Η Διεθνής του τραμπισμού έφυγε, η Πράσινη έρχεται

Μετά την ήττα του Ντόναλντ Τράμπ  η λεγόμενη «Διεθνής κατά των ανεμογεννητριών»  έχασε τον μεγάλο ηγέτη της. Ο κόσμος όλος, όπως υποστήριζε ο άλλοτε πλανητάρχης, κινδυνεύει να βρεθεί χωρίς πετρέλαιο, χωρίς όπλα ,χωρίς Θεό .Σενάριο εφιαλτικό. Εξ’ου και το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Έτσι έπειτα από  την πανδημία θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή  κρίση .Η ζημιά που θα υποστούμε θα είναι τεράστια. Με απλά λόγια δεν θα μπορούμε να αναπνέουμε εξαιτίας της απουσίας ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων.Τώρα θα καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι  να μάθουμε να ζούμε σε καθαρό περιβάλλον. Το χειρότερο είναι ότι θα αναγκαστούμε να χρησιμοποιούμε πράσινη ενέργεια.

Ο Τζό Μπάιντεν ο νέος πλανητάρχης  μας επιφυλάσσει δύσκολες μέρες. Όπου βρεθεί και όπου σταθεί εκθειάζει την αιολική ενέργεια. Φαίνεται πλέον έντονα ότι οι κακές παρέες του με τον  Μπάρακ Ομπάμα ,όταν ήταν Αντιπρόεδρός του ,τον έχουν  επηρεάσει. Ακόμη και ο δικός μας Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κολλήσει το μικρόβιο τους. Απόδειξη πρόσφατα σχολιάζοντας  το βιβλίο «Γη της Επαγγελίας», του πρώην αμερικανού  Προέδρου   έλεγε στους συνεργάτες του, ότι ιδιαίτερη εντύπωση του έκανε η στοχοπροσήλωση του  στην απεξάρτηση των ΗΠΑ από τους πετρελαιάδες ,όπως χαρακτηριστικά τους αποκαλούσε. 

Να που τελικά όλα έχουν τη δική τους ερμηνεία. Η δέσμευση του Έλληνα πρωθυπουργού για απολιγνιτοποίηση μέχρι το 2028 δεν είναι τυχαία. Ούτε ευκαιριακή. Θετικό είναι  στην κατεύθυνση αυτή δεν κινείται μόνος. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι κοινοτικοί μας εταίροι με την αποκαλούμενη «Πράσινη Συμφωνία» και τη γενναία χρηματοδότησή της. Το ίδιο πράττουν και όλες οι αξιόλογες οικολογικές  οργανώσεις.

Σα να μην έφταναν όλα αυτά,στους φορείς που αντιστρατεύονται τα σκοτεινά σχέδια τα οποία  προωθούσε ο τραμπισμός πολεμώντας την αιολική ενέργεια,  ξεχωριστή  θέση  κατέχει   και ο Κώστας Σημίτης. Αλήθεια που ακούστηκε ο πρώην Πρωθυπουργός με τις συνεχείς του παρεμβάσεις να υποστηρίζει ότι στη Ελλάδα το κατεξοχήν αρνητικό παράδειγμα είναι η λιγνιτοεξόρυξη ,καθώς και η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με καύση λιγνίτη ,όπως έγραφε στο χθεσινό του άρθρο στο Βήμα της Κυριακής. 

Μάλιστα δε σταματάει μόνο σ’ αυτό ,αλλά μας κουνάει και το δάκτυλο όταν μας λέει ότι η χώρα πληρώνει όλο και περισσότερα πρόστιμα για τη χρήση του λιγνίτη, ενώ θα μπορούσε να αναπτύξει χερσαία και θαλάσσια αιολικά πάρκα. 

Το εξοργιστικό είναι ότι καλεί τις χώρες του Νότου να πρωταγωνιστήσουν στην «πράσινη μετεξέλιξη» ,στην παραγωγή προίόντων  που θα ανταποκρίνονται στους κανόνες υγείας και φυσικής ανάπτυξης.   

Τώρα καταλαβαίνω γιατί κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου ερωτηθείς για τον Κώστα Σημίτη είχε πει ότι βλέπει την Ελλάδα από την πλευρά του μέλλοντος λόγω κοσμοαντίληψης.

Πάντως  το καλό για την Κρήτη ,για μας τους Κρητικούς είναι ότι ο συντοπίτης μας Πρωθυπουργός έχει γυρίσει την πλάτη του στη μαύρη διεθνή κατά των ανεμογεννητριών που αν και ξεδοντιασμένη μετά την απώλεια του Τράμπ δεν παύει να  βρυχάται.

Άλλωστε σ αυτήν συνυπάρχουν ποικίλες δυνάμεις.Κοινός παρονομαστής τους η παραγωγική, οικονομική ,ενεργειακή, αναπτυξιακή υστέρηση του τόπου. Δεν πρόκειται για κάποιους με ιδεοληπτικές εμμονές. Και πολύ περισσότερο δεν εκφράζουν τις τοπικές κοινωνίες που θέλουν να πάνε μπροστά. Αντιθέτως είναι μικρές μειοψηφικές ομάδες που ηθελημένα ή όχι εξυπηρετούν σκοπιμότητες ακόμη και συμφέροντα.

Όπως συχνά αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ,η Κρήτη έχει όλες τις προύποθέσεις να αποτελέσει πρότυπο πράσινης Περιφέρειας κάνοντας πράξη τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αλλά και να προσπεράσει εκείνους που είναι προσκολλημένοι στο παρελθόν.