Με αρκετά «καρφιά» προς τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο προσωπικά «συνοδεύτηκε» η χθεσινοβραδινή ομιλία του Νίκου Κοτζιά στο Ηράκλειο!
Σε κάθε ευκαιρία ο επικεφαλής της πολιτικής Κίνησης Ιδεών και Δράσης «Πράττω»εξέφραζε τη δυσαρέσκειά και τη διαφωνία του για τη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα που ηγείται ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη «νέων προοδευτικών συνεργασιών» με τη δημιουργία μιας «ευρείας δημοκρατικής παράταξης» που θα συμπορευτεί και με δυνάμεις της Αριστεράς. Κι όλα αυτά, μετά το τέλος της «κυβέρνησης σωτηρίας», μιας «κυβέρνησης ανάγκης», που σκοπό είχε όπως υπογράμμισε την «έξοδο της χώρας από τα μνημόνια».
Η μεγαλύτερη μάχη που δίνει
Η ομιλία του κ. Κοτζιά όμως είχε και πολλές προσωπικές αναφορές και αποκαλύψεις. Ο ίδιος τόνισε ότι δεν φοβάται τον πόλεμο και την κριτική, επισημαίνοντας ότι όταν κάποια μέρα φύγει από τη ζωή, όπως όλοι μας, θα θέλει να είναι εντάξει με τον εαυτό του. Κι εκεί ανέφερε κάτι που ίσως λίγοι γνώριζαν: Ότι εδώ και χρόνια μπαινοβγαίνει στα χειρουργεία δίνοντας μάχη με τον καρκίνο!
Η «πρώην», ο «πρώην», το «διαμάντι» και ο «καουμπόης»
Υπήρξαν ωστόσο κι εύθυμες στιγμές. Ειδικά όταν δόθηκε το μικρόφωνο στο κοινό για ερωτήσεις. Ένας από το ακροατήριο τον αποκάλεσε «κ. Υπουργό». Ο Νίκος Κοτζιάς έσπευσε να τον διορθώσει: «Πρώην υπουργός παρακαλώ», και εν συνεχεία αυτοσαρκάστηκε ως εξής: «Ήθελα να αλλάξω όνομα στους γείτονες και να τους βγάλω το Πρώην. Τελικά άλλαξα εγώ ιδιότητα και μου έμεινε εμένα το πρώην!». Κάποιος άλλος από το κοινό χαρακτήρισε τον ίδιο «διαμάντι» και τον Πάνο Καμμένο «καουμπόι», προκαλώντας το γέλιο των παρευρισκομένων!
«Δάσκαλος της νέας γενιάς», «παιδί της Αριστεράς», «για τα αλώνια και τα σαλόνια»!
Μια και αναφερθήκαμε στις ιδιότητες, ο ίδιος ξεχώρισε αυτή που είναι σημαντικότερη για εκείνον. «Το ότι είμαι δάσκαλος της νέας γενιάς», δήλωσε με υπερηφάνεια, υπογραμμίζοντας την εξαιρετική σχέση που είχε όλα αυτά τα χρόνια με τους φοιτητές του, που γέμιζαν τα αμφιθέατρα για να παρακολουθήσουν το μάθημά του!
Ο κ. Κοτζιάς επανέλαβε πολλές φορές ότι «παιδί της Αριστεράς». Δήλωσε επίσης ότι «είναι καθαρός», ότι «αποποιήθηκε την περιουσία του», αλλά και αρνήθηκε Υπουργείο στη συγκυβέρνηση του 1989, για χάρη της ιδεολογίας του! Είπε μάλιστα ότι στην επιχείρηση της οικογένειάς του εργάστηκαν, μεταξύ άλλων, οι Κώστας Σημίτης και Σωκράτης Κόκκαλης!
Ακόμη, υποστήριξε ότι είναι «και για τα αλώνια και για τα σαλόνια», λέγοντας χαρακτηριστικά ότι του αρέσουν «και οι ζεμπεκιές και η κλασική μουσική!» Βρήκε μάλιστα σημεία ταύτισης μεταξύ του... μπαλέτου και του ποδοσφαίρου, αφού και τα δύο «απαιτούν αρμονία σώματος και κινήσεων». Γι' αυτό κι έχουν τόση λαϊκή απήχηση, εξήγησε!
Μιλώντας για μπάλα, ο πρώην ΥΠΕΞ δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στον ΟΦΗ και στην νίκη του επί του Ολυμπιακού, σχολιάζοντας πως «καλά τα καταφέρατε χθες!».
Οι «απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου» από το Πακιστάν και τα μαθήματα ιστορίας
Ο κ. Κοτζιάς σε κάποια αποστροφή του λόγου του, θυμήθηκε το πρώτο του ταξίδι στο Πακιστάν: «Όταν πρωτοπήγα εκεί με σταματούσαν οι κάτοικοι και μου έλεγαν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τι σημαίνει αυτό, ότι διεκδικούν εδάφη;», αναρωτήθηκε, ξεκαθαρίζοντας με κατηγορηματικό τρόπο ότι οι γείτονες της ΠΓΔΜ δεν πρόκειται να θίξουν την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας.
Λίγο νωρίτερα, ο επικεφαλής της πολιτικής Κίνησης Ιδεών και Δράσης «Πράττω» ανέφερε ότι κυκλοφορεί στον δρόμο εισπράττοντας τα θετικά σχόλια του κόσμου, μεταφέροντας έναν σύντομο διάλογο που είχε με μία γυναίκα: «Μου λέει κ. Κοτζιά, η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική, μου είπε. Και τη ρώτησα: Ιστορία έχετε διαβάσει κυρία μου; Ξέρετε από Βαλκανικούς Πολέμους; Από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου;». Σε εκείνο το σημείο ο κ. Κοτζιάς ανέφερε το πόσο σημαντικό είναι οι νέοι άνθρωποι να μορφώνονται και να μορφώνονται σωστά...
Η ομηρική... παραπομπή!
Ο πρώην ΥΠΕΞ προς το τέλος της ομιλίας του επικαλέστηκε και τον Όμηρο! Συγκεκριμένα υποκλίθηκε στην προσωπικότητα του Έκτορα, τον οποίο κι αναγνώρισε ως την σπουδαιότερη προσωπικότητα της Ιλιάδας, σε αντιπαραβολή... με τον Αχιλλέα! Κι εκεί θέλησε να επικαιροποιήσει τη σκέψη του, σημειώνοντας ότι «είναι σημαντικό να διαλέγεις τους φίλους σου κι ακόμη πιο σημαντικό να διαλέγεις τους εχθρούς σου». Και πρόσθεσε πως όταν έπρεπε ξεκαθάρισε σε εκείνον που έπρεπε «ότι δεν μου κάνεις ούτε για φίλος ούτε για εχθρός»! Ποιον εννοούσε... άραγε;
