Τα Παραμύθια του Σαββάτου

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Το καλοκαίρι συμβαίνουν τα πιο θαυμαστά πράγματα στη φύση. Όλα τα ζωντανά ψιθυρίζουν τις νύχτες σα να σιγοτραγουδούν στις Ώρες, στο Φεγγάρι και στην Αγάπη. Και τις μέρες ο ήλιος ολόχρυσος αλωνίζει σαν άρχοντας τον Ουρανό και χαρίζει χρώματα κι αρώματα που δεν ξεχνιούνται εύκολα. Ούτε και τούτες τις ιστορίες θα τις ξεχάσετε, γιατί έχουν τη μαγεία των καλών παραμυθιών με συνταγές από εκείνες που πάντα πετυχαίνουν….

Ψίθυροι στην αμμουδιά, Εύη Τσιτιρίδου – Χριστοφορίδου, εικ: Έφη Κοκκινάκη, εκδ. Καλειδοσκόπιο

Καλοκαίρι σημαίνει φως, ήλιος, ζέστες μέρες και νύχτες, αστέρια, θάλασσά και καυτή άμμος. Σε αυτήν την άμμο την καυτή, όπως λέει κι ο ποιητής γράφεται μια ιστορία μαγική από την Εύη Τσιτιρίδου για φυτά και πλάσματα ζωντανά της θάλασσας και του αέρα που πραγματικά συγκινούν, μαθαίνουν και μας γεμίζουν συναισθήματα. Πόσα πολλά ξέρουμε για τα καβούρια, τα κρινάκια της θάλασσας, την Αλιώτιδα, τον αστερία, τις χελώνες, τους ασημόγλαρους και …τις ψυχές τους; Ελάχιστα οι περισσότεροι από μας. Τούτοι λοιπόν είναι οι ήρωες μιας ιστορίας πολύ καλοκαιρινής , άκρως οικολογικής και πολύ συναισθηματικής.

Η αλήθεια είναι πως όλα τα πλάσματα της φύσης δημιουργήθηκαν για να ζουν εκεί… Ο άνθρωπος είναι εκείνος που συχνά αν όχι πάντα τα καταστρέφει είτε από αμέλεια, είτε επίτηδες και είναι ο μοναδικός αίτιος στην καταστροφή της αλυσίδας της ζωής των και της κακοποίησης του περιβάλλοντος. Ακόμα και μια μικρή πράξη αγάπης στο ταίρι μας, προσφέροντας του ένα λουλούδι που θα το κόψουμε απερίσκεπτα από την «μάνα» του, μπορεί να φέρει μια μικρή καταστροφή.

Οι ήρωες της Εύας είναι αφανείς αλλά πολύ σπουδαίοι. Είναι γροθιά συνείδησης στο μυαλό μας για την απερισκεψία μας , κάθε χρόνο που ορδές χιλιάδων επισκεπτών κατακλύζουν τις αμμουδιές. Προσοχή λοιπόν, που πατάμε, που καθόμαστε, τι πετάμε γύρω μας, τι σεβόμαστε…

Ένα βιβλίο γεμάτο αλληλεγγύη, αγάπη και φιλία. Μια ιστορία που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αληθινή αν όλα αυτά τα ανυπεράσπιστα πλάσματα μπορούσαν να μιλήσουν. Μια ιστορία που μας αποδεικνύει περίτρανα πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Πως συχνά η αντίληψή μας είναι λαθεμένη κρίνοντας μόνο την όψη των πραγμάτων. Σαν γνωρίσεις κάποιον σαν δεις την συμπεριφορά του στα δύσκολα, στα ανέλπιστα , μόνο τότε μπορείς να τον κρίνεις και να έχεις την ολοκληρωμένη εικόνα του.

Μια ιστορία θαλασσινή που σε βάζει στον πειρασμό να ψάξεις παραπέρα τα μικρά και συχνά αδιάφορα «πράγματα» που συναντάς δίπλα σου, στο διάβα σου και να τα προσέξεις.

Μια ιστορία που εκτός της μοναδικής σύλληψης, μαθαίνει σε όλους μας λέξεις άγνωστες , κίνδυνους που απειλούν το οικοσύστημα, και διάθεση για περαιτέρω εξερεύνηση.

Το βιβλίο της Εύας έχει μυρωδιά θάλασσας, νυχτερινού ουρανού, καλοκαιρινής αύρας. Έχει πολύ γαλάζιο κι ασημένιο, χρώματα που ξυπνούν έντονα συναισθήματα. Έχει μια γλύκα τούτη η ιστορία που σε κάνει να τα δεις όλα αλλιώς. Να σεβαστείς το χώμα που πατάς, να προσέξεις την επόμενη φορά που θα βρεθείς στη φύση τα μικρά και ανυπεράσπιστα θαύματά της.

Και φυσικά σαν το διαβάσετε θα παρασυρθείτε από τις ζωγραφιές της Έφης Κοκκινάκη. Λάτρεψα τον γλάρο και το «αυτί της θάλασσας». Όσο για το κρινάκι…κορώνα και στο δικό μας κεφάλι πια, η διατήρησή του!

Να το ψάξετε, να μαγευτείτε, να μάθετε πολλά για τα θαλασσινά, για τα μικρά, τα δήθεν ασήμαντα που κάνουν πάντα τη διαφορά στην ποιότητα της ζωής μας, στην καθημερινότητα και στις αξίες που πρέπει να μας οδηγούν.

Είναι γεμάτο λοιπόν μαγεία και όμορφες δραστηριότητες τούτο το βιβλίο. Η γνώση πάει παρέα με την απόλαυση της Ανάγνωσης μιας και γνωρίζουμε πια πως το όνομα της Εύας Τσιτιρίδου είναι συνδεδεμένο με την ομορφιά, την ποίηση και τα πολύ δυνατά κείμενα.

Για παιδιά από 7 χρονών και για μεγάλους που αγαπούν τις καλές ιστορίες!

Για περισσότερες πληροφορίες: https://kaleidoscope.gr/el/log...

Οι ζωγράφοι του Ουρανού, Χρυσάνθη Τσιαμπαλή, εικ :Μαριάννα Φραγκούλη, εκδ. Ελληνοεκδοτική

Ποιο είναι εκείνο το σημείο τ΄ Ουρανού που λατρεύει ο Ήλιος; Λίγο πιο πάνω απ τη θάλασσα, λέει ο ίδιος. Κι είναι Αύγουστος και οι πιο πολλοί λείπουν διακοπές ή τις συνδυάζουν με τη δουλειά τους. Κι εκείνος, ο ήλιος πάντα, κάποιες μέρες αργεί να κοιμηθεί κι άλλες πάλι αργεί να ξυπνήσει. Ωστόσο η καλημέρα του στους φίλους του και η ανταπόκρισή της είναι κάτι πραγματικά μαγικό… Ίσαμε εκείνη τη στιγμή που ένα συννεφάκι μπαίνει μπροστά του. Κι ύστερα ήρθε κι άλλο, κι ακόμα ένα και σαν να σκοτείνιασε λίγο ο Ουρανός. Κι άρχισε ο Ήλιος τη γκρίνια και την υπεροψία. Κι αρχίσαν και τα συννεφάκια να τον…προσγειώνουν. Και φούντωσε ο θυμός και ξέσπασε άγριος καυγάς. Λόγια παράξενα ξέφυγαν του ήλιου προς τα σύννεφα και τις κόρες του, τις Ώρες. Κι έφυγε ο ήλιος, στενάχωρος. Μείνανε τα συννεφάκια και έκαναν ότι τους είχε πει ο μπαμπάς τους. Παίξανε, τραγουδήσανε όλα μαζί, δροσίστηκε όλη η πλάση, μοσχομύρισε, Αύγουστο μήνα… Κι ύστερα σαν χόρτασαν παιχνίδι αρχίσαν πια να φεύγουν. Το τι έγινε στον Ουρανό δεν περιγράφεται. Όλοι αναρωτήθηκαν τα λάθη τους. Όλοι σκέφτηκαν τα μήπως, τα γιατί και τα πως… Μπήκαν κι οι Ώρες στη μέση, μέλι έσταξε ο λόγος τους κι ο Ήλιος τότε κατάλαβε και έκανε μια κίνηση που πάντα όλοι θαυμάζουμε στον Ουρανό, σαν φεύγει η βροχή, σαν διαλύονται τα σύννεφα, σαν συμφωνία μαγική και πολύχρωμη!

Υπέροχη ιστορία της Χρυσάνθης Τσιαμπαλή. Γεμάτη λυρισμό, εικόνες μαγικές, πηγαίο λόγο και αχαλίνωτη φαντασία. Χίλια δυο τα μηνύματα του παραμυθιού. Για συναισθήματα, συμπεριφορές, φυσικά φαινόμενα που εξηγούνται με …παραμύθια.

Μια ιστορία για το πείσμα, τον εγωισμό και τον θυμό. Για εκείνες τις φορές που όλοι ξεφεύγουμε από τα όρια μας και λέμε λόγια που πληγώνουν. Για εκείνα τα μικρά αλλά σημαντικά πλάσματα της ζωής, για τα παιδιά μας, που συχνά μας δείχνουν το δρόμο …

Για τις καλές ιστορίες που πρέπει να ταξιδεύουν. Που ομορφαίνουν τα βράδια λίγο πριν τον ύπνο και τη σκέψη των παιδιών, περνώντας τους πολλά μηνύματα χωρίς να «διδάσκουν».

Για τον Ήλιο, τα σύννεφα, τον κύκλο της ζωής και του νερού, για τις μεγάλες κουβέντες κι αποφάσεις. Για την εικόνα του εαυτού μας, για την αλαζονεία και τη λάθος αντίληψη των πραγμάτων. Για το Ουράνιο τόξο που πάντα φέρνει την ομορφιά, τη γαλήνη και το τέλος μιας μπόρας…Για τον Αύγουστο που ναι πάντα ακατάστατος στον καιρό του και που μυρίζει μοναδικά χειμώνα.

Με την υπέροχη επίσης εικονογράφηση της Μαριάννας Φραγκούλη γεμάτη το χρυσό το κίτρινο και το πορτοκαλί του ήλιου και του καλοκαιριού.

Για παιδιά και μεγάλους που αγαπούν τα παραμύθια!

Για περισσότερες πληροφορίες : https://ellinoekdotiki.gr/gr/e...

Από 5 χρονών...

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι Νηπιαγωγός

https://zhtunteanagnostes.blog...