Τα Παραμύθια του Σαββάτου

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Η ιστορία δεν γράφεται μόνο από αυτούς που ασκούν εξουσία και κινούν τα νήματα ενός τόπου αλλά και από τους καθημερινούς ανθρώπους που βιώνουν τις συνέπειες των «μεγάλων αποφάσεων». Σήμερα στα «Παραμύθια του Σαββάτου» στεκόμαστε μπροστά στην Ιστορία, προσοχή! Στην ιστορία που κάπως κι εμείς βιώσαμε, στα γεγονότα που άλλαξαν όλον τον κόσμο, που ακόμα και σήμερα επηρεάζουν και τις νεότερες γενιές.

2651 Ημέρες Δικτατορίας, Μαρίζα  Ντεκάστρο, εικ: Βασίλης Παπαγεωργίου, εκδ Μεταίχμιο

 «..Ήμουν έφηβη τo ’67 Και είχα ενηλικιωθεί όταν έπεσε η χούντα το ’74...»

‘Έτσι γράφει στον πρόλογο του βιβλίου η Μαρίζα Ντεκάστρο. Βιογραφικό, λοιπόν, τούτο το βιβλίο, άρα άκρως ενδιαφέρον. Μια ματιά μιας συγγραφέα  που θυμάται, που βίωσε, που άκουγε πράγματα που ίσως και να μην τα καταλάβαινε πολλά  σαν ξέσπασε η χούντα στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα την σημάδεψαν στα πιο επαναστατικά χρόνια της νιότης της. Μια Ελλάδα περνά καρέ καρέ μέσα από τη  αφήγηση της Μαρίζας. Σαν να το ζεις κι εσύ ο ίδιος. Μαθαίνεις  κάποιες λεπτομέρειες που συμπληρώνουν το μεγάλο πάζλ  και που κάνουν τη διαφορά όχι μόνο για τον τόπο σου εκείνα τα πολύ παράξενα κι αλλιώτικα χρόνια αλλά ξαναθυμάσαι και   τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν τον  κόσμο όλο, τις εποχές και τη ζωή ακόμα και των σημερινών γενεών.

Ένα βιβλίο που από το πρώτο ξεφύλλισμα σε κερδίζει με την άρτια και μοναδική του αισθητική. Της εικόνας, της ποιότητας του χαρτιού της γραφικής του αποτύπωσης. Κι ύστερα  ξεκινάς να διαβάζεις  και το κείμενο και  καταλαβαίνεις πως πρόκειται για ένα πόνημα και βίωμα  από εκείνα τα πολύτιμα για κάθε έφηβο, νέο, για όλους μας. Με μια αφήγηση καθηλωτική και με ροή που δεν σε αφήνει να παραλείψεις ούτε μια λέξη. Εφτά χρόνια μιας ιστορίας που σημάδεψε όλους μας.

Χρόνο χρόνο το κτίζει το βιβλίο της η Μαρίζα. Ανάμνηση στην ανάμνηση. Γεγονότα, λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, φόβος, πείσμα, ανοχή και καρτερία. Άγνοια , αναμεμιγμένη με εικόνες παράλογες, με ένταση της ηλικίας, με πρέπει και μη να συγκρούονται. Μαθαίνεις όχι μόνο τις απαγορεύσεις, τα ανεξήγητα της πολιτικής κατάστασης εκείνης της περιόδου αλλά και τα γενόμενα στην καθημερινότητα των κανονικών ανθρώπων σε σχέση με το βιβλίο, τη μουσική, τις παρέες, τα στέκια.

Πόσα παγκόσμια γεγονότα δεν επηρέασαν το τότε, το σήμερα στις ψυχές των τότε εφήβων και νέων. Πόλεμοι, γεγονότα ασύλληπτα, μουσικές που ακούγονται μέχρι τις μέρες μας. Συναυλίες που άλλαξαν το ρου στην ιστορία της μουσικής, συγκροτήματα που κατέκτησαν την κορυφή και διαλύθηκαν. Άνθρωποι που επιτέλους πάτησαν στο φεγγάρι και οράματα παράλογα κι ανήκουστα των δικτατόρων της χώρας μας όπως εκείνο τα περίφημο «Τάμα». Φιέστες αστείες  για συναπαντήματα επετείων .Οργανώσεις  μη κερδοσκοπικές που δημιουργήθηκαν για να αλλάξουν και πάλι όλους μας. Greenpeace, Γιατροί χωρίς σύνορα. Τραγούδια που συγκλόνισαν όλη τη νεολαία παγκοσμίως. Θυμηθείτε το Ιmagine του Τζον Λένον….

