Κάθε απιστία έχει μια αιτία!

Της Κατερίνας Μαλλιωτάκη

Οι περισσότεροι  άνθρωποι θεωρούν την  απιστία σαν μια πράξη εξαπάτησης και συναισθηματικής προδοσίας. Είναι όμως έτσι;

Με την λέξη απιστία μας έρχεται στο νου η δίδυμη αδερφή της που ονομάζεται απάτη. Η απιστία και η απάτη πάνε μαζί αφού τα συναισθήματα που τις ακολουθούν  είναι τα ίδια. Ωστόσο καθώς αναλύουμε την λέξη απάτη μας δημιουργείτε η αίσθηση εξαπάτησης η οποία συνήθως αναζητά, μια αιτία. Στην ουσία όμως η πραγματική απάτη δεν βρίσκεται στην πράξη αυτή καθ’ αυτή αλλά στην απόκρυψη της από τον σύντροφο μας. Απάτη έχουμε όταν αφήνουμε τον άλλον να τηρεί ένα συμβόλαιο και να πιστεύει ότι το τηρούμε κι εμείς, ενώ δεν το τηρούμε.

 Πολλοί αναρωτιούνται για το τι θεωρείται απιστία, και πως μπορούν να την διαχειριστούν.

Η αλήθεια είναι ότι, μετά την αποκάλυψη μιας απιστίας, είναι πολύ φυσιολογικό να αλλάζει η σχέση, καθώς θα εμφανιστούν έντονα προβλήματα και επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι  κλονίζεται  η εμπιστοσύνη, καθότι είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι να ξανακερδηθεί.

Η απιστία αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα μιας προβληματικής σχέσης που δεν έχει φροντιστεί. Μέσω αυτής αναδύονται στην επιφάνεια προβλήματα που υποβόσκουν καιρό και έχουν κρυφτεί κάτω από το χαλί.

Γιατί  κάποιος απιστεί;

Οι αιτίες της απιστίας είναι πολύπλοκες και ποικίλλουν. Η απιστία μπορεί να συμβεί σε κάθε είδους σχέση. Η πλειοψηφία των εξωσυζυγικών σχέσεων φλερτάρει με την αιτία δυσαρέσκειας στη σχέση. Αυτό όμως, πολλές φορές ίσως αποτελεί και μία εύκολη δικαιολογία, καθώς πίσω από αυτήν κρύβεται μια χαμηλή αυτοεκτίμηση. Συνήθως αυτοί που απιστούν ψάχνουν την επιβεβαίωση στο πρόσωπο ενός άλλου ατόμου για να νοιώσουν ικανοί και αρεστοί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο σύντροφος που απιστεί ίσως να μην έχει συνειδητοποιήσει τι του λείπει από τη σχέση του ή ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό. 

Στο αμέσως επόμενο στάδιο βρίσκονται οι άνθρωποι που ουσιαστικά δεν επικοινωνούν μεταξύ τους καθώς έχουν απομακρυνθεί από το σημείο αναφοράς που τους ένωνε παλιά. Όταν οι ανάγκες σε ένα ζευγάρι αλλάζουν, τότε αναγκαστικά ο ένας προπορεύεται κι ο άλλος μένει πίσω και αυτό δημιουργεί μια ρωγμή στην σχέση. Και ενώ οι  ικανοποιητικές και υγιείς σχέσεις βασίζονται στην αμοιβαιότητα, οι σχέσεις που βιώνουν αποξένωση, έλλειψη τρυφερότητας και αγάπης, πέφτουν σε ατοπήματα απιστίας.  

Η τάση για απιστία σηματοδοτεί  και άλλα προβλήματα όπως η αποφυγή των διαφωνιών ή ο φόβος της οικειότητας στην σχέση. Συνδέεται ακόμη με μεταβατικά στάδια που επιφέρουν αλλαγές στη ζωή, όπως η περίοδος μετά την απόκτηση παιδιών αλλά και το άδειο σπίτι όταν τα παιδιά φεύγουν. Μερικοί δυσαρεστημένοι σύντροφοι βλέπουν τις εξωσυζυγικές σχέσεις, ως έναν τρόπο διεξόδου και διαφυγής από μια δυστυχισμένη κατάσταση. Θεωρούν την απιστία λύση στο πρόβλημα τους. Γι’αυτό και συχνά ο  σύντροφος που απιστεί, διηγείται την ιστορία του γάμου του, με τέτοιο τρόπο που να δικαιολογεί την απιστία του.(Δεν περνάω καλά, μου φέρεται άσχημα, με κάνει δυστυχισμένο, δεν με καταλαβαίνει κτλ).

Η απιστία όταν συμβαίνει, είναι μία ευκαιρία ανασκόπησης για το ζευγάρι. Μετά την αρχική αποκάλυψη της απιστίας, συχνά και οι δύο σύντροφοι αρχίζουν να νιώθουν κατάθλιψη, συναισθήματα άγχους και αμφιβολίας για το  αν θα πρέπει να διατηρηθεί η σχέση  τους ή όχι. Σ αυτό το ερώτημα θα παίξει σημαντικό ρόλο, ο σκοπός που ζητάμε την επανασύνδεση αυτή. Θέλουμε να ξεπεράσουμε την απιστία για να συνεχίσουμε μαζί; Υπάρχει πραγματική αγάπη ή βολεύουμε απλά τις ανάγκες; Μήπως φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι; Μήπως θεωρούμε ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί ή δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε; 

Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν για να καταλαβαίνουμε που προσανατολίζεται η σχέση και ποια μορφή πρέπει θα πάρει καθώς δεν μπορεί να είναι πια η ίδια. Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι με τη σωστή βοήθεια και την ειλικρινή δέσμευση και των δύο συντρόφων, το ζευγάρι μπορεί, όχι μοναχά να ξεπεράσει την απιστία, αλλά να ισχυροποιήσει και το γάμο του ή τη σχέση του. Από την άλλη,  αν το ζευγάρι δεν προσπαθήσει εγκαίρως να αντιμετωπίσει μία τέτοια κρίση, αυτή θα συνεχίσει να εξελίσσεται υπογείως, δηλητηριάζοντας ακόμα περισσότερο την υπάρχουσα κατάσταση και οδηγώντας το ζευγάρι σε ένα σιωπηλό τέλος ή ένα οδυνηρό χωρισμό.