Και με τη χειμαζόμενη ελληνική οικογένεια θα κάνουμε κάτι;

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Μια κλασική ελληνική (και κρητική) οικογένεια από εκείνες που δεν θα γραφτούν για χάρη της πρωτοσέλιδα, δεν θα γίνει πολιτικό μασαζ στους βουλευτές και δεν θα συνεδριάσουν κοινοβουλευτικές ομάδες, ούτε θα στηθούν πάνω τους ενημερωτικές εκπομπές: ζευγάρι σαραντάρηδων με δυο παιδιά, με τον άνδρα υπάλληλο και τη σύζυγο πρωτοδιόριστη εκπαιδευτικό σε περιοχή εκτός Κρήτης.

Θα πρέπει να ξενιτευτεί η γυναίκα για τουλάχιστον δυο χρόνια, μακριά από τα παιδιά της, για να μπορέσει να ζητήσει μετάθεση όταν και εάν αντέξει, στο γενέθλιο τόπο και να μπορέσει να ενώσει ξανά τον διαταραγμένο οικογενειακό ιστό.

Μας απασχολεί άραγε πως θα μπορέσει να ανταπεξέλθει σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες η οικογένεια αυτή και πως μπορούμε να βρούμε κίνητρα για να μπορέσουν κι άλλες αντίστοιχες τέτοιες οικογένειες, που κάνουν τώρα το ξεκίνημα τους, να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο;

Την ίδια ώρα στην Ελλάδα γεννιούνται τα τελευταία χρόνια περίπου 70.000 παιδιά την ώρα που οι θάνατοι είναι κοντά στους 120.000 το χρόνο. Η χώρα μας, δηλαδή, μειώνει τον πληθυσμό της σε ετήσια βάση κατά περίπου 40.000 άτομα. Η Ελλάδα γερνά και συρρικνώνεται, αλλά σε κανένα βήμα δημοσίου διαλόγου δε θ’ ακούσετε αναφορά στο μέγα αυτό ζήτημα, το δημογραφικό, που μικραίνει την κοινωνία και τη χώρα, τη στιγμή που οι γείτονες μας πληθαίνουν, ναρκοθετεί το - έτσι κι αλλιώς - σαθρό ασφαλιστικό μας σύστημα και αποτελεί ένα μείζον ζήτημα με βαθύτερες συνέπειες.

Όμως γι’ αυτό ... μούγκα στη στρούγκα.

Δυστυχώς εδώ και εβδομάδες μονοπωλεί και κονιορτοποιεί την πολιτική ατζέντα το - προφανώς και - σοβαρό ζήτημα των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών, που σε μια ευρωπαϊκή και σύγχρονη κοινωνία θα έφτανε γρήγορα και με μεγάλη συναίνεση στη Βουλή και θα ψηφιζόταν σε χρόνο dt!

Όμως με ευθύνη της κυβέρνησης σέρνεται και γίνεται κακόγουστο σήριαλ, τη στιγμή που αν ήθελε να λέγεται σοβαρή, θα έφερνε το νομοθέτημα, συνοδευόμενο όμως και με μέτρα στήριξης της ελληνικής οικογένειας, των νέων ζευγαριών κι όλων εκείνων που θέλουν να στήσουν το σπιτικό τους αλλά ... φωνή βοώντως εν τη ερήμω!

Το 10% των εργατοωρών που έχει αφιερώσει η κυβέρνηση στο ζήτημα με τα ομόφυλα ζευγάρια, αν το αφιέρωνε στα πραγματικά προβλήματα της νέας ελληνικής οικογένειας (κι ας έκαναν και - τρομάρα τους - κοτζάμ υπουργείο) θα ελπίζαμε πως θα άλλαζαν τα πράγματα προς το καλύτερο και για εκείνους που δεν ακούγονται τα ζητήματα τους!

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά, στην Ελλάδα του 2024, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες, ανεβοκατεβάζουν την ατζέντα της επικαιρότητας κατά το… δοκούν, αφού προφανώς αντίδραση από το πόπολο καμία!