Του πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Δημητρίου Πολιτάκη
Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης
Στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας γίνεται αναφορά στην θεραπεία μίας γυναίκας συγκύπτουσας, δηλαδή μίας γυναίκας που επί δεκαοκτώ έτη βασανιζόταν, άρρωστη, κυρτωμένη σε σημείο τέτοιο που δεν μπορούσε καθόλου να ισιώσει το σώμα της. Ζωή δραματική, πικρή, γεμάτη πόνο, θλίψη και αγωνία.
Εδώ λοιπόν έρχεται και πάλι ο Χριστός να λυπηθεί το πλάσμα του και να προσφέρει την πολυπόθητη θεραπεία του σώματος και της ψυχής, αλλά και να αποδείξει περίτρανα ότι η δύναμη του Θεού είναι ανώτερη και ασύγκριτη από κάθε άλλη δύναμη ανθρώπινη ή σκοτεινή.
Σε αυτήν την θεραπευτική πράξη του Κυρίου έρχεται ο αρχισυνάγωγος να επιπλήξει τον Χριστό και μάλιστα ... αγανακτών ... αγανακτισμένος, ότι το Σάββατον εθεράπευσεν ο Ιησούς.
Αλλά ο Κύριος, ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων, με μία λέξη απαντά στον άνθρωπο εκείνον ... Υποκριτά !!! Φοβερό λοιπόν ... Η πλάνη του ανθρώπου και η σκληρότητα της καρδιάς του τον κάνει υποκριτή. Σκληρός ο χαρακτηρισμός, όμως βγαίνει από το στόμα Του Κυρίου για να δείξει και να αποδείξει ότι δυστυχώς τον άνθρωπο δεν τον απασχολεί το ουσιαστικό, το καθαρό, ούτε η αγάπη, η αλλαγή και η θεραπεία αλλά ο τύπος, το ψεύτικο, η απάτη ... το φαίνεσθαι.
Από αυτόν τον χαρακτηρισμό μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δυστυχώς οι άνθρωποι κάθε εποχής κρύβονται πίσω από τύπους και ακολουθούν τον αρχισυνάγωγο στον κατήφορο της δαιμονικής υποκρισίας.
Υποκριτά ... Άραγε έχουμε σκεφτεί εμείς πόσο μοιάζουμε με τον αρχισυνάγωγο της Ευαγγελικής διηγήσεως ; Άραγε έχουμε αναλογιστεί πόσες φορές βλέπουμε το θαύμα στη ζωή μας αλλά τα μάτια της ψυχής μας παραμένουν τυφλά ;
Διανύουμε καιρούς αφιλανθρωπίας, αποξένωσης, αφιλίας και κατασκευασμένων ειδήσεων ... Καθημερινά διαπιστώνουμε με τον πιο τραγικό τρόπο ότι η εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος, ο συνάνθρωπος, αδικείται, πάσχει, ασθενεί, συκοφαντείται, παραμένει κυρτωμένος υπό του βάρους των λαθών και των παθών του, αλλά και υπό του βάρους της άδικης και ανέντιμης πολλές φορές συμπεριφοράς του αδελφού του.
Όμως αγαπητοί μου, ας έχουμε την βεβαιότητα ότι ο Κύριός μας θα εμφανιστεί, όπως στην Ευαγγελική περικοπή, να μας απαλλάξει από τα δεινά της αμαρτίας ή της αδικίας, να μας θεραπεύσει από τον όποιο πειρασμό ...
Είμαστε προετοιμασμένοι να τον δεχτούμε ως λυτρωτή και Θεό ; ή θα βρεθούμε, δύστυχοι, στην θέση του αρχισυναγώγου ώστε να ακούσουμε κι εμείς το ... ΥΠΟΚΡΙΤΑ ...και να ντροπιαστούμε ενώπιον Του και ενώπιον των αδελφών μας ;;;
Ας επιλέξουμε λοιπόν.
