Προφανώς και η χθεσινή διαδικασία στο μαγαζί που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης ήταν μια ξεχωριστή στιγμή στην προσπάθεια να αποκατασταθεί η τάξη στη μάχη κατά της αυθαιρεσίας και των υπερβολών που πολλοί επαγγελματίες εφάρμοζαν τα τελευταία χρόνια για να βελτιώσουν τις επιχειρήσεις τους, αδιαφορώντας για το αν αυτό λειτουργεί εις βάρος της αισθητικής της πόλης αλλά και του εννοούμενου δημοσίου συμφέροντος.
Να θυμηθούμε μόνο τη μάχη που έδωσε η δημοτική αρχή απέναντι στις λογής λογής αυθαιρεσίες που είχαν εγκαταστήσει στα μαγαζιά τους οι επαγγελματίες, αλλά που δεν μπορούσε να βάλει... «χέρι» στο συγκεκριμένο που εξήντλησε όλα τα νομικά περιθώρια που είχε από το νόμο;
Να αναλογιστούμε τις κραυγές και καταγγελίες στις αμέτρητες συσκέψεις των επαγγελματιών της πόλης που βλέποντας οι μαγαζάτορες πως η δημοτική αστυνομία αδυνατούσε να αποψιλώσει τις θηριώδεις κατασκευές του συγκεκριμένου καταστήματος έκαναν λόγο για δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Ή μήπως να σκεφτούμε πως η ανάπλαση του πάρκου Θεοτοκοπούλου είχε μπλοκαριστεί από συγκεκριμένα συμφέροντα που είχαν «πνίξει» το πάρκο πετώντας στις καλένδες τις όποιες προσπάθειες παρέμβασης;
Ναι, μπορεί να μην αποκαταστάθηκε πλήρως η εικόνα της πόλης από την παρατεταμένη ανομία, που δυστυχώς θεριεύει και αναπτύσσεται από τη δική μας ανοχή αλλά και το βραδυκίνητο και τη γραφειοκρατία των αρχών.
Ναι, δεν είναι παρά μόνο μια μικρή ψηφίδα που θα έχει νόημα όταν έλθει και το δημοτικό σχέδιο για το πως θα πρέπει οι επαγγελματίες να θωρακίζουν τα μαγαζιά τους... αλλά ποιος μπορεί να μη σκεφτεί πως ε, αφού κατεδαφίστηκε κι εκείνο που ήταν αδύνατο να γίνει, όλα εν τέλει μπορούν να γίνουν αν υπάρχει βούληση, επιμονή και επιθυμία για μηδενική ανοχή;
