Είναι περιττό να πούμε πως άλλα περίμεναν οι εκπρόσωποι του εμπορικού κόσμου για μετά την πρωτοχρονιά κι άλλα βλέπουν!
Να θυμηθούμε μόνο πόσα ρεπορτάζ έγιναν για το επόμενο βήμα της αγοράς μετά το click away, με το περίφημο click in shop και τις αγορές που θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν οι καταναλωτές, σχεδόν αμέσως μετά την πρωτοχρονιά, μέσα στα καταστήματα κι αντ’ αυτού βιώνουμε το ολικό λουκέτο που αλήθεια είναι θυμίζει κάτι σαν το lockdown στις αρχές Νοεμβρίου: σαν κεραμίδα στο κεφάλι μας!
Ο εμπορικός κόσμος περίμενε πως με την έλευση των χειμερινών εκπτώσεων θα έμπαινε σε μια μορφή μικρής κανονικότητας που θα έδινε ανάσες στον κόσμο, εμπόρους και καταναλωτές και τώρα ζούμε αιφνίδια το προληπτικό... νέο κλειδαμπάρωμα.
Και είναι δυο φορές παράλογο αυτό που ζούμε στην Κρήτη, μια περιοχή της χώρας στα όρια του covid free, που αντί να επεξεργάζονται οι κυβερνώντες μέτρα στήριξης, ανοίγματος κατά ζώνες, ευρεία κλίμακα γρήγορων τεστ που θα μπορούσαν να δώσουν ένα παράδειγμα και στην υπόλοιπη Ελλάδα, πως υπάρχει σταδιακός και στοχευμένος σχεδιασμός, μπαίνουν όλοι στο ίδιο καλάθι, δηλαδή Κοζάνη και Αττική που γίνεται ένας χαμός ακόμη, με την σχεδόν πράσινη και χωρίς προβλήματα Κρήτη!
Αυτό το τσουβάλιασμα, αυτά τα οριζόντια περιοριστικά μέτρα είναι που δείχνουν τις παλινωδίες του κυβερνητικού σχεδιασμού και που κάνει τους πολίτες να σιγοβράζουν με το «ένα μπρος... δυο βήματα πίσω» που αποτελούν το μπούσουλα της κυβέρνησης! Και βέβαια ποιος εγγυάται πως θα λήξουν όλα στις 11 Ιανουαρίου;
Θυμίζουμε μόνο πως όλα άρχισαν με προοπτική να τελειώσουν στις 30 Νοεμβρίου και τώρα κλείνουμε δυο μήνες στον πάγο του lockdown αγνοώντας εάν το μικρό φως που ανάβει στο βάθος του τούνελ είναι το ξέφωτο που θα μας ανάψει μια ελπίδα αισιοδοξίας ή είναι το φως από ένα τρένο που έρχεται καταπάνω μας!
