Ο Θεός μέχρι τις 11 ήταν σιδηροδρομικός, μετά ανέλαβε ο "σταθμάρχης"

του Κώστα Α.Μπογδανίδη

«Δεν είναι οι τραγωδίες που με σκοτώνουν. Είναι τα μπερδέματα και οι φασαρίες» έλεγε μια διάσημη συγγραφέας. Κι αυτές οι φασαρίες, η αθλιότητα  της μετάθεσης των ευθυνών, το συμφέρον και η υποκρισία σε κάνουν έξαλλο. Δεν μπορεί κανείς πια να σιωπήσει ; Να βγάλουμε τον σκασμό για να ακούσουμε τους θρήνους των μανάδων;

Είναι η ώρα να μαζέψουμε τα κομμάτια μας. Τα υπόλοιπα, τις ευθύνες, τα αίτια και το τι αναλογεί στον καθένα θα εντοπιστούν και θα αποδοθούν. Πρέπει να γίνει. Για τη δικαίωση της μνήμης τόσων ανθρώπων. Τόσων παιδιών. Για να βρουν μια στάλα ανακούφισης οι χαροκαμένοι γονείς.

Ήδη ο περιβόητος σταθμάρχης παραδέχτηκε ότι δεν έκανε αυτό που έπρεπε. Κι ας τα γύρισε μετά. Ανθρώπινο λάθος; Σχεδόν πάντα, θα πείτε. Αλλά...υπάρχει ένα μεγάλο "αλλά" σε κάθε φυσικό αυτουργό. Και στην περίπτωση της τραγωδίας που βιώνει η χώρα. Πρέπει να βρεθούν εκείνοι που τον έκαναν σταθμάρχη όταν πριν ήταν αχθοφόρος, μετά επί χρόνια αποσπασμένος στο υπουργείο Παιδείας και επιστρέφοντας τον βάφτισαν 'σταθμάρχη". Να βρεθούν εκείνοι που δεν είχαν διασφαλίσει να παρίσταται δεύτερο άτομο -κάτι μπορεί να πάθει βρε αδερφέ ο "σταθμάρχης"- , να προβλέπονται δικλείδες ασφαλείας, συστήματα τηλεματικής που είναι επιβεβλημένα και αυτονόητα (για άλλες χώρες) στην εποχή μας. Ακόμη και μια φτηνή τεχνολογία θα απέτρεπε την μεγάλη τραγωδία. Οι ίδιοι το λένε. Οπότε να το ξέρουν όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον σταθμάρχη στα κάγκελα δεν καθαρίζει κανένας. Πάει αυτός. Τέλειωσε. Αλλά δεν τελειώσαμε με τους άλλους. Μια παραίτηση υπουργού σεβαστή και καλοδεχούμενη , αλλά δεν αρκεί. Χρειάζονται αποφάσεις κι έργα.

Και ας δούμε αυτά τα έργα μας. "Μπορεί ο Θεός μέχρι τις 11 το βράδυ της Τρίτης να  ήταν... σιδηροδρομικός". Που ρύθμιζε από το πουθενά την κυκλοφορία των τρένων. Που προλάβαινε τις στραβές. "Πάμε κι ότι βγει" έλεγαν οι άνθρωποι και ο Θεός κάπως μας ξανάβαζε στις ράγες. Αλλά μετά δεν μας άντεξε. Κουράστηκε κι Εκείνος. Και ανέλαβε ο "σταθμάρχης". Συνέβη το μοιραίο, αυτό που είχε προαναγγελθεί καιρό τώρα. Συνέβη η τραγωδία για να μας θυμίσει ότι σ' αυτή την χώρα από τύχη ζούμε!