Η μάχη με το φονικό ιό, τεστάρει τις αντοχές όλων μας και μας κάνει όλους όσοι βρισκόμαστε με κάποιο τρόπο στη δημόσια σφαίρα, να πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και ψύχραιμοι!
Από τη μια οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό των δομών υγείας που με αυταπάρνηση υπερβάλουν εαυτούς για να είναι ασφαλές πάνω απ’ όλα το σύστημα, που χωρίς αυτό είμαστε καταδικασμένοι.
Από την άλλη ο κόσμος που αγωνιά, φοβάται, πιέζεται με τον καταιγισμό ειδήσεων, πληροφοριών, φημών και ενός φρικαλέου Ράδιο- Αρβύλα, που το μόνο που κάνει είναι να σπείρει τον πανικό και να προκαλεί σύγχυση.
Και στη μέση τα Μέσα Ενημέρωσης, που δίνουν κι αυτά το δικό τους αγώνα: χωρίς βάρδιες, με συνεχή προσπάθεια να ενημερώνουν έγκυρα και έγκαιρα, μα κυρίως ψύχραιμα για ότι συμβαίνει!
Σε ένα τοπίο που σαν κινούμενη άμμος ραγδαία μεταλλάσσεται, άραγε τι νόημα έχει να περιμένουμε με την... καραμπίνα πότε θα σκάσει το επόμενο περιστατικό κορωνοϊού στην Κρήτη ή στη χώρα, για να το παρουσιάσουμε, όταν ξέρουμε πια εκ πείρας, πως τα νούμερα δεν θα έχουν, σε λίγο, σημασία;
Έναν προβληματισμό καταθέτουμε γιατί θυμίζει ένα κυνήγι μαγισσών αυτό, η μάχη να πάρεις στο κατόπι τον κορvνοϊό, πλειοδοτώντας σε ένα παιγνίδι τρόμου και εντυπώσεων!
Ο κόσμος ζητά απ’ όλους μας υπευθυνότητα γιατί δεν κρίνεται μόνο το κρατικό σύστημα και οι φορείς υγείας... μα και ‘μείς όλοι!
