Η ώρα της σιωπηλής πλειοψηφίας

Τη μερίδα του λέοντος κατέχει ,η αποκαλούμενη πράσινη μετάβαση στο Ευρωπαϊκό  Ταμείο Ανάπτυξης και Ανθεκτικότητας . Με άλλα λόγια αναδεικνύεται σε ζωτική προτεραιότητα  η υλοποίηση  εκείνων των έργων που συνδέονται ευθέως με τη βιώσιμη ανάπτυξη ,την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών και την ανάγκη εναρμόνισης της χώρας μας στο ενεργειακό πεδίο , με τις προηγμένες  κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης.

Όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει ο συντοπίτης μας καθηγητής κ. Γιάννης   Βουρδουμπάς, η σταδιακή μετάβαση από το υπάρχον ενεργειακό σύστημα σε ένα διαφορετικό, στο οποίο οι εκπομπές ανθρακούχων αερίων θα είναι σαφώς λιγότερες σε σχέση με τις σημερινές καθίσταται αναγκαία. Έτσι μόνο σημειώνει, θα περιορίσουμε  δραστικά τη χρήση ορυκτών καυσίμων και την αντικατάστασή τους με φιλικές στο περιβάλλον ενεργειακές πηγές. 

Το εγχείρημα αυτό αναμφίβολα είναι σύνθετο και απαιτητικό ,μιας και συνδέεται με καινοτόμες πρακτικές και με νέες περιβαντολλογικές  τεχνολογίες .Θετικό γεγονός ωστόσο είναι ότι η Ελλάδα έχει δεσμευθεί να σταματήσει τη λειτουργία όλων των λιγνιτικών  μονάδων ως το 2028. Μάλιστα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες των προωθούμενων αλλαγών, έχει δημιουργηθεί ένας ειδικός μηχανισμός χρηματοδότησης για την προστασία και το  μέλλον  των εργαζομένων στις υπάρχουσες μονάδες.

Αποδέσμευση από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα

Τα ζήτημα αυτό έχει ξεχωριστή διάσταση και στην Κρήτη. Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται στο νησί μας, στηρίζεται στα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα. Πετρέλαιο ,μαζούτ και ντίζελ χρησιμοποιούνται και στους τρεις θερμοηλεκτρικούς σταθμούς οι οποίοι βρίσκονται σε Ηράκλειο, Λασίθι και Χανιά  καλύπτοντας το 80% της ενέργειας που χρειαζόμαστε. Την ίδια ώρα μόλις το 20% μετά βίας  παράγεται  από τις ανανεώσιμες πηγές .

Η υστέρηση λοιπόν είναι υπαρκτή και μεγάλη αν θέλουμε να βλέπουμε τη σκληρή πραγματικότητα δίχως παρωπίδες, ιδεοληψίες, ακόμη και ακατανόητες εμμονές ,όπως εκείνων που σκιαμαχούν κατά των ΑΠΕ κάνοντας σημαία τους το σύνθημα καθαρά βουνά χωρίς αιολικά. Η σταδιακή αποδέσμευση από τα ρυπογόνα  καύσιμα για να επιτευχθεί χρειάζεται καθαρές φωνές ,καθαρές θέσεις, καθαρές αντιλήψεις. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν συμβαίνει. Ούτε τα πολιτικά κόμματα ούτε οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης και των κοινωνικών φορέων το πράττουν. Η απροθυμία τους να στηρίξουν τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι τυχαία. Η ροπή τους στη μικροπολιτική και στη ψηφοθηρία τους στερεί τη δυνατότητα να έχουν το δικό τους πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου.

Το καινοτόμο έργο του Υβριδικού Σταθμού Αμαρίου

Έτσι για μια ακόμη φορά καθίσταται εμφανές ότι οι αλλαγές για να προχωρήσουν πέρα από την πολιτική βούληση έχουν ανάγκη και τη στήριξη  εκείνων των δημιουργικών δυνάμεων που μπορούν και  βλέπουν μακριά.

Όπως δείχνει η περίπτωση του Υβριδικού Σταθμού Αμαρίου ,καινοτόμο και πρωτοποριακό ενεργειακό έργο, οι δυνάμεις αυτές είναι υπαρκτές και σημαντικές. Βρίσκονται σε όλους τους παραγωγικούς, εργασιακούς, επιστημονικούς και κομματικούς χώρους. Στην πραγματικότητα πρόκειται  για τη λεγόμενη σιωπηλή πλειοψηφία ,η οποία συνδέει την πρόοδο και την ατομική της ευημερία με το συλλογικό  όφελος και την ανάπτυξη της χώρας.