Ο Λαμπρινός, ο Κουράκης κι ένα… ανέκδοτο !

Του Δεκανέα Αλλαγής

Θα ξεκινήσω την αναφορά μου στα της υπόθεσης που ανέδειξε το Cretalive για τη συνάντηση ανάμεσα στο Λαμπρινό και τον Κουράκη με ένα ανέκδοτο, διότι μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να αντιμετωπισθεί! Ήταν λοιπόν τρεις θανατοποινίτες κρατούμενοι στη φυλακή, ένας Γερμανός ένας Άγγλος κι ένας Πόντιος που συσκεφτόμενοι το τελευταίο βράδυ πριν την εκτέλεση της ποινής αποφασίζουν πως πρέπει να αποδράσουν.

Λέει ο Γερμανός πως επειδή θα πάμε κατά μόνας στο εκτελεστικό απόσπασμα θα πρέπει ο καθείς μοναχός του να σκεφτεί κάτι για να προκαλέσει σύγχυση στους φαντάρους που θα πυροβολήσουν για να τους εκτελέσουν κι έτσι να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να αποδράσουν. Πάει πρώτος ο Γερμανός, οπλίζει το απόσπασμα, και την ώρα που ετοιμάζονται να πυροδοτήσουν εκείνος φωνάζει… σεισμός! Αφήνουν τα όπλα, φεύγει το απόσπασμα εκμεταλλευόμενο το χαμό, εξαφανίζεται ο Γερμανός.

Πάει ο Άγγλος γίνεται παρόμοιο σκηνικό και την ώρα που σκοπεύουν εκείνος φωνάζει… φωτιά! Πάλι χαμός και τσουπ γίνεται καπνός και ο δεύτερος θανατοποινίτης. Έρχεται και η ώρα του Πόντιου που την ώρα που ετοιμάζεται η εκτέλεση εκείνος φωνάζει… πυρ, δεν είχε ο άμοιρος κάτι άλλο να σκεφτεί και βέβαια χάθηκε υπέρ πίστεως και πατρίδας!

Δεν ξέρω ποιος είναι ποιος στην περίπτωση μας, αλλά όλα δείχνουν πως κάποιος πυροδότησε καταστάσεις κι έφερε τα πάνω κάτω σε μια συγκυρία που τίποτα δεν πρόδιδε πως θα συμβεί ότι συνέβη! Εντελώς ξαφνικά ο Βασίλης Λαμπρινός, χωρίς απτό λόγο και αιτία, επειδή όπως, φήμες λένε, έχει εσωτερικά ζητήματα στην παράταξη του, κάλεσε εκείνον που πάνω του έχτισε το αφήγημα για να γίνει δημαρχος, για να μοιράσουν το υπόλοιπο της δημοτικής εξουσίας, κάτι σαν σιμισακό αμπέλι! Αφού για τρία χρόνια κι αφού όλα όσα περίπου ήθελε ή προσδοκούσε να βάλει σε μια ρότα για τα δημοτικά πράγματα, ( η ώρα της αποτίμησης θα γίνει όταν πρέπει ) αποφάσισε τώρα που ουσιαστικά δεν υπάρχει κάτι που να χρειάζεται συναπόφαση ( όλα τα έχει καλώς - κακώς, αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, φροντίσει ο νομοθέτης ) να μοιράσει… τι άραγε;

Τις απόψεις του δήμου για το ΒΟΑΚ; Την αντιμετώπιση της υπόθεσης του δέντρου; Το χειρισμό του ΑΦΜ στο καυτό θέμα της Αρχιεπισκοπής; Μα αν πράγματι το τελευταίο ήταν η θρυαλλίδα, ε, ας καλούσε τον Αρχιεπίσκοπο να μπει στη δημοτική ομάδα! Πλάκα κάνουμε βέβαια, αλλά μόνο ως πλάκα θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε!

Ένα μόνο είναι σίγουρο πως τη Λότζια χρειάζονται επειγόντως παπά και ευχέλαιο! Και για να σοβαρολογήσουμε: ένα χρόνο πριν από τις δημοτικές εκλογές και λίγους μόνο μήνες πριν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση ουσιαστικά για να μαζεύουν χαρτιά κι ενημερώσεις στη Λότζια πριν παραδώσουν στην επόμενη όποια δημοτική αρχή, ο Βασίλης Λαμπρινός αποφάσισε να φωνάξει… πυρ και να πυροδοτήσει εξελίξεις!

Αντί να μαζέψει τους συνεργάτες του, να προσπαθήσει το χορό των άτακτων να τον πάει ως το τέλος, φώναξε δρομαίως που έλεγε κι ο γυμναστής μας στα παιδικά χρόνια προς άγνωστη κατεύθυνση! Άραγε ένα τέτοιο κορυφαίο θέμα, που μετά βδελυγμίας απέφευγε να ανοίξει πριν τρία χρόνια γιατί να το κάνει τώρα; Τι πολιτικό όφελος θα του προσφέρει; Πιστεύει αλήθεια πως η υστεροφημία του υπηρετείται με αυτόν τον τρόπο; Μάλλον διαβάζει λάθος τα πράγματα κι αν δεν το πιστεύει ας ρωτήσει έναν έναν ΟΛΟΥΣ τους συνεργάτες του!

Όσο για το Γιάννη Κουράκη, ε, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο κι έστω κι έτσι με αυτόν τον τρόπο δικαιώνεται έστω και στη λήξη του αγώνα! Τώρα αν του δίνεται και πολιτικό κεφάλαιο για το επόμενο βήμα (στην πολιτική του σταδιοδρομία αυτό θα είμαστε εδώ για να το δούμε! Για ένα πράγμα πάντως δεν μπορώ να προβλέψω: πως θα βρεθούν όλοι αυτοί οι αντιδημάρχοι, προέδροι και λοιποί συνεργάτες του Λαμπρινού στο τραπέζι την ερχόμενη βδομάδα σαν να μη συνέβη τίποτα! Διότι προφανώς στη Λότζια όλα δεν θα' ναι όπως πρώτα, εκτός κι αν κάποιοι νομίζουν πως απλώς… ψιχαλίζει !