Από δυό χωριά... χωριάτες για τη φουνάρα του Ιούδα!

Έθιμο που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, το κάψιμο της φουνάρας, το βράδυ της Ανάστασης, δεν συνοδεύει μόνο την ανάγκη να έλθει η λύτρωση και η ελπίδα, αλλά και η επιθυμία να ξορκίσεις το κακό και να το στείλεις στο πυρ το εξώτερον μαζί με το ομοίωμα του Ιούδα που συμβολίζει την προδοσία και τη συναλλαγή.

Χρόνια τώρα στα χωριά μας, το έθιμο της φουνάρας αναβιώνει σε κάθε πλατεία και αποτελεί ένα δρώμενο που αποτελεί σημείο αναφοράς και συγκέντρωσης όλων όσων παρακολουθούν τη έλευση της Ανάστασης. Μόνο που στο Νιπιδιτό του δήμου Μινώα Πεδιάδος, εδώ και χρόνια αποτελεί όχι γιορτή χαράς και συμπόρευσης αλλά αιτία γκρίνιας και... αγκάθι που απειλεί να διασαλεύσει τις σχέσεις μ’ ένα διπλανό χωριό!

Αιτία; Το γεγονός πως εδώ και κοντά μια δεκαετία νεαροί κάτοικοι γειτονικού χωριού, στην αρχή σαν πλάκα και στη συνέχεια περίπου εθιμικά, «έκτισαν» την κακιά συνήθεια να πηγαίνουν παραμονές της Ανάστασης και να καίνε τη φουνάρα των γειτόνων!
Άλλες φορές μέρα, άλλες φορές νύχτα, πότε Μεγάλη Πέμπτη, πότε μετά τον Επιτάφιο, οι νεαροί ξεσπούν στην ξένη φουνάρα, αδιαφορώντας αν ευτελίζεις έτσι ένα έθιμο ή προσβάλεις τους κοντοχωριανούς σου, ή ακόμα ακόμα βάζεις σε κίνδυνο την εκκλησία του χωριού και αλλά γειτονικά οικήματα, που μπροστά στη σπουδή σου να τη... σπάσεις στο γείτονα και να του κάνεις καζούρα, δεν λογαριάζεις σε τι κίνδυνο τον εκθέτεις!

Το θέμα έφτασε από τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού και στην αστυνομία αλλά και στην Πυροσβεστική, λύση όμως δεν δόθηκε και επειδή δεν θ´ αργήσει να γίνει το κακό, ίσως οι κεφαλές των χωριών να βρεθούν και να δώσουν μια λύση πριν γίνει κάτι και συμβεί κάποια δυσάρεστη εξέλιξη!