μέχρι σήμερα παραμονή του ξενικού και ανιστόρητου επίσημου ονόματος «Καλυδών» που όχι μόνο είναι παντελώς άσχετο με το φρούριο, αλλά πριονίζει και ναρκοθετεί την ίδια την υποψηφιότητά του στον Παγκόσμιο Οργανισμό.
Το σκεπτικό της επιλογής του ατυχούς αυτού ονόματος είναι γνωστό για την εποχή που επιλέχτηκε και δεν συνάδει με τα σημερινά επιχειρήματα εγγραφής της στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας. Οποιαδήποτε καθυστέρηση διόρθωσης αυτού του ιστορικού ατοπήματος, όχι μόνο προσβάλει την ιστορική μνήμη αλλά και αδυνατίζει την εθνική προσπάθεια.
