Κρήτη, μπαταρία του Νότου για καθαρή ενέργεια

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για τις επενδύσεις. Είναι πλέον εμφανές ότι χωρίς αυτές η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει από τον φαύλο κύκλο της παραγωγικής, οικονομικής, τεχνολογικής και αναπτυξιακής υστέρησης.

Δυστυχώς, οι μοναδικές επενδύσεις που κάναμε επί πολλά χρόνια ήταν εκείνες στο υπερτροφικό κράτος και στις αντιπαραγωγικές δομές του. Οι ποικιλώνυμες πολιτικές και συνδικαλιστικές ελίτ είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στη συντήρηση και αναπαραγωγή τους, με αποτέλεσμα η χώρα να εμφανίζει χαρακτηριστικά Σοβιετίας.

Το σοκ της χρεοκοπίας μάς ανάγκασε να δούμε τα αδιέξοδα των επιλογών μας. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα δεν είναι καθαρό ποιον δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε. Αν και τα μεγάλα λόγια περισσεύουν από το σύνολο των κομματικών δυνάμεων. Όλοι τους μιλούν για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Αλλά σχεδόν κανείς τους δεν λέει ποιο είναι αυτό.

Στην πράξη, απέχουμε παρασάγγας από το να υιοθετήσουμε και να υλοποιήσουμε τις αυτονόητες προτεραιότητες. Αρκεί να σταθούμε στον τομέα της ενέργειας, ο οποίος ήταν και παραμένει δείκτης της αδυναμίας μας να εναρμονιστούμε με τον σύγχρονο κόσμο. 

Δεν φαίνεται να μας συγκινεί η Πράσινη Συμφωνία που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρέχοντας τεράστιους χρηματοδοτικούς πόρους στα κράτη-μέλη της. Ούτε δείχνουμε την απαιτούμενη αποφασιστικότητα για να απεξαρτηθούμε από τα ορυκτά και ρυπογόνα καύσιμα. 

Το πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζεται με αδιαφορία –αν όχι με άρνηση- από αντιπολιτευτικούς και κυβερνητικούς κύκλους.  

Ουσιαστικά, οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται την αξία και τη σημασία του.  Ούτε καν τώρα που η πανδημία μας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις ακολουθούμενες έως σήμερα πολιτικές. Αδιαφορούσαμε και αδιαφορούμε για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, για την προστασία του περιβάλλοντος.

Δεν ήταν μόνο ο ανεγκέφαλος Τραμπ, αλλά και διάφοροι αυτόκλητοι υπερασπιστές απαρχαιωμένων πολιτικών αντιλήψεων, οι οποίοι κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν τη βιώσιμη ανάπτυξη. Και πρωτίστως να μην αξιοποιηθούν οι νέες ευκαιρίες και δυνατότητες που προσφέρονται για να θωρακίσουμε τη ζωή μας από την αλόγιστη χρήση των ορυκτών καυσίμων. Μετά την κατακρήμνιση και διεθνή κατακραυγή του πιο αυθεντικού εκφραστή των πετρελαιάδων, του Ντόναλαντ Τραμπ, όπως χαρακτηριστικά τον εγκαλεί ο Μπαράκ Ομπάμα, οι αλλαγές στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη επιταχύνονται.

Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες η στροφή στις ΑΠΕ αποτελεί κοινό τόπο. Η ηλιακή και αιολική ενέργεια, η αποθήκευση και η αντλησιοταμίευση βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του επενδυτικού ενδιαφέροντος.  Μάλιστα, η αποθήκευση ενέργειας συνιστά προτεραιότητα για τις ενεργειακές πολιτικές, τόσο των κρατών-μελών όσο και άλλων προηγμένων χωρών ανά τον πλανήτη. 

Με την τεχνολογική πρόοδο τα συστήματα αποθήκευσης με μπαταρίες αποκτούν ξεχωριστά πλεονεκτήματα. Διασφαλίζουν σταθερότητα και αδιάλειπτη λειτουργία του δικτύου μεταφοράς ενέργειας, το οποίο ενισχύεται περαιτέρω με την είσοδο των ΑΠΕ στα επιμέρους απαρχαιωμένα δίκτυα της χώρας μας. Η τεχνολογία τους γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική, το κόστος της μειώνεται. Ένα άλλο πλεονέκτημά τους είναι οι  μικρές απαιτήσεις σε εκτάσεις γης για την εγκατάστασή τους.  Γεγονός, που καθιστά ευκολότερη και γρηγορότερη την αδειοδότησή  τους. Το σημαντικό όμως είναι ότι αποτελούν τεχνολογία εισαγόμενη 100%,με ελάχιστες θέσεις εργασίας ,μικρό χρόνο ζωής και απαιτήσεις ανακύκλωσης. 

Η Ελλάδα λόγω της γεωμορφολογίας της (βουνά και νερά) έχει τη δυνατότητα να διαδραματίσει κορυφαίο στρατηγικό ρόλο. Να καταστεί η μπαταρία του Νότου, διεκδικώντας ιδιαίτερη θέση στη διαχείριση της καθαρής ενέργειας, μέσω των εγκαταστάσεων αντλησιοταμιεύσης οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 96% της παγκόσμιας αποταμίευσης. Και αυτό γιατί συνιστούν τοπικές πηγές ενέργειας με εγχώρια προστιθέμενη αξία που υπερβαίνει το 70%.

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, εγχώριες και διεθνείς, η Κρήτη διαθέτει τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί σε καταλύτη της μετάβασής μας από τα ορυκτά και ρυπογόνα καύσιμα στην παραγωγή πράσινης ενέργειας.

Οι ανάγκες αποθήκευσης της Κρήτης και μετά τη διασύνδεση του νησιού με την Αττική θα παραμείνουν αυξημένες. Τόσο για τη βέλτιστη διαχείριση των ανανεώσιμων μεταβλητών. Όσο και για τη παροχή των απαιτούμενων επικουρικών υπηρεσιών στο Διαχειριστή Συστήματος.

Τελικό αποτέλεσμα η μείωση της αξίας του ρεύματος προς όφελος του ίδιου του καταναλωτή.

Το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα προσφέρει ο Υβριδικός Σταθμός Αμαρίου, συνδυάζοντας την ενεργειακή αξιοποίηση του Φράγματος Ποταμών Ρεθύμνου, ως μονάδα αποθήκευσης  τροφοδοτούμενη από την  αιολική ενέργεια της Σητείας. Έτσι άλλωστε εξηγείται και το προσωπικό ενδιαφέρον του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το συγκεκριμένο έργο, του οποίου τη λειτουργία σχεδιάζει να εγκαινιάσει ο ίδιος.