Μάζεψαν τις ξαπλώστρες… κι έφυγαν από την Αγία Πελαγία!

Το κίνημα της Πετσέτας που απλώθηκε σε ολη την Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι, έβαλε - και ορθώς θα έλεγε κανείς - το ζήτημα της διαχείρισης του δημόσιου χώρου, της προσβασιμότητας των πολιτών και της ιδιωτικής αυθαιρεσίας εκεί που γίνεται με σκανδαλώδη τρόπο.
Και ξέρετε πως σε αυτές τις περιπτώσεις ξυπνά και ο κρατικός μηχανισμός που συνήθως είναι σε ύπνο διαρκείας και… όποιον πάρει ο χάρος!

Όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της Αγίας Πελαγίας όπου μπροστά από επιχειρήσεις που είχαν απλωμένες ξαπλώστρες ζητήθηκε η απόσυρση τους με το σκεπτικό πως οι ομπρέλες έχουν τοποθετηθεί σε απόσταση μικρότερη των πέντε μέτρων όπως προβλέπει ο νόμος.
Μόνο που εδώ υπάρχει το παράδοξο να μην υπάρχει καν παραλία πέραν των δυο μέτρων κι ας εκκρεμεί εδώ και χρόνια το έργο της διαπλάτυνσης της ακτής και οι επαγγελματίες δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, όταν η θάλασσα σχεδόν « λούζει» τα καταστήματα τους.



Και το παράδοξο γίνεται ακόμα πιο άσχημο όταν η αρμόδια Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου έρχεται μπροστά στα μάτια των εμβρόντητων τουριστών να θέλει την άμεση εφαρμογή του νόμου, απέναντι σε επαγγελματίες που λειτουργούν νομότυπα, εκπληρώνοντας στο ακέραιο όλες τους τις υποχρεώσεις.
Εκτός κι αν κάποιοι εκτιμούν πως τέτοιες εικόνες, με τις ξαπλώστρες μαζεμένες στην άκρη της ακτής αποτελούν την καλύτερη διαφήμιση για το τουριστικό προϊόν της περιοχής!
Ας το ξαναδούν οι αρμόδιοι με λογική, ψυχραιμία και προπαντός χωρίς… λαϊκισμό.