Φεύγει ο Λαμπρινός έχοντας ψηλά το κεφάλι!

Οι μέρες πια στο τιμόνι της Λότζιας είναι μετρημένες για τον απερχόμενο δήμαρχο Βασίλη Λαμπρινό, που εννιά χρόνια μετά, φεύγει από τη δημαρχία έχοντας πιο ενισχυμένο το στοιχείο εκείνο που τον έκανε δημοφιλή και αξιομνημόνευτο: το ηθικό πλεονέκτημα, την ακεραιότητα, τη νηφαλιότητα που αντιμετώπιζε τις δύσκολες καταστάσεις που διαχειρίστηκε και βέβαια το… γήπεδο που παραχώρησε στους συνεργάτες τους να απλώσουν το αφήγημα τους και να αναδείξουν τις ικανότητες τους!

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία των δημοτικών αρχών του Ηρακλείου ένας δήμαρχος δεν έδειξε τέτοια εμπιστοσύνη στους άμεσους συνεργάτες τους, φτιάχνοντας κατουσίαν… σχολή, όπου όσοι είχαν το σχέδιο και τη στρατηγική (αν και όχι όλοι την ικανότητα) να την αναπτύξουν, να μπορέσουν να αφήσουν έργο πίσω τους.

Ας την κρατήσουμε αυτήν την μέχρι παρεξηγήσεως βαθειά δημοκρατικότητα του Βασίλη Λαμπρινού που πολλές φορές βρέθηκε και ο ίδιος αμήχανα να ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στις ικανότητες και τις υπέρμετρες φιλοδοξίες των ανθρώπων που εμπιστεύθηκε. Σε τίποτε όμως δεν μειώνει την καλή του προαίρεση και την ηθική που έφερε στη δημόσια σφαίρα του Ηρακλείου,στοιχείο που δεν ήταν πάντα αυτονόητο για την πολιτική όπως την ξέρουμε. Παράλληλα άφησε εκτός Λότζιας τον κομματισμό και τους επαγγελματίες κομματάρχες που πέρασαν και διένυσαν επί Λαμπρινό μια εννιάχρονη περίοδο πολιτικής ερήμου!

Ο Βασίλης Λαμπρινός φεύγει από τη Λότζια πιο φτωχός απ’ ότι πήγε και αναμφισβήτητα με πιο καθαρό κούτελο όπως λέμε στην Κρήτη και δεν είναι λίγες οι φορές που στη μικρότητα της καθημερινότητας και των δύσκολων τελευταίων μηνών απομειώθηκε το σημαντικό έργο που επιτέλεσε κυρίως στη δημοκρατικότητα με την οποία κινήθηκε, τη στήριξη των συνεργατών του, την αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων και τη βαθειά θέληση να μην αδικήσει ούτε τους συνεργάτες μα ούτε και το Ηράκλειο που λατρεύει. Και επειδή ξέρετε πάντα το ταμείο δεν είναι τι έργα υποσχέθηκε και τι επιτέλεσε αλλά πόσο δυνατά αφήνει ο αιρετός το αποτύπωμα του στη διακυβέρνηση του Ηρακλείου, αυτό δεν είναι άμεσα μετρήσιμο και αποχαιρετώντας τον ελπίζουμε να μην αναπολήσουμε αυτήν την ιδιαίτερη περίοδο!