Τέλος εποχής (πέρα πώδε) και στο βάθος … ΔΙΚΤΑΙΟΝ ΑΝΤΡΟΝ!

Του Γιώργου Μηλιαρά

 

-Καλό μήνα σε όλους μας, καλό χειμώνα  και καλό νέο εκκλησιαστικό έτος !!!

Οι μπόρες και τα αστραπόβροντα των τελευταίων ημερών , δεν νομίζω πως κατάφεραν να σβήσουν την  πυρά του καλοκαιριού που φέτος ήταν ανυπόφορη , και μάλλον συνεχίζεται…

Την κάψα μας δροσίσανε εν μέρει, οι εξαιρετικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, που οργάνωσαν η Περιφέρεια Κρήτης, οι Δήμοι , οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι και το πλήθος των κατά τόπους  εθελοντών !

-Γλεντήσαμε, βουρλιστήκαμε με τις ηχητικές εντάσεις , διαολιστήκαμε από τις υποχρεωτικές αγρυπνίες των «ταραταντούμ» στις πλατείες των εν παντί τόπω πόλεων  και κωμοπόλεων, γελάσαμε , «κουλτουριαστήκαμε», δροσιστήκαμε στις παραλίες και τα Όρη, σταυροκοπηθήκαμε και ευλογηθήκαμε στα πληθωρικά πανηγύρια του καλοκαιριού  και ευχηθήκαμε αλλήλοις «και του χρόνου»! Αμήν !

Από αύριο ( γιατί σήμερα είναι Κυριακή αργία ) «μέσα τα κεφάλια».

    Όχι πως τις μέρες του καλοκαιριού οι Άρχοντες μας παραθερίζουνε, αλλά μια μικρή χαλάρωση υπήρχε . Και συμμετοχή υπάρχει (ενίοτε με  προσποιητή μέθεξη ), στα δρώμενα που προσκαλούνται να «τιμήσουν» με την παρουσία τους .( επιβεβαιώνω εκ πείρας και νομίζω πως ταιριάζει εδώ η γνωστή παροιμία : («τραγούδα Μύρω και σκοπό μη γυρεύεις …»)

-Ως αναρμόδιος  πια (αλλά υπεύθυνος και ενημερωμένος πολίτης ), κάνει ο νους μου «σούφερα»:

-Στα γραφεία των Αρχόντων και των ανευθυνοϋπεύθυνων αρμοδίων έχουν στήσει χορό τα προβλήματα που διαγκωνίζονται για λύσεις . Μονολογώ τυχαία :

• Στο πεδίο μάχης του ΒΟΑΚ οι άνθρωποι ( κυρίως νέοι ) χύνουν το αίμα τους …

Ένα χρόνο σφάζονται στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη και έχει πέσει πάνω τους ο κόσμος όλος να τους σταματήσουν να σκοτώνονται.

Πενήντα χρόνους σκοτώνονται στο ΒΟΑΚ και ακόμα παλεύουμε να λύσουμε  τις απαλλοτριώσεις , τις διοδεύσεις, και τα εργολαβικά ξεκαθαρίσματα , αδιαφορώντας για τον κόσμο που σκοτώνεται . ( Βαρέθηκαν και οι ταξιδιώτες του μεγάλου δρόμου της Κρήτης να ψάχνουν καθημερινά παπάδες να τους διαβάσουν τη «συγχωρητική ευχή»  ή να τους κάνουν κανένα εξορκισμό του κακού , πριν μπουν στην  «Εφιάλτια» οδό ! ( όπως λέμε: Ολυμπία οδός, Ιονία οδός κλπ).

•Διψάμε εδώ στα κεντροανατολικά και μια σοβαρή κουβέντα, δηλαδή να περιέχει απόφαση , δεν γίνεται . Ιδέες , ιδέες , πειράματα και συγκρούσεις λωτοφάγων. Ο Αλμυρός εκρέει  στη θάλασσα όπως και τόσες άλλες ροές δυτικά . Νερό ναι,  κι ας τρέχει … λέγαμε κάποτε  ( που ήταν άφθονο) αδιαφορώντας για τη σπατάλη του!

