Είχαμε σχέδιο να...μπούμε στην κρίση, αλλά πώς θα βγούμε από αυτό τον εφιάλτη;

Του Κώστα Α.Μπογδανίδη

Κλείνουμε αύριο 3 εβδομάδες από το κλείσιμο των Σχολείων και είμαστε ήδη μία εβδομάδα από το πλήρες lockdown που επιβλήθηκε στη χώρα για να σταματήσει η διασπορά του φονικού ιού. Τα σημάδια από τα πρώτα μέτρα που ελήφθησαν είναι ενθαρρυντικά: Δεν επιβεβαιώνεται το εφιαλτικό σενάριο του «doubling every second day” αφού δεν υπήρξε στην Ελλάδα ο διπλασιασμός κρουσμάτων και θυμάτων, που είδαμε σε άλλες , πιο αναπτυγμένες χώρες. Με βάση τα μοντέλα των επιδημιολόγων «έπρεπε» να είχαμε την 1^η Απριλίου σχεδόν 120.000 κρούσματα και 1600 νεκρούς- ευτυχώς έχουμε 20 και 30 φορές κάτω αυτό το νούμερο!

Η Ελλάδα με το χτυπημένο από την πολύχρονη κρίση σύστημα υγείας, τα πενιχρά μέσα, τις μικρές της δυνάμεις κατάφερε να περιορίσει σε αυτή την πρώτη φάση το πρόβλημα και να είναι μαζί με τις Δανία και Φιλανδία στις χώρες- πρότυπα για τα μέτρα που έλαβε. Συμβαίνει το πρωτοφανές , δε, να βλέπουμε ομογενείς και ξενιτεμένα μας παιδιά να επιζητούν διακαώς να επιστρέψουν στην «πιο ασφαλή πλέον Ελλάδα»!

Αισιόδοξα σημάδια που μας δείχνουν ότι η πρώτη φάση πάει καλά, αλλά εάν θέλουμε να δρέψουμε τους καρπούς αυτής της προσπάθειας πρέπει να συνεχίσουμε δυναμικά και στον ίδιο ρυθμό, να μένουμε σπίτι, προσέχοντας τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Σε αυτή την πρωτοφανή στα παγκόσμια ιστορικά κρίση η Ελλάδα βρήκε ένα σχέδιο. Σχέδιο εισόδου στην κρίση μετατρέποντας βήμα βήμα τα μέτρα σε μερική και τέλος ολική καραντίνα που ήλθε με την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Και οι Έλληνες παρά το χαρακτηριστικό ατίθασο της φυλής που δεν φημίζεται για τον αυτοέλεγχο και την πειθαρχία της, υπάκουσαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στην ανάγκη να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα για όλους όσους κινδύνευαν!

Μπήκαμε λοιπόν , αλλά πώς θα βγούμε από αυτό τον εφιάλτη; Είναι προφανές ότι σχέδιο δεν υπάρχει, κανένας δεν μπορεί σήμερα με σιγουριά να μας πει πότε και με ποιο τρόπο θα μας…λύσουν. Ουδείς επιστήμων, επιτροπή, καμία κρατική δομή δεν μπορεί να μιλήσει για το σημείο «0» το οποίο θα μας επιτρέψει την …απελευθέρωση!

Ξέρω την απάντηση που έχουν ορισμένοι έτοιμη: Έτσι όπως μπήκαμε στην κρίση σιγά σιγά έτσι και θα βγούμε. Κάθε φορά θα γίνεται μερική άρση των μέτρων. Με προσοχή και απόλυτη συγκέντρωση στον στόχο.

Αμ δε που είναι έτσι! Τα μέτρα τα πήραμε με πολύ γρήγορους ρυθμούς . Την μία Τρίτη ανακοίνωσαν το κλείσιμο των Σχολείων, μετά από μερικές μέρες έκλεισαν τις καφετέριες, τα μπαρ, τα εστιατόρια, και πριν ακριβώς μια εβδομάδα απαγόρευσαν την άσκοπη κυκλοφορία. Πιστεύει κανένας ότι η άρση των μέτρων θα γίνει τόσο γρήγορα; Ποιος θα πάρει την ευθύνη; Διότι είναι σχετικά εύκολο να πει κάποιος «εγώ πήρα τα μέτρα και δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο»! Αλλά ποιος θα αναλάβει να πει «Εντάξει, βγείτε τώρα;»! Σίγουρα δεν θα το εισηγηθεί κανένας επιστήμονας, κανένα συμβούλιο σοφών στον κόσμο ολόκληρο που πάντα λένε «κρίσιμες οι επόμενες ημέρες»! Ασφαλώς και δεν θα σηκώσει κανένας στην πλάτη του μια τέτοια απόφαση γιατί δεν είναι εύκολη.

Ναι, πραγματικά σας λέω. Αφού τηρήσουμε τα μέτρα θα ξεφύγουμε από τον κίνδυνο. Πιο πολύ όμως με τρομάζει το πώς και πότε θα απαλλαγούμε από αυτή την ιστορία που εκτός από υγειονομική βόμβα εξελίσσεται σε οικονομικό, κοινωνικό και ψυχολογικό ναρκοπέδιο για όλους μας.

δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος