ΕΙΔΑ-ΑΚΟΥΣΑ

Η Λιάνα θυμάται την περιπέτεια της υγείας της πριν τις εκλογές...

Μια σοβαρή περιπέτεια υγείας που την οδήγησε εκτός προεκλογικής κούρσας...

Η Λιάνα θυμάται την περιπέτεια της υγείας της πριν τις εκλογές...

Την σοβαρή περιπέτεια υγείας της, θυμήθηκε η Λιάνα Σταρίδα με ανάρτησή της, λίγο πριν τις εκλογές του 2019, όταν ήταν υποψήφια στις εκλογές στο Δήμο Ηρακλείου.

Μία σοβαρή περιπέτεια, την οποία η ίδια διηγείται σε ανάρτησή της στα social media και θυμάται την εισαγωγή της στο νοσοκομείο και τα όσα πέρασε με τα "πισώπλατα μαχαιρώματα" που αναφέρει στο δρόμο για τις εκλογές από τις οποίες παραιτήθηκε στο παρά πέντε:

"Τέτοια ώρα σαν σήμερα ή ίσως πιο νωρίς, δεν παίρνω κι όρκο, μπήκαν στη ΜΑΦ του ΠΑΓΝΗ ο άντρας μου, ο γιός μου, ο δήμαρχος και, σαν σίφουνας, η Βαγγελιώ η Σχοιναράκη.

Ήρθαν να δουν την ονειροπόλα που πίστεψε πως θα μπορούσε να προσφέρει κάτι στην πόλη, την τρισκατάρατη, από αμνημονεύτων χρόνων.

Μέχρι τότε γνώριζα μόνο από αγώνες πρόσωπο με πρόσωπο. Ιδέα δεν είχα απο πισωμαχαιρώματα!

Ανεξέλεγκτο άγχος παρέα με 4 πακέτα τσιγάρα, ξεφόρτωμα άδικο από τους "υποστηρικτές" μου και δυστυχώς κι από φίλους και συγγενείς, με ενοχές (άγνωστο γιατί...να το ψάξω...) για όλους και όλες που πίστεψαν σε μένα, με έστειλαν στις 25 τ' Απρίλη του 2019 ημιθανή στο Βενιζέλειο.

"Αχ η καρδιά μου! Γιατρέ θα πεθάνω ΤΩΡΑ", κραύγασα μπουκάροντας στον εφημερεύοντα καρδιολόγο που εξέταζε ασθενή (που ελπίζω να είναι μια χαρά) και στρώθηκα στο κρεβάτι του ιατρείου του! Με κοίταξε, με πέρασε για καμιά παλαβή με κρίση πανικού (να με συγχωρήσουν οι παλαβές σαν κι εμένα επειδή κι εγώ έχω πάθει άπειρες κρίσεις πανικού) και μου είπε άγρια, αν θυμάμαι καλά, να πάω στη διαλογή!

Δεν θα σας τα πρήξω. Άλλωστε τότε τα έπρηξα στον καημένο τον Γιάννη μου που προσπαθούσε να με ενθαρρύνει και με κρατούσε αγκαλιά όσο περνούσε η ώρα κι έσβηνα.

Όταν ήρθε τελικά η σειρά μας σύρθηκα με τη βοήθεια του Γιάννη στο "σωτήριο" κρεβάτι και σε χρόνο μηδενικό ο γιατρός που μου έκανε το καρδιογράφημα, είπε: "Έχουμε πρόβλημα!"

Θυμάμαι σαν σε όνειρο και αποσπασματικά τη συνέχεια: τον υπέρηχο, το φορείο, την απεγνωσμένη έκφραση του Γιάννη μου, τους αγαπημένους μου γιατρούς Anestis Kioulpalis και Stelios Kteniadakis που έτρεχαν προς εμένα, τον George Mastorakis που κυριολεκτικά μου έσωσε τη ζωή όταν του τηλ. από το σπίτι ο Γιάννης μου και του είπε τι συμπτώματα έχω και του είπε: "Τρέχα! Η γυναίκα σου περνάει έμφραγμα" και έτρεξε στο νοσοκομείο να μας δει.

Θυμάμαι που με χώσανε σ' ένα ασθενοφόρο με ένα γιατρό που δεν θυμάμαι το όνομά του αλλά τον ευγνωμονώ για την υπομονή και την ευγένειά το όταν (κάτι μου είχαν δώσει, δεν εξηγείται αλλιώς) του έβαλα φωνές για κάτι που με βάραινε στα πόδια κι εκείνος δίσταζε να μου πει πως ήταν απινιδωτής.

Θυμάμαι που με τρέχανε με το φορείο μέσα στο ΠΑΓΝΗ και ο Γιάννης μου, ο Σπύρος μου και φίλοι, φίλες, υποψήφιοί μου, συνυποψήφιοι μου εύχονταν να γίνω καλά. Κι εγώ είχα μια αγωνία, μα μια αγωνία και έλεγα μονότονα,

"Ο Γιάννης είναι καλά; Να προσέχετε τον Γιάννη", ένα μότο που δεν σταμάτησε ούτε λεπτό, παρά μόνο όταν πια κοιμήθηκα, μετά την επέμβαση, στη ΜΑΦ.

Θυμάμαι και θα θυμάμαι και θ' αγαπώ, θα εκτιμώ και θα σέβομαι τους γιατρούς που με έσωσαν, τον καθηγητή καρδιοχειρουργό Μανόλη Σκαλίδη και τον επεμβατικό καρδιολόγο Zacharis Evangelos και του γιατρούς όλους που ήταν μέσα εκεί που μου διέλυσαν τον θρόμβο κι εγώ κοιτούσα την οθόνη και δεν σκεφτόμουν παρα μόνο αν είναι καλά ο Γιάννης κι όποτε άνοιγε κι έκλεινε η πόρτα ρωτούσα μονότονα το ίδιο και το ίδιο.

Θυμάμαι που παρακολουθούσα (μάλλον αποστασιοποιημένη) τον θρόμβο να διαλύεται και το αίμα να γεμίζει την αδεια αρτηρία.

΄Ηταν Μ. Πέμπτη προς Μ. Παρασκευή. Μια καμπάνα ακουγόταν να χτυπά πένθιμα την Μ. Παρασκευή το βράδυ κι ένας ασθενής απέναντί μου έβηχε ανησυχητικά.

Οι επισκέψεις στη ΜΑΦ περιορισμένες, όμως ήρθαν οι αγαπημένοι μου αλλά και οι "απέναντι" και τους ευχαριστώ όλους 4 χρόνια μετά.

Μα πάνω απ' τους επισκέπτες, κι ας με συγχωρήσουν, μια γυναίκα, νοσηλεύτρια στη ΜΑΦ, στάθηκε πλάι μου και ΞΕΡΩ πως και σήμερα, 4 χρόνια μετά, πάλι πλάι μου θα είναι αν την χρειαστώ. Matiti Hamourga δεν θα σε ξεχάσω ποτέ και θα σ' αγαπώ πάντα!

Πέρασαν 4 χρόνια και εγώ που δήλωνα με έπαρση πως δεν θα κόψω ΠΟΤΕ το τσιγάρο δεν ξανακάπνισα ΠΟΤΕ και πίνω με μεγάλη συνέπεια τα χάπια μου!

Και είμαι εδώ κι ελπίζω να μείνω αρκετά ακόμα".

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο

 

 

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

Στείλε την είδηση