   Πως τώρα εδώ να μην «υπερηφανευθώ» για τον μοναχικό μου κάποτε αγώνα για το περίφημο φράγμα Αποσελέμη ;  Ένα ναι απέναντι σε πολλά όχι ! Πέρασε το μοναχικό δικό μου ναι και λίγες αλλά ουσιαστικές ευτυχώς παρεμβάσεις .

Σκέφτομαι : Αν δεν είχε γίνει έτσι , τι θα γινόταν σήμερα με τις κλιματικές αλλαγές, τις ξηρασίες , το σχεδόν στέγνωμα και των υδροφόρων οριζόντων ; Τι θα πίναμε στο Ηράκλειο και ανατολικά;  Πορτοκαλάδες; )

•Βλέπω και στις εφημερίδες τον κακό χαμό με τις κοπές των πεύκων στο Ηράκλειο . Ναι, εκείνων που πέφτουν και σκοτώνουν ακαριαία ανθρώπους . Εκτός του ότι  πεθαίνουν  πευκόπληκτοι,  (αλλά ακαριαία) υπάρχει άλλο  κακό που κάνουν τα

γεροντόπευκα και τα κόβει ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος ; Απλά σκοτώνουν ή απειλούν με «ακαριαίο» θάνατο ! Στη ζυγαριά λοιπόν, να δούμε πόσοι και ποιοί θα πάνε με το μέρος του Χάροντα.

•   Χρειάζεται όμως και αλλού ζυγαριά για να κατανοήσουμε τι χάνουμε και τι παίρνουμε . Για το τόπο μου λέω εκεί στο Ωραιοροπέδιο Λασιθίου. Πολύχρονες  προσπάθειες και έκτακτα γεγονότα ( όπως κατακρήμνιση ενός βράχου στον Άνω Σπήλιο, εκεί στο Δικταίον Άντρον με τους χιλιάδες επισκέπτες ), υπέμνησαν την ανάγκη αναβάθμισης του Σπηλαίου, βελτίωση της πρόσβασης για να αυξηθεί η επισκεψιμότητα της περιοχής ( και τα έσοδα όλων ) και κυρίως εξασφάλιση των επισκεπτών από κίνδυνο διαγραφόμενου ατυχήματος που εδώ και πολλά χρόνια θεωρούν ορατό αρμόδιοι σπηλαιολόγοι που επιθεώρησαν τον χώρο . Με διάφορες υπηρεσιακές περιπέτειες, φαίνεται πως φθάσαμε επιτέλους στο ζητούμενο moment . Η ΥΠΠΟ, κ. Λ.Μενδώνη έφερε στο σημείο της υλοποίησης τα υπεσχημένα από´ πολλά χρόνια . Και άρχισαν τα δύσκολα …

 >Η χρηματοδότηση ( κάπου δεκαπεντέμισι+ εκατομμύρια (15,5 μιλιούνια €)  έχει ημερομηνία λήξης ( μάλλον τέλος επόμενου χρόνου)

>Το σπήλαιο θα πρέπει  να κλείσει ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ  για την εκτέλεση του έργου .

  ( οι επαγγελματίες της περιοχής παραπονούνται για την αναμενόμενη προσωρινή απώλεια εσόδων ).

>Εάν ματαιωθεί η εκτέλεση του έργου , υπάρχει ο άμεσος κίνδυνος να κλείσει το Σπήλαιο ΕΠ´ΑΟΡΙΣΤΟΝ ! για λόγους ασφαλείας των επισκεπτών ( απόφαση λογική και αναγκαία και αναμενόμενη από  το ΥΠΠΟ, μέχρι την επόμενη ευκαιρία χρηματοδότησης) .

-Το δίκιο όλων είναι προφανές ! Που γέρνει όμως η ζυγαριά;