Ένας μονόλιθος μας κλείνει το μάτι

Σε αυτό το «τρελό» από κάθε άποψη σωτήριο έτος 2020, το οποίο ετοιμαζόμαστε να αποχαιρετήσουμε «κουταλομετρώντας» τους συνδαιτημόνες μας για ένα αξιοπρεπές  ρεβεγιόν, η ιστορία με τους μεταλλικούς μονόλιθους ήρθε ως κερασάκι στην τούρτα!

Με την παγκόσμια κοινότητα να προσπαθεί να αντιμετωπίσει την πανδημία του κορωνοϊού, με τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές να αυξάνονται δραματικά ανά τον πλανήτη, με τους πλέον αισιόδοξους να αναφέρονται σε πολλούς ακόμα μήνες προσπαθειών για να δούμε έστω μια αχτίδα φωτός στην άκρη αυτού του ιδιότυπου τούνελ που μπήκαμε στις αρχές του 2020, ένας μονόλιθος (ή πιθανότερα περισσότεροι) μας βγάζει κοροϊδευτικά την γλώσσα.

Εμφανίζεται όποτε και όπου θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα 13033, εξαφανίζεται πριν γίνει συνήθεια. Ακόμα και το γεγονός ότι τον είπαν μονόλιθο αλλά δεν είναι από πέτρα, είναι ενδεικτικό της σύγχυσης που επικρατεί στον ταλαιπωρημένο τα μάλα πλανήτη μας.

Κι αν δεν έχουν σχέση με εξωγήινους, κι αν αποτελούν εικαστική παρέμβαση ή απόπειρα «χλευασμού» κάποιων προτύπων της εποχής μας, οι μονόλιθοι που εμφανίζονται και εξαφανίζονται μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα σε Αμερική, Ευρώπη, Αυστραλία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι μασκότ του 2020!

Φανταστείτε τώρα να είχαμε την εμφάνιση ενός τέτοιου μονόλιθου στην Ελλάδα!
Όσοι κάτοικοι υπάρχουν στη χώρα τόσες διαφορετικές θεωρίες θα εκφράζονταν. Θα βρίσκονταν στο περιθώριο και πανδημίες, και οικονομική κρίση και καραντίνα…
Θα ρίχναμε το φταίξιμο της παρουσίας του οι μεν στους δε. Θα του αποδίδαμε υστερόβουλες βλέψεις, απόπειρα αλλοτρίωσης της ιστορίας μας και απαλλοτρίωσης της πατρίδας μας.
 Θα γίνονταν ειδικές συνεδριάσεις στη Βουλή για να καταδειχθούν οι ευθύνες κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το μυστήριο, οι υποστηρικτές του μονόλιθου θα έβγαιναν στους δρόμους για να αντιπαρατεθούν με τους πολέμιους του!
Κάποιοι θα έβαζαν μπροστά σχετικά επιχειρηματικά σχέδια και άλλοι θα έσπευδαν να ζητήσουν την απομάκρυνσή του για να σωθεί το περιβάλλον.

Κι ενώ θα ετοιμαζόμασταν για την τελική αναμέτρηση μαζί του, εκείνος απλά θα έπαιρνε των αμαθιών του και θα εξαφανιζόταν, αφήνοντάς μας στα κρύα του λουτρού.

Νέος γύρος αντιπαράθεσης, αυτή τη φορά για την εξαφάνισή του.
Πώς χάθηκε, ποιος τον «έδιωξε», τις πταίει και απωλέσαμε μια διεθνούς εμβέλειας παρουσία, γιατί δεν κάναμε όσα οφείλαμε για να διασφαλίσουμε την παραμονή του εδώ…
Μήπως είναι «δάκτυλος» ξένων δυνάμεων; Εζήλωσαν κάποιοι την προστιθέμενη αξία που προσέδιδε στην έτσι κι αλλιώς ένδοξη χώρα μας;
Αφιερώματα επί αφιερωμάτων στα μέσα ενημέρωσης, τοποθετήσεις ειδικών μονολιθολόγων, κρίσιμα ερωτήματα που επιτακτικά πρέπει να απαντηθούν!

Κι ας μην έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται. Αυτό δεν είναι το μείζον άλλωστε.
Το θέμα είναι κουβέντα να γίνεται, και κυρίως κουβέντα άσχετη με τα προβλήματά μας.
 

*Ο Μονόλιθος της φωτογραφίας είναι από την ταινία  "2001: A Space Odyssey"