"Αποχαιρετώ σήμερα το Μουσείο Καζαντζάκη, που για 20 και πλέον χρόνια έγινε το δεύτερο σπίτι μου, κι έτσι κλείνει εδώ ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου", αναφέρει σε ανάρτησή της η μέχρι σήμερα Διευθύντρια του Μουσείου Βαρβάρα Τσάκα, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: "Φεύγω γεμάτη, καλύτερη και σοφότερη".
Η κ. Τσάκα συνεχίζει λέγοντας:
"Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη που «ξόδεψα» τη μισή επαγγελματική μου διαδρομή σε μια σπουδαία υπόθεση και τα πιο παραγωγικά μου χρόνια στον τόσο ελκυστικό και δημιουργικό χώρο του Πολιτισμού. Και νιώθω καλά, κοιτάζοντας πίσω, γιατί (νομίζω) δεν έκανα ποτέ καμιά πράξη που να προσβάλει τη μορφή και τη μνήμη του Νίκου Καζαντζάκη.
Φεύγω γεμάτη, καλύτερη και σοφότερη χάρη στους ανθρώπους του Μουσείου:
- Τον αείμνηστο Γιώργο Ανεμογιάννη, που κατάφερε μέσα σε μόλις 1-2 συναντήσεις που αξιώθηκα να μου μεταδώσει το πάθος και τον ενθουσιασμό του γι’ αυτό που δημιούργησε,
- Τους τρεις εξαίρετους προέδρους μας, με τους οποίους συμπορεύτηκα και μοιράστηκα πολλή χαρά και ικανοποίηση αλλά και πολλές δύσκολες στιγμές,
- Όλα τα μέλη στις διαφορετικές συνθέσεις του Συμβουλίου, που με δίδαξαν πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η προσφορά και ο εθελοντισμός,
Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στο δεύτερο χωριό μου, που με φιλοξένησε όλα αυτά τα χρόνια, στο Τοπικό Συμβούλιο και στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, στην Περιφέρεια Κρήτης και στους Δήμους Αρχανών-Αστερουσίων και Ηρακλείου για τις πολλαπλές συνεργασίες μας, στη Διεθνή Εταιρία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και στις Εκδόσεις Καζαντζάκη για το μοίρασμα του κοινού στόχου, στους ερευνητές, στους καλλιτέχνες, στην εκπαιδευτική κοινότητα, στους δημοσιογράφους, στους υποστηρικτές και εθελοντές του Μουσείου, στους συναδέλφους από άλλα μουσεία και φορείς, καθώς και σε όλους τους εξωτερικούς συνεργάτες και φίλους του Μουσείου με τους οποίους διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας δημιουργικά.
Αφήνω τελευταίους τους συνεργάτες που με πλαισίωσαν, για λίγο ή για πολύ, όλα αυτά τα χρόνια, τα ισχυρά στηρίγματά μου, τους ανθρώπους στους οποίους το Μουσείο οφείλει πολλά κι από τους οποίους «έκλεψα» πολλές φορές τα φώτα και τα εύσημα, γιατί τύποις ήμουν η «μπροστάρισσα».
Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου, που ένα κομμάτι της θα χτυπάει πάντα εκεί, στο Μουσείο!
[η φωτογραφία προέρχεται από μία από τις πιο ευχάριστες συνεργασίες μου στο Μουσείο, το concept της οποίας καμία σχέση δεν έχει με την παρούσα συγκυρία Ευχαριστώ πολύ την ομάδα PhotoSapiens για την όμορφη λήψη]"
