Τι έμεινε άραγε από εκείνη την ημέρα; Απλώς ο νέος διχασμός. ΔΕΝ υλοποίησαν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ΔΕΝ συγκρούστηκαν με ΕΕ και ΔΝΤ, ΔΕΝ προχώρησαν στη διαγραφή χρέους, ΔΕΝ απείλησαν με έξοδο από το ευρώ, ΔΕΝ στηρίχθηκαν στη λαϊκή κινητοποίηση, ΔΕΝ προετοιμάστηκαν για τίποτα! Οι ευθύνες της ηγετικής ομάδας υπό τον Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Έχουν περάσει πέντε χρόνια από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας, πρωθυπουργός της Ελλάδας τότε, προκήρυξε το Δημοψήφισμα του 2015. Ήταν νύχτα μεταξύ 26 και 27 Ιουνίου όταν το αποφάσισε μαζί με τους στενούς του συνεργάτες. Τυπικά, στις 27 Ιουνίου το ανακοίνωσε με διάγγελμα στον ελληνικό λαό, ενώ στις 28 του μήνα εγκρίθηκε από την Ελληνική Βουλή. Διεξήχθη μια εβδομάδα αργότερα (στις 5 Ιουλίου) μέσα σε κλίμα έντονης πολιτικής πόλωσης σε σημείο ανεπίστρεπτου διχασμού. Θυμόμαστε πολύ καλά το κίνημα «Μένουμε Ελλάδα» και τις διαδηλώσεις που διοργάνωσε υπέρ της παραμονής στο ευρώ, αλλά και τη σφοδρότητα των αντίστοιχων συγκεντρώσεων που πραγματοποίησαν οι οπαδοί του «ΟΧΙ» μέσω του ΣΥΡΙΖΑ.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος οδήγησε στην περιβόητη kolotoumba του Τσίπρα. Ορος που υιοθέτησαν τα ξένα Μέσα κι από τότε έγινε συνώνυμη των πολιτικών του Αλέξη Τσίπρα. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν αποχώρησε από το ευρώ, όχι μόνο δεν επέβαλε τις απόψεις της, αλλά έφυγε από το… ταμείο με ένα τρίτο Μνημόνιο ανά χείρας.
Αυτό βέβαια όσο και αν πονάει κάποιους πιστώνεται ως θετικό στον Τσίπρα που ωστόσο παίρνει...κάτω από τη βάση για τον τρόπο που χειρίστηκε το όλο θέμα. Το αχρείαστο δημοψήφισμα του Διχασμού, το μόνο που έμεινε ήταν το κλάμα της Περιστέρας.