Τι να γράψω τώρα, εγώ, για την Μαρίζα Ντεκάστρο. Αναγνωρισμένη συγγραφέας, άριστη κριτικός βιβλίων και άνθρωπος που κατέχει αρκετά καλά ιστορία. Μόνο που σε τούτο το βιβλίο έρχεται ακόμα πιο κοντά μας, ανθρώπινα, απλά και γεμάτη αναμνήσεις και βιώματα. Αισθάνομαι πως θέλω μιλήσω με λόγια καρδιάς, που λένε, και να πω πως αξίζει πολλά το βιβλίο της. Πως ακόμα κι εμείς που γεννηθήκαμε εκείνα τα χρόνια και δεν νοιώσαμε την ασχήμια  και την καταπίεση τόσο πολύ, κάθε ψηφίδα που προστίθεται στις ήδη υπάρχουσες γνώσεις μας είναι πολύτιμη. Κι εδώ οι ψηφίδες είναι πάρα πολλές, πάρα πολλές. Καλογραμμένο, άρτιο μπορώ να πω, προσεγμένο κείμενο και στήσιμο  γεμάτο συναισθήματα ανάμεικτα, ακραία  κάποιες στιγμές και γνώση μπόλικη. Ανακεφαλαίωση και περιεκτικότητα, βιώματα και αναμνήσεις  σε τόσο σημαντικά γεγονότα. Συγκίνηση , σκέψεις πολλές, ερωτήσεις, συναισθήματα έντονα. Καταλαβαίνεις τον παλμό, τις ιδέες, τα οράματα τις εποχές, μέσα από την ίδια την συγγραφέα, όπως τα έζησε. Φοιτήτρια πια κοντά στο τέλος της χούντας, κομμάτι κι αυτή της νεότερης ιστορίας. Φόβοι  δικοί της που γίνονται κάποιες στιγμές δικοί μας. Παρόρμηση νεανική που δεν λογαριάζει τον κίνδυνο, ιδανικά που στις μέρες μας λίγο τα χουμε χάσει. Φίλιες, ομάδες, συγκεντρώσεις, αλληλοβοήθεια, μυστικά κι αλήθειες. Όλα είναι γραμμένα προσθέτοντας και σε μας μια δόση συναισθηματικής φόρτισης . Μα πάνω απ όλα είναι μια απολύτως κατανοητή αφήγηση της ιστορίας του τόπου, λιτή, περιεκτικότατη και πολύτιμη για τον καθένα μας.

Έλειπε τούτο το βιβλίο για όλους  τους εφήβους, τους νέους, εμάς που καλούμαστε να διδάξουμε, να γνωρίσουμε, να θυμηθούμε και να προσθέσουμε κάθε τι νέο…

Το βιβλίο αυτό  δεν πρέπει να λείψει από κανένα σχολείο. Πρέπει να γίνει σχεδόν κάτι σαν μάθημα της νεότερης ιστορίας της Χώρας μας και μεγάλων γεγονότων που σημάδεψαν όλο τον πλανήτη. Πρέπει να το διαβάσουν όλο και περισσότεροι νέοι να μάθουν , να καταλάβουν με μοναδική απλότητα και αφήγηση μια εποχή που έχει επηρεάσει και τη δική τους ζωή.

Είδα την έκπληξη στα μάτια του γιού μου σαν του είπα να δει μια και μόνο φράση και αν νομίζει πως αξίζει ας το συνεχίσει…: «…Απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις σε κλειστό χώρο, πάσα τοιαύτη θα διαλύεται  δια των όπλων… Μετά την δύσιν του ήλιου πας κυκλοφορών εις τας οδούς μετά τας 6.30 μμ. θα πυροβολείται… ».Κα το συνέχισε και ας γνώριζε πολλά για εκείνα τα χρόνια. Τον τράβηξε η ηλικία της συγγραφέως σαν ξέσπασε η δικτατορία.

«Σαν εμένα…» , είπε!

