* Του Δημήτρη Βρύσαλη
Στις 22 και στις 28 Φλεβάρη οι μαχόμενοι υγειονομικοί θα βρεθούμε στο δρόμο του αγώνα με όλο τον λαό. για να βροντοφωνάξουμε και πάλι έναν χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη: "`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές "Δυναμώνουμε τη φωνή μας και απαιτούμε να μπει τέρμα στη πολιτική που υποτιμά τη ζωή των εργαζομένων, που πετσοκόβει μισθούς και δικαιώματα, που ιδιωτικοποιεί υπηρεσίες, υποβαθμίζοντας τη λειτουργία τους με την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση και συνεχίζοντας ένα χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών την προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών υπευθύνων.
Απαιτούμε ζωή με δικαιώματα, δουλειά με πραγματικές αυξήσεις κι όχι την κοροϊδία του 1,5 ευρώ την ημέρα, ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας.
Να δοθεί πίσω ο 13ος και 14ος μισθός, να καταργηθεί το χαράτσι της εισφοράς αλληλεγγύης, να προσμετρηθεί στη μισθολογική εξέλιξη η προϋπηρεσία της διετίας 2016 -17, να αυξηθεί και να επεκταθεί το επίδομα επικίνδυνης κι ανθυγιεινής εργασίας, να αυξηθεί το αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ.
Να στελεχωθούν άμεσα με μόνιμους υπαλλήλους όλες οι υπηρεσίες μας, να εξοπλιστούν με όλα τα αναγκαία μέσα και να φτιαχτούν όλες οι αναγκαίες υποδομές.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Σκέψου…
Η κυβέρνηση κάθε μέρα, που περνάει και δεν κινητοποιείσαι το «μεταφράζει» σαν αποδοχή της αντεργατικής της πολιτικής.
Με τέτοια χαλαρή στάση απέναντι στην αντεργατική πολιτική της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων έχεις χάσει εδώ και 11 χρόνια, από τότε που μας αφαιρέθηκαν συνολικά οι 13ος και 14ος μισθοί, και μόνο από αυτή την περικοπή 11 (χρόνια) X 2 (μισθούς) = 22 μισθούς, δηλ. 484 μεροκάματα (22X 22).
Σκέψου…
Όσο δεν συμβάλλεις στην επιστροφή των «δώρων», «θυσιάζεις» επιπλέον μεροκάματα.
Σκέψου…
Ποια είναι μεγαλύτερη «θυσία»;
Αυτή που έχεις κάνει, με την «απραξία» και την «αποδοχή» όσων λένε η κυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» της, ότι τίποτε δεν γίνεται, ότι δεν υπάρχουν χρήματα, ότι είναι μονόδρομος η αντεργατική πολιτική που από τη μια κόβει τους μισθούς και τα δικαιώματα των πολλών κι απ’ την άλλη είναι απλόχερη όταν στηρίζει τα κέρδη των λίγων ή όταν θα συμβάλλεις με την συμμετοχή σου στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση που μπορεί να βάλει φρένο και να ανατρέψει όλα όσα μας πληγώνουν.
Η πολιτική του «κόστους - οφέλους» που έκοψε το νήμα της ζωής στους 57 συνανθρώπους μας ευθύνεται και για τα τραγικά αδιέξοδα, με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα Υγείας και οι ασθενείς μας.
Για το ιστορικά χαμηλό σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων, για τη διάλυση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για τους 90.000 στη λίστα αναμονής για ένα χειρουργείο, για το 30% των κλειστών χειρουργικών αιθουσών, για τις συνεχείς μετακινήσεις υγειονομικών, τα χιλιάδες οφειλόμενα ρεπό και τις διπλοβάρδιες, την υπερεφημέρευση, την επαναφορά των εργολάβων στα φρακαρισμένα μετά από κάθε εφημερία νοσοκομεία.
Για τον εξαναγκασμό σε περιπλάνηση ανά την Ελλάδα των ασθενών ακόμα και μικρών παιδιών, για το μαρτύριο της σταγόνας των χιλιάδων συμβασιούχων στην Υγεία, για τη μαζική αιμορραγία επιστημονικού δυναμικού από το δημόσιο σύστημα Υγείας προς τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό, για τη δραματική επιδείνωση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του λαού μας, που πληρώνει διπλά και τριπλά για δαπάνες Υγείας.
1,6 δισ. ευρώ πλήρωσε ο λαός μας το 2021 για τη συμμετοχή του στα φάρμακα. 100.000.000 ευρώ τα έσοδα από τα απογευματινά επί πληρωμή ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων.
Οι μεγάλοι ωφελημένοι είναι οι έμποροι της Υγείας, με 1,9 δισ. τον χρόνο το μέγεθος της εγχώριας αγοράς των ιδιωτικών γενικών, μαιευτικών, ψυχιατρικών κλινικών, κέντρων αποκατάστασης και διαγνωστικών κέντρων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με πρόσχημα τη μείωση των μακροχρόνιων αναμονών, αποτέλεσμα της συνειδητής διαχρονικής πολιτικής της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης και της εμπορευματοποίησης της Υγείας, κάνει ένα ακόμα πιο αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της επιχειρηματικής λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων. Προχωράει στην εφαρμογή του νόμου για τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία.
Έγκαιρα θα χειρουργείται πλέον μόνο όποιος θα έχει να πληρώσει το νόμιμο «φακελάκι». Οι υπόλοιποι θα περιμένουν στις ψηφιακές λίστες αναμονής.
Στόχος τους να απαλλαγεί ο κρατικός προϋπολογισμός από το «βάρος» της χρηματοδότησης των νοσοκομείων, για να περισσέψει ζεστό κρατικό χρήμα για την παντός είδους στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Επικαλούνται τις δημοσιονομικές αντοχές της οικονομίας και αρνούνται πεισματικά να προσλάβουν όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό, να δώσουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, να ανοίξουν τις κλειστές χειρουργικές αίθουσες και τα κρεβάτια ΜΕΘ, ώστε να μπορεί ο ασθενής να χειρουργείται έγκαιρα χωρίς να είναι αναγκασμένος να πληρώνει επιπλέον.
Σκέψου…
Η κυβέρνηση κάθε μέρα, που περνάει και δεν κινητοποιούνται οι εργαζόμενοι το «μεταφράζει» σαν αποδοχή της αντεργατικής της πολιτικής.
Με τέτοια χαλαρή στάση απέναντι στην αντεργατική πολιτική της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων οι εργαζομενοι έχουν χάσει εδώ και 11 χρόνια, από τότε που μας αφαιρέθηκαν συνολικά οι 13ος και 14ος μισθοί, και μόνο από αυτή την περικοπή 11 (χρόνια) X 2 (μισθούς) = 22 μισθούς, δηλ. 484 μεροκάματα (22X 22).
Σκέψου…
Όσο δεν συμβάλλεις στην επιστροφή των «δώρων», «θυσιάζεις» επιπλέον μεροκάματα.
Σκέψου…
Ποια είναι μεγαλύτερη «θυσία»;
Αυτή που έχεις κάνει, με την «απραξία» και την «αποδοχή» όσων λένε η κυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» της, ότι τίποτε δεν γίνεται, ότι δεν υπάρχουν χρήματα, ότι είναι μονόδρομος η αντεργατική πολιτική που από τη μια κόβει τους μισθούς και τα δικαιώματα των πολλών κι απ’ την άλλη είναι απλόχερη όταν στηρίζει τα κέρδη των λίγων ή όταν θα συμβάλλεις με την συμμετοχή σου στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση που μπορεί να βάλει φρένο και να ανατρέψει όλα όσα μας πληγώνουν.
Οι υγειονομικοί θα βρεθούν ξανά στον δρόμο του αγώνα! Στις 22 Φλεβάρη στην πανελλαδική πανυγειονομική απεργία στις 10 στο σαλόνι του ΠΑΓΝΗ και στις 28 Φλεβάρη στις 10 πμ πλατεία Ελευθερίας στην πανεργατική πανελλαδική απεργία!
Παίρνουμε θέση στο μεγάλο απεργιακό μέτωπο, γιατί αρνούμαστε να θυσιάζουμε την υγεία και τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων. Για να διεκδικήσουμε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, για αυξήσεις στους μισθούς μας, για δωρεάν σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας για όλο τον λαό.
(Φωτογραφία αρχείου)
