Η ελληνική κρίση, ο Οδυσσέας... και η Ιθάκη

Πώς περιγράφει τα 10 χρόνια της ελληνικής κρίσης ο Ευρωπαίος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί

Η ελληνική κρίση ή το τέλος της Οδύσσειας, είναι ο τίτλος ανάρτησης του Ευρωπαίου Επιτρόπου Pierre Moscovici στο προσωπικό του ιστολόγιο, με αφορμή το χθεσινό Eurogroup για την Ελλάδα.

Όπως επισημαίνει, σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Οδυσσέας χρειάστηκε σχεδόν 10 χρόνια για να επιστρέψει με ασφάλεια στο θρόνο του, την οικογένειά του και το λαό του. Μια δεκαετία ταξίδια στο άγνωστο, αφημένος στη βούληση των Θεών και στην πορεία των ανέμων, συναντώντας τέρατα, αντιστεκόμενος στον πειρασμό των γοργόνων και –περισσότερο από οτιδήποτε- παλεύοντας με την αποφασιστικότητά του για την επιβίωση.

"Όπως ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη, η Ελλάδα τελικά φθάνει στον προορισμό της, δέκα χρόνια μετά από την έναρξη μιας μακράς ύφεσης. Μπορεί επιτέλους να αναπνεύσει, κοιτάζοντας πίσω το μονοπάτι στο οποίο έχει ταξιδέψει και να κοιτάξει ξανά το μέλλον με αυτοπεποίθηση.

Η 22α Ιουνίου 2018 θα παραμείνει ένα ορόσημο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και της ευρωζώνης. Σηματοδοτεί το τέλος μιας άνευ προηγουμένου κρίσης, η οποία έθεσε σε δοκιμασία τη βούληση ενός ολόκληρου λαού και επίσης τη βούληση των Ευρωπαίων να υπερασπιστούν το ευρώ και την αλληλεγγύη μεταξύ μας. Μια κρίση που επιλύθηκε χθες το βράδυ στο Eurogroup με την ολοκλήρωση του προγράμματος στήριξης της σταθερότητας και με ισχυρές πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις που θα διασφαλίσουν το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας και των ανθρώπων της.

Η Ελλάδα ήταν το βασικό θέμα της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη στην περασμένη δεκαετία. Πολλά έχουν ζητηθεί ή ακόμη επιβληθεί, στη διάρκεια αυτών των χρόνων των προγραμμάτων. Πολλά έχουν επιτευχθεί για την ουσιαστική αναδιάρθρωση μιας αποτυχημένης οικονομίας και για την ανοικοδόμηση μιας ξεπερασμένης διοίκησης. Έγιναν πολιτικά και οικονομικά λάθη στην Αθήνα, αλλά επίσης στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και στην Ουάσιγκτον. Θα επιστρέψω σε αυτό σύντομα.

Η ελληνική κρίση ήταν μια οδύσσεια στο άγνωστο, υποχρεώνοντας τους Ευρωπαίους να πάνε μαζί, και να μείνουν ενωμένοι και να βρουν πρωτοφανείς λύσεις για την επιβίωσή τους.

Κανείς δεν πίστευε, το Μάιο του 2010, τη διάρκεια ή τη βιαιότητα της κρίσης. Κανείς, ούτε ακόμη και οι Έλληνες, δεν γνώριζαν τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και της διοίκησης και τις μεταρρυθμίσεις που θα ήταν απαραίτητες για να σταθεί η Ελλάδα ξανά στα πόδια της. Κανείς δεν πίστευε ότι οι Ευρωπαίοι θα δάνειζαν περισσότερα από 240 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου με αντάλλαγμα αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Κανείς δεν είχε φανταστεί τα τέρατα που θα έφερνε αυτή η κρίση και με τα οποία θα έπρεπε να παλέψουμε για πολλά χρόνια.

Τα οικονομικά τέρατα πρώτα, τα οποία έδωσαν ισχυρά πλήγματα: μια βίαιη ύφεση, έως το -9% του ΑΕΠ το 2011, μια τρομερή λιτότητα που "έτρωγε" τους εθνικούς προϋπολογισμούς, μείωνε τους μισθούς τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, και κατέληξε σε απώλεια του 25% του εθνικού πλούτου και στο ιλιγγιώδες ποσοστό του 180% του ΑΕΠ για το χρέος.

Ακολούθησαν τα κοινωνικά τέρατα: η ανεργία που ανέβηκε σε περισσότερο από το 27% του πληθυσμού και στο 50% των νέων, οδηγώντας πολλούς σε εξορία. Η δραματική αύξηση της φτώχειας επηρέασε όλη τη χώρα, υπονομεύοντας την εθνική συνοχή.

