Όλα τάχε η Μαργιωρή...

του Δημήτρη Καρατζάνη

Μπορεί γενικώς να ''κουτσαίνομε'' ως χώρα και να είμαστε μονίμως ''μετεξεταστέοι''  σε πολλούς τομείς κρατικής δράσης π.χ οικονομία, υγεία, παιδεία, δημόσια διοίκηση κλπ Υπάρχουν όμως και τομείς , που , όπως φαίνεται ,δεν υστερούμε  , όπως, λόγου χάρη, ο πολιτισμός.

Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο. Είναι αποτέλεσμα προσπαθειών συγκεκριμένου προσώπου. Του συμπαθέστατου, κομψότατου και ανοιχτόμυαλου υπουργού πολιτισμού κ. Μπαλτά. Του ανθρώπου που, αφού τακτοποίησε τα θέματα της παιδείας, καταργώντας μαζί με την ''αριστεία'' και ότι με πολύ κόπο - και πρωτοφανή για τα πολιτικά μας δεδομένα συναίνεση - είχε χτίσει η δύσμοιρη κ. Διαμαντοπούλου, ''ενέσκηψε'' ,χάρη στη διορατικότητα Τσίπρα, στο υπουργείο πολιτισμού  για να ολοκληρώσει το έργο που είχε ξεκινήσει στο παιδείας Μια που  παιδεία και πολιτισμός, είναι σχεδόν ταυτόσημες έννοιες

Πρέπει να αναγνωρίσομε ότι πρόκειται για άλλη μια, άκρως... επιτυχημένη επιλογή του πρωθυπουργού, μετά από εκείνες των Φίλη, Πολάκη, Θεανώς, Καμμένου, Κατρούγκαλου, κλπ, που κατά  γενική ομολογία  έχουν δώσει φτερά στη διακυβέρνηση της χώρας..( Αυτό το διαπιστώνουν  συχνά ,τελευταία,.  οι Συριζαίοι βουλευτές που επισκέπτονται τις περιφέρειες τους).

Να δείτε που  σε λίγο ακόμα  και οι επικριτές του, θα παραδεχτούν ότι   ο άνθρωπος διαθέτει το ''Ιουστινιάνειο σύνδρομο'' (ικανότητα του ηγέτη να επιλέγει ως συνεργάτες του τους αρίστους). Αλλωστε ''τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων'',αφού υπάρχει ο... Καρανίκας, ο οποίος -ειρησθω εν παρόδώ''-δεν έκρυβε χθές στο διαδίκτυο τον  ενθουσιασμό του  ,από τη μεγάλη...επιτυχία του εργοδότη του  στις Βρυξέλες.

Ας επιστρέψομε όμως ξανά στον κ. Μπαλτά και τις ''επιτυχίες ''του στο  υπουργείο Πολιτισμού που του εμπιστεύθηκε ο κ. Τσίπρας . Αφού  το Μάρτη μας έκανε όλους περήφανους με την δήλωση του για την Ειδομένη (Η εικόνα της Ειδομένης είναι τίτλος τιμή για την Ελλάδα) και με την επιλογή  Φάμπρ στο Φεστιβάλ Αθηνών, είχε άλλη μια πρωτοποριακή  έμπνευση. Να μεταφέρει στα ...πέρατα του κόσμου το επίπεδο του πολιτισμού μας, ξεναγώντας τους πρόσφυγες στην Ακρόπολή.

Επέλεξε, λοιπόν, από τους 54 τόσες χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα 100, τους πιο καλοντυμένους, όπως είδαμε ,και τους ανέβασε στην Ακρόπολη , για να γνωρίσουν από κοντά το μεγαλείο του Ελληνικού Πολιτισμού.

Την ίδια στιγμή βέβαια,  κάποιοι  σύντροφοι τους στους καταυλισμούς , κατέβαιναν  σε δυναμικές  διαμαρτυρίες, ορισμένοι  μάλιστα και  σε  απεργία πείνας, για να βελτιωθούν οι  συνθήκες  της βασανιστικής καθημερινότητα τους   Θα  πείτε,δε μπορεί να τα έχουν και όλα. Μπροστά στην... πνευματική καλλιέργεια , ας υποφέρει και λίγο  το κορμί ή το στομάχι. (Των άλλων βέβαια, εννοείται).

Αξίζει πάντως απο την επίσκεψη να επισημανθεί, το ''καλωσόρισμα'' του κ. Μπαλτά στους πρόσφυγες, που, αν και  σύντομο - μετα τις φωτογραφίες ο κ. υπουργός ,προτίμησε τη δροσιά του Μουσείου για το καφεδάκι του, αντι για το  λιοπύρι  - ήταν πραγματικά εμπνευσμένο:

''Θέλουμε η Ευρώπη να ξαναβρεί τις συγκριτικές αξίες της δημοκρατίας, της ανοχής, της αναγνώρισης του άλλου, χωρίς διακρίσεις φυλής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού...Θέλουμε να δείξουμε ότι η φιλοξενία ανάμεσα σε λαούς δεν είναι μόνο υλική αλλά και ηθική ,ιστορική...''
Δεν ξέρουμε πως ακούστηκαν και πόσο αφομοιώθηκαν οι... υψιπετείς ιδέες του υπουργού ,από ανθρώπους που βιώνουν την άκρα απελπισία και που, όπως όλα δείχνουν,το τέλος της Οδύσειας τους είναι άγνωστο .Δε θα μας παραξένευε όμως καθόλου ,αν  από μέσα τους ή δυνατά:έλεγαν 'its all Greek to me''.

Ανεξάρτητα όμως από το τι είπε ή  σκέφτηκε το  προσφυγικό  ακροατήριο του υπουργού, η δουλειά έγινε. Και οι φωτογραφίες ,με τον ίδιο να ποζάρει καμαρωτός,βγήκαν και το θέμα ''έπαιξε '',μετρίως έστω,στα ΜΜΕ,
Βλέπεις, το μόνο που έχουν μάθει καλά στη ζωή τους  ο Τσίπρας και οι  διάφοροι...Μπαλτάδες που τον περιστοιχίζουν, είναι η ''επικοινωνιακή  διαχείριση'', παλιότερα  γνωστή   ως προπαγάνδα. Κι όταν η αμείλικτη πραγματικότητα έρχεται να τους ξεμπροστιάσει, τότε θυμούνται τις ...αυταπάτες, όπως συνέβη,μόλις χθες, με  τον Πρωθυπουργό

Πρέπει όμως ,έστω και αργα, να κατανοήσουν όλοι αυτοί, πως ούτε  με την προπαγάνδα, ούτε με  τις αυταπάτες κυβερνιέται  μια (Δημοκρατική) χώρα .Ή, όπως  θα το έλεγε ο αθυρόστομος, Μικρασιάτης παππούς μου ''με π...αυγά δε βάφονται''