Εκτός από το κείμενο που σίγουρα θα σας απορροφήσει εκείνο που σε τραβάει πολύ στο βιβλίο είναι και  οι εικόνες του Βασίλη Παπαγεωργίου. Σαν αφίσες εποχής , των δικών μας εφηβικών και νεανικών χρόνων. Πραγματικά εκπληκτικές…

Για όλα τα παιδιά , τους νέους και τους μεγαλύτερους…

Εμείς, η Ιστορία μας, Υβαν Πομμό, Κριστοφ Υλλά- Σομέρ, εκδ. Πατάκης

«Ποια είναι η αρχή της ιστορίας μας δεν το γνωρίζουμε, όμως ούτε το τέλος της θα το μάθουμε.» Έτσι γράφουν οι συγγραφείς τούτου του εκπληκτικού βιβλίου ξεκινώντας την ιστορία του κόσμου…

2 δισεκατομμύρια χρόνια π.Χ. Οι οργανισμοί αρχίζουν σιγά σιγά να εξελίσσονται… ίσαμε να εμφανιστεί ο Ηomo Erectus δηλ, ο όρθιος άνθρωπος , ο τροφοσυλλέκτης και κυνηγός 400.000 χρόνια π.Χ . Θα ακολουθήσει ο Homo Sapiens ( ο σοφός άνθρωπος) που μας μοιάζει αρκετά και η εξέλιξη φτάνει ίσαμε τις μέρες μας…

Εκατομμύρια χρόνια, χιλιετίες μέσα σε ελάχιστες γραμμές γραφής με εκπληκτική εικόνα για μα μάθουν και να καταλάβουν τα  παιδιά …το άγνωστο!

Αρχίζει το εμπόριο, αναζητείται η γραφή , ξεκινούν τα μεγάλα ταξίδια… Φαραώ , αυτοκράτορες, βασιλιάδες , νομάδες, τροφοσυλλέκτες , νέες κοιτίδες πολιτισμού. Μινωίτες και Μυκηναίοι, Αίγυπτος, Ασία, Ανατολή… Κάνει την εμφάνιση του ο σίδηρος και εξελίσσονται τα όπλα… Συμμαχίες, διαμάχες, αλληλοσπαραγμοί! Όλοι σχεδόν οι λαοί  θέλουν  να κατακτήσουν , να επιβιώσουν, να κυριαρχήσουν, να γνωρίσουν, να εκμεταλλευτούν… Δουλεία, τέχνες, επεκτάσεις, αυτοκρατορίες, καταπατητές, πτώσεις και καταρρεύσεις ολόκληρων πολιτισμών. Πόσα δεν έχει ζήσει  τούτος ο πλανήτης μέσα από άγριους και αιμοβόρους κατακτητές ίσαμε τους καθημερινούς ανθρώπους  που ανέχονταν, δέχονταν, εκτελούσαν εντολές και οράματα λίγων…. Μεσαίωνας, θρησκείες, γλώσσες, πολιτισμοί νέοι… Κοινωνικές τάξεις, δικαιώματα, αγώνες επιβίωσης και επικρατήσεις του ισχυρότερου. Νέα προϊόντα, νέα εδάφη, κατακτήσεις όλο και περισσότερο άγνωστων περιοχών. Διαφωτισμός, γαλλική επανάσταση, βιομηχανική επανάσταση, ρατσισμός, διακρίσεις, απομόνωση.

Άνθρωποι, λαοί, τέχνες, χειραφέτηση γυναικών, δικαιώματα ψήφων και… ρομποτική, το σήμερα! Ίσαμε τις μέρες μας λοιπόν, που και πάλι  γράφεται η πολύ νεότερη ιστορία για τις μελλοντικές γενιές που κανείς δεν ξέρει πως θα χαρακτηρίσουν τη δική μας εποχή.

Αριστουργηματικό βιβλίο και αυτό. Κόσμημα σε κάθε βιβλιοθήκη, ιδιαιτέρως σχολική και αναφορές συχνές σε γεγονότα που σημάδεψαν, σημαδεύουν και βοηθούν στην κατανόηση πολλών πραγμάτων που έχουν σχέση ακόμα και με το σήμερα!

Ένα ταξίδι στον τόπο και το χρόνο που δεν πρέπει να χάσει κανείς…

“…Το θέμα είναι να διηγηθούμε την ιστορία μας. Όχι την ιστορία βασιλιάδων, βασιλισσών, φύλαρχων, εμίρηδων, μεγάλων Μογγόλων, αυτοκρατειρών, τσαρίνων, προέδρων ή δικτατόρων… αλλά τη δική μας. Την ιστορία των ανδρών, των γυναικών και των παιδιών που κατοικούν σ’ αυτή τη Γη. Ένα επικό μυθιστόρημα που ξεκίνησε να γράφεται πριν από εκατόν πενήντα χιλιάδες χρόνια, που δεν έχει τελειώσει και που είμαστε οι πρωταγωνιστές του… http://www.patakis.gr/viewshop...

Για μεγάλα παιδιά και εφήβους!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

https://zhtunteanagnostes.blog...