Ένας κόσμος βαρετός, πλήρης συνωμοσιών

Του Δημήτρη Μιμή 

Σήμερα, λόγω των μέτρων που έχουν ληφθεί  για τον κορωνοϊό ζούμε κάτω από έλεγχο, με αποτέλεσμα ο κόσμος μας να γίνεται σιωπηλός, νεκρός και βαρετός. Η κατάσταση που βιώνουμε είναι άνευ προηγουμένου και επικρατεί μια γενική δυσπιστία, σ΄ ένα παγκόσμιο επίπεδο θα έλεγα. 

Οι άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται ότι δεν μπορούν να εμπιστεύονται τον κόσμο. Δεν μπορούν να αναπνεύσουν ελεύθερα και δεν  ξέρουν αν αυτός που κάθεται δίπλα τους αν θα τους μολύνει με τον ιό.  Όλα αυτά ίσως να  φαίνονται ότι ομοιάζουν να είναι σύμφωνα με μια παγκόσμια συνωμοσία. 

Ναι, πάντα υπήρχαν σ΄ όλο τον κόσμο θεωρίες συνωμοσίας αλλά και σήμερα με τον κορωνοϊό. Σήμερα, ένεκα αυτού, οι κινήσεις τέτοιου είδους έχουν αυξηθεί επειδή υπάρχει μια γενική δυσπιστία σε παγκόσμιο επίπεδο. Σήμερα οι άνθρωποι αισθάνονται ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν είναι εντελώς πέρα από  τον έλεγχο τους.  Το άτομο συνειδητοποιεί ότι,  από τη μια είναι εντελώς αβοήθητο και από την άλλη δεν μπορεί να έχει επίδραση στην πολιτική διαμόρφωσης στους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης. Αισθάνεται ότι δεν μπορεί να έχει αντίκτυπο στον τρόπο προετοιμασίας του εμβολιασμού,  στην επιστημονική έρευνα  ούτε στον τρόπο δράσης του εμβολίου στο σώμα και κυρίως στη λήψη μέτρων περιορισμού του πληθυσμού.  Στο σημείο αυτό, οι θεωρίες συνωμοσίας  είναι η προσπάθεια ν΄ αποκτήσουν τα άτομα, τουλάχιστον πνευματικά, τον έλεγχο προσπαθώντας να εντοπίσουν ενόχους και υπεύθυνους.  

Όλα αυτά φέρνουν τον κόσμο στο σύνολο του σε κρίση. Αυτό,  σαφώς έχει μια διάσταση πολιτική  που δίνει στον άνθρωπο την εντύπωση  ότι δεν αφήνει κανένα ίχνος στον κόσμο του και στην ιστορία.  Αυτό μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα πολιτικής αποξένωσης όπου εμείς θα πρέπει να βρούμε αντίθετες καταστάσεις για τη σωτηρία μας. Πρέπει λοιπόν να ψάξουμε και να βρούμε  ένα κόσμο προσιτό που να τον ελέγχουμε με τα επιστημονικά και τεχνικά μέσα  που διαθέτουμε αλλά και να ρυθμίσουμε τον κόσμο πολιτικά. 

Με τις σημερινές καταστάσεις, λόγω κορωνοϊού, βρισκόμενοι διαρκώς εδώ και  ένα χρόνο  υπό έλεγχο, ο κόσμος καταντά  ανιαρός αλλά και βαρετός χωρίς ενδιαφέροντα  και δράση. Αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί,  ο άνθρωπος και οι κοινωνίες θα βρεθούν έξω από τα φυσιολογικά τους πλαίσια και το ανθρώπινο τοπίο  θα αλλάξει.        

 Αν θελήσουμε να ελέγξουμε τα πάντα και όταν αυτό δεν είναι διαθέσιμο θα μας επιστραφεί  επιθετικά. Αυτό άλλωστε συμβαίνει και στις παρεμβάσεις μας στη φύση με αποτέλεσμα τις πλημμύρες, τους καύσωνες, το φαινόμενο του θερμοκηπίου και σήμερα η πανδημία λόγω κορωνοϊού. Η φύση πάντα επανέρχεται στις ισορροπίες της καταστρέφοντας τις παρεμβάσεις του ανθρώπου.    

Αυτό που οφείλει η ανθρωπότητα να κάνει μετά την λήξη της πανδημίας και που μας το έχει δείξει η ιστορία, είναι η ανοικοδόμηση του κόσμου. Να αξιοποιήσουμε την αρνητική εμπειρία που είχαμε με την κρίση υγείας και να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις. Πιστεύω ότι ο σημερινός ιός δημιουργήθηκε από την αυξανόμενη παρέμβαση του ανθρώπου  στη φύση. Είναι δηλαδή αποτέλεσμα της κακής σχέσης του ανθρώπου με τη φύση με αποτέλεσμα την εμφάνιση του ιού. Πως λείπουν να μην ακμάζουν οι θεωρίες συνωμοσίας κυρίως μέσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πως ο κόσμος μας να μην είναι βαρετός και ανιαρός.