Έκανα καλά; Ή μήπως όχι;

*Γράφει ο Γρηγόρης Πασπάτης

Έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια. Ήταν η εποχή που έπρεπε να παρθούν αποφάσεις για να προχωρήσει το Ηράκλειο. Οι δρόμοι ήταν δύο, ένας πιο εγωκεντρικός και στενά κομματικός, κι ένας άλλος πιο ανοικτός που οδηγούσε σε σύνθεση ευρύτερων δυνάμεων και έβαζε στο επίκεντρο όχι πολιτικές παρατάξεις, αλλά αξίες και προτεραιότητες για την πόλη.

Γνώριζα τον Βασίλη Λαμπρινό από την οικογένειά μου ήδη, τον εκτιμούσα βαθιά και πίστευα στην αξιοσύνη του. Δεν δίστασα καθόλου να ρίξω όλες μου τις δυνάμεις σε αυτή την προσπάθεια. Μαζί με τον Πέτρο Ινιωτάκη καταρχάς και πολλούς άλλους, περισσότερο ή λιγότερο γνωστούς συμπολίτες, χτίσαμε βήμα-βήμα μια προσπάθεια που στην αφετηρία της έμοιαζε ότι θα συγκεντρώσει συμπάθεια, αλλά πολύ δύσκολα θα σπάσει το τείχος του λαϊκισμού.

Τα καταφέραμε όμως. Και διοικήσαμε την πόλη στα πιο δύσκολα χρόνια, ξεκινώντας από τις επιπτώσεις της κρίσης στην Αυτοδιοίκηση και τα capital controls και φτάνοντας μέχρι την πανδημία και τις πληθωριστικές κρίσεις. Όμως, δεν διοικήσαμε απλώς, ως δημοτική αρχή, την πόλη. Την αλλάξαμε κιόλας. Με πολλούς τρόπους, που άλλοι είναι εμφανείς, άλλοι αφανείς, άλλοι αποτελούν βάση και υποδομή για την εξέλιξη των πραγμάτων παραπέρα.

Κυριότερο όλων, για μένα, πέρα από το τεράστιο τεχνικό έργο, την αλλαγή του προσώπου της πόλης, την ανάδειξη του Ηρακλείου ως τουριστικού προορισμού, την άνθηση του πολιτισμού, των έργων υποδομής, κυριότερο όλων αυτών υπήρξε η αλλαγή του ύφους της δημοτικής εξουσίας.

Η πιο κομβική στιγμή στην πορεία αυτή των εννέα χρόνων υπήρξε η περίοδος 2018-19. Τότε που πολιτικές εντάσεις και εγωισμοί δοκίμαζαν ισχυρά το μέλλον της δημοτικής αρχής. Εκείνη την ώρα, κάνοντας πράξη το όνομά της, η "Δύναμη Πολιτών" στάθηκε στο ύψος της και έδειξε ότι είχε βάσεις στην κοινωνία, κυρίως ως αντίληψη για την πόλη. Σε εκείνη τη στιγμή, και εγώ έδωσα το μέγιστο των δυνατοτήτων μου σε αυτή την κατεύθυνση, να μην υποστραφεί αυτή η διαδικασία, η αλλαγή της ταυτότητας του Ηρακλείου.

Η θητεία μας ολοκληρώθηκε. Οι πρόσφατες εκλογές απέδειξαν ότι όλες οι κεντρικές επιλογές μας έχουν επιβεβαιωθεί. Ο Βασίλης Λαμπρινός άφησε μια πολύ ισχυρή παρακαταθήκη. Το Ηράκλειο άλλαξε. Ακόμα και με στενά παραταξιακό πρίσμα η δημοτική αρχή μας έδωσε τέτοιο πλουραλισμό που επέτρεψε την ανάδειξη στελεχών. Αν μάλιστα δεν είχε μεσολαβήσει ο καταστροφικός "Κλεισθένης", πιο διαλυτικός για την Αυτοδιοίκηση από όλα όσα έγιναν εδώ και δεκαετίες, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Ακόμα κι έτσι όμως, ο χρόνος θα αποδείξει τι δουλειά έγινε.

Η αποστολή που έπεσε στους ώμους μας πριν δέκα χρόνια ήρθε σε πέρας. Στην πορεία της ο καθένας μας είχε το δικό του κομμάτι, τα δικά του βάρη, τις δικές του ευθύνες. Έκανα καλά, λοιπόν, με τις επιλογές του 2014 και του 2019; Είμαι σίγουρος πως ναι.