Η πολιτική ζωή της Ελλάδας επίσης διαλύθηκε από την κρίση, μετά από τις πολλές αλλαγές πρωθυπουργών, κυβερνήσεων και συνασπισμών. Προέκυψε ένα νέο ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα, που θεωρήθηκε από κάποια κράτη-μέλη ότι είναι ο εχθρός που πρέπει να ηττηθεί, και που σήμερα είναι στην εξουσία για να εφαρμόσει τα αντίθετα από την αρχική πολιτική του ατζέντα. Σε αυτή την ανασύνθεση, το τρομακτικό θηρίο επανεμφανίστηκε με την επίσης εμφάνιση και μετά την είσοδο στο ελληνικό κοινοβούλιο, ενός αυθεντικού νεοναζιστικού κόμματος. Έχουμε ακούσει επανειλημμένως τους Έλληνες πολιτικούς ηγέτες, μεταξύ των οποίων και έναν εφήμερο υπουργό Οικονομικών, τον οποίο δεν αξίζει καν να τον θυμόμαστε, να αναβιώνουν τις μνήμες μιας ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα, με τον κίνδυνο να διασπαστεί η αλληλεγγύη που λειτούργησε ως πυξίδα για μας στην κρίση αυτή.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτής της Οδύσσειας ήταν το τέρας που λέγεται Grexit! Το πολέμησα με όλη μου τη δύναμη από το 2012, πρώτα ως υπουργός Οικονομικών και στη συνέχεια ως Ευρωπαίος επίτροπος επικεφαλής για την Ελλάδα. Τροφοδοτούμενη από κερδοσκόπους στις αγορές, με την πίεση κάποιων κρατών-μελών και των υπουργών τους σε τρομερές και θανατηφόρες διαπραγματεύσεις, η υπόθεση της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη εμφανίστηκε σε κάποιους ως ο απαραίτητος ακρωτηριασμός για να σωθεί η ευρωζώνη, και στη συνέχεια ως τιμωρία εναντίον μιας ελληνικής κυβέρνησης που εξελέγη να σταματήσει τη λιτότητα. Το Grexit είναι έκτοτε, θαμμένο.

Η Ελλάδα και η ευρωζώνη βγαίνουν ισχυρότερες σήμερα από αυτή την τρομερή κρίση. Η Ελλάδα έχει πληγεί σκληρά. Πολλές θυσίες έχουν γίνει αποδεκτές, με θάρρος, και πολλές μεταρρυθμίσεις έχουν ολοκληρωθεί, περίπου 450 τα τελευταία τρία χρόνια. Η Ελλάδα τώρα επιστρέφει στην οικονομική ανάπτυξη, τα ελλείμματα έχουν γίνει πλεονάσματα, οι επενδύσεις επιστρέφουν, καθώς και μέρος των νέων, η ανεργία –παραμένει ακόμη δραματικά υψηλή- έχει μειωθεί κατά 25% τα τελευταία πέντε χρόνια. Το χρέος είναι υπό έλεγχο και οι αποφάσεις του Eurogroup έχουν τοποθετήσει την Ελλάδα σε μια σταθερή πορεία για τις επόμενες δεκαετίες.

Το ευρώ και το ευρωπαϊκό project δοκιμάστηκαν. Το νόμισμά μας έχει επιδείξει οικονομική ισχύ όταν έλειπε η πολιτική αποφασιστικότητα. Η αλληλεγγύη επιβεβαιώθηκε με δυναμικό τρόπο. Δημιουργήσαμε, αν και μερικές φορές πολύ αργά, ισχυρούς μηχανισμούς για την προστασία των οικονομιών μας και για να αποτρέψουμε νέες κρίσεις.

Ναι, η ελληνική κρίση τελείωσε εδώ, στο Λουξεμβούργο. Μια ιστορική σελίδα γυρίζει για την ευρωζώνη. Κοιτάζω τον δρόμο στον οποίο ταξίδεψα, με λύπη για το δράμα που δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε. Αλλά είμαι επίσης υπερήφανος που ήμουν πάντα με τον ελληνικό λαό όλα αυτά τα χρόνια, εναντίον της λιτότητας και του Grexit. Το ταξίδι των Ελλήνων φίλων μου δεν έχει τελειώσει για την ανοικοδόμηση της χώρας τους και για να διαγραφεί το στίγμα αυτής της κρίσης. Η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εγώ, θα παραμείνουμε μαζί τους. Διότι η Ευρωπαϊκή Οδύσσεια, από την πλευρά της, δεν σταματάει εδώ"

Πηγή: capital.gr

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