Έκαναν την Κρήτη... δεύτερη πατρίδα τους!

Του Αντώνη Παντινάκη

Στην Κρήτη αποφασίζουν να περάσουν τη “δεύτερη νιότη” τους συνταξιούχοι από χώρες της βόρειας Ευρώπης!

Κι όχι απλά αφομοιώνονται με τον ντόπιο πληθυσμό, αλλά ανακαλύπτουν τη δεύτερη (κρητική) φύση τους, συμμετέχοντας στις καθημερινές δραστηριότητες (πολιτιστικές κ.α) των τοπικών κοινωνιών!

Η αγορά ακινήτων σε περιοχές της μεγαλονήσου από τουρίστες έχει αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια. Το νησί μας αποτελεί έναν ελκυστικό τόπο για αρκετούς απόμαχους βορειοευρωπαίους, που ωστόσο – με το που έρθουν έστω και μία φορά στην Κρήτη, την ερωτεύονται... σφόδρα, αποφασίζοντας να δημιουργήσουν εδώ την κύρια κατοικία τους!

Ο ήλιος, η θάλασσα και οι γενικότερες (κλιματολογικές και κοινωνικές) συνθήκες που συναντούν είναι ένα ισχυρό δέλεαρ, πλην όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγουν και τα απότοκα της οικονομικής στενότητας που πέρασε και (φαίνεται) να (ξε)περνά η πατρίδα μας.

“Το φαινόμενο αυτό έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, μπορώ να πω μια 10ετια - 15ετια.
Όμως τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης που έριξε τις τιμές των ακινήτων έχει κάνει ακόμα πιο ελκυστικούς τους ελληνικούς προορισμούς. Για τους ξένους οι τιμές είναι πολύ ελκυστικές, γιατί και οι αποδοχές (συντάξεις) τους είναι αρκετά μεγαλύτερες σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα. Άρα, για αυτούς το να κάνουν μια αγορά της τάξης των 100.000 ή 150.000 ευρώ για να έχουν ένα σπίτι, πολυτελές, σε ένα χωριό της Κρήτης είναι πιο εύκολο σε σχέση με έναν Έλληνα που βρίσκεται στη θέση τους” διαπιστώνει ο κ. Κώστας Αράπογλου, δικηγόρος και πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιοκτητών Ακινήτων Κρήτης.

Επίσης, θα συνεχίσει ο ίδιος, “αυτό που έχει κάνει ελκυστικούς τους προορισμούς είναι η χρυσή βίζα για κατοίκους όχι της ΕΕ, οι οποίοι προκειμένου να αποκτήσουν μια άδεια παραμονής (είτε είναι Ρώσοι, είτε είναι Κινέζοι κι άλλων εθνικοτήτων) αγοράζουν ακίνητα στην Ελλάδα”.

Ούτως ή άλλως “λόγω της μεταβολής των οικονομικών συνθηκών προς το καλύτερο”, παρατηρεί ο κ. Αράπογλου, “από τους ξένους έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητό ότι ξεπερνιέται η κρίση, γίνονται κι αρκετές επενδύσεις στον τουριστικό τομέα από ξένους επενδυτές που ενδιαφέρονται και αγοράζουν ξενοδοχειακές μονάδες επειδή γενικά οι προοπτικές του τουρισμού για τα επόμενα χρόνια είναι θετικές”.

Ολόκληρα χωριά της Κρήτης θυμίζουν... αποικίες. “Οι Ευρωπαίοι προτιμούν να μένουν με άλλους μαζί με ομοεθνείς τους. Υπάρχουν χωριά που κατοικούνται είτε από Αγγλους, είτε από Σκανδιναβούς, είτε από Ελβετούς, είτε από Γερμανούς. Ο ένας παρασύρει τον άλλο”, θα σημειώσει ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιοκτητών Ακινήτων, ενώ θα προσθέσει ότι οι (υποψήφιοι) αγοραστές “στρέφονται κυρίως σε παλιά οικήματα τα οποία αναπαλαιώνουν και τα διαμορφώνουν σύμφωνα με τα δικά τους γούστα. Αλλά υπάρχει και μια μερίδα που ενδιαφέρεται να πάρει ένα έτοιμο σπίτι για να αποφύγει την προηγούμενη διαδικασία”.

Πιο δημοφιλείς περιοχές είναι εκείνες που βρίσκονται στην ενδοχώρα και σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα (μια και οι τιμές στα παραθαλάσσια μέρη είναι πιο “τσιμπημένες”).

“Θέλουν να ζήσουν με τον παραδοσιακό τρόπο. Πολλοί από αυτούς εμπλέκονται στις δραστηριότητες των ντόπιων και αναπτύσσουν παράλληλα και δικές τους δραστηριότητες. Η μία νοοτροπία αφομοιώνει την άλλη”, θα πει ο κ. Αράπογλου.

Τα λεγόμενά του θα τα επιβεβαιώσει μέχρι... κεραίας η κ. Κατερίνα Μπακατσάκη, πρόεδρος της τοπικής κοινότητας και του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαβαλοχωρίου!

Ήταν τέλη της δεκαετίας του 80’, αρχές του 90’ όταν είχαμε τις πρώτες μονιμοποιήσεις... Άγγλων στην φιλόξενη επαρχία Αποκορώνου!

Ελάχιστα χρόνια μετά (προ 25ετίας περίπου – αλλά και μέχρι σήμερα) οι αγορές σπιτιών άρχισαν να πολλαπλασιάζονται!

“Από το Γαβαλοχώρι ξεκίνησαν και επεκτάθηκαν και σε άλλα χωριά του Αποκόρωνα”, θυμάται η κ. Μπακατσάκη.

Σ’ ένα θερμό τόπο (όχι μόνο λόγω καιρού), οι πάγοι... λιώνουν γρήγορα!

Όπως θα μας επισημάνει η ίδια, αρκετοί Άγγλοι συγχωριανοί της προσαρμόστηκαν άμεσα στη νέα τους πατρίδα, κι έγιναν... ένα με τους υπόλοιπους κατοίκους!

“Έχουμε Άγγλους που συμμετέχουν κανονικά στο τοπικό συμβούλιο και στον Πολιτιστικό Σύλλογο! Βοηθούν πάρα πολύ το χωριό. Έχουν και τη δική τους Εκκλησία”.

Πιο σημαντικό και συγκινητικό όλων, η φιλανθρωπική τους δράση, την οποία αναγνωρίζει κι εξυμνεί η κ. Μπακατσάκη: Ροκ φεστιβάλ και πολλές άλλες όμορφες εκδηλώσεις, με βρετανική σφραγίδα – σε άμεση συνεργασία πάντα και με την τοπική κοινότητα και τον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο- για την στήριξη αδύναμων οικογενειών!

Και τώρα τα Χριστούγεννα, η ξεχωριστή ανάμειξη δύο Πολιτισμών, θα προσφέρει ένα υπέροχο γιορτινό δρώμενο: Κάλαντα και στις δύο γλώσσες, αλλά και κεράσματα παραδοσιακών κι αγγλικών χριστουγεννιάτικων εδεσμάτων σε όλο το χωριό!