Αναφορά σε ένα μεγάλο Έλληνα!

Του Δημήτρη Ψαραδάκη

Τον συνάντησα για πρώτη φορά εκεί γύρω στο 2011 . Δεν άργησα να αντιληφθώ με ποιον άνθρωπο έχω κάνω.

Κουβεντιάσαμε καμπόση ώρα, τάση ώστε να ακούσω τις καταπληκτικές βιωματικές ιστορίες του, τις οποίες ειρήσθω εν παρόδω σου τις μεταφέρει με ένα μοναδικό τρόπο, με ένα χάρισμα πηγαίο, μοναδικό θα έλεγα .

Έκτοτε, βρεθήκαμε κάμποσες φορές, στις όποιες έγινε κοινωνός  της  απαράμιλλης δοτικότητάς του, της φιλίας του, του χιούμορ του, και φυσικά είχε την χέρα και την τιμή να γευτώ την μοναδική κακαβιά του .

Μετά από αυτή την επαφή, τον κάλεσα στα καζάνια που κάνω κάθε χρόνο στην ευρύτερη περιοχή των Αρχανών . Την πρώτη φορά που ήρθε έμεινα άφωνος, ηρθε κρατώντας μια μεγάλη κατσαρόλα, ένα μεγάλο ορφό (ροφό για τους μη κρητικούς), κρομμύδια, και λίγες πατάτες. Ήρθε κάπως αργά όταν οι καλεσμένου είχαν φύγει  και είχαν περάσει στα γλυκά, οπότε λέω από μέσα μου, κρίμα την κακαβιά που θα πάει χαμένη, αμ΄δε! Εξαφανίστηκε όπως φυσικά και το υπέροχο ψάρι σε χρόνο dt, ούτι που πρόλαβα να δοκιμάσω !

Από κει και μετά, κάθε χρόνο ο Μανόλης θα είναι παρών, πάντα με τα υπέροχα "κήτη του".

Πέρυσι (2019) επειδή οι καλεσμένοι ήταν πολλοί, πάνω από 220 νοματαίοι, είπα άγω ο άσχετος, να βρω και εγώ ένα ψάρι για να φτουρήσει η κακαβιά. Του λεω λοιπόν, Μανώλη παρήγγειλα και μου βγάλανε ένα ορφό 13 κιλά, βαλε και συ τα δικά σου για να φτάσει να φάμε όλοι, τι το θελα, μου λέει «εγώ φίλε Δημήτρη έχω κανονίσει ψάρι για όλους, άμα θες, να βάλεις καζάνι να μαγειρέψεις  την δική σου κακαβιά» !

Δεν τα γράφω αυτά για το καζάνι, γράφω δυο λέξεις για ένα άνθρωπο, ένα Έλληνα, ο οποίος συνεχώς προσφέρει με τον μοναδικό του τρόπο κόπο, αλτρουισμό, χρόνο και χρήμα για την Ελλάδα χωρίς να περιμένει από αυτήν τίποτα!

Θα τον δεις σε αγώνες των Εθνικών ομάδων όπου παίζουν, στα πέρατα της γης, να ηχεί βάψη το πρόσωπο του με τα χρήματα της Ελληνικές Σημαίες .

Θα τον δεις, σε Εθνικές γιορτές στο Ηράκλειο να σηκώνει αυτή την τεράστια σημεία δηλώνοντας με τον τρόπο του να' μαστε, εδώ είμαστε, αυτή είναι η Πατρίδα μας, αυτές είναι ο πολύπαθος τόπος μας !

Σήμερα, μια ιστορική μέρα για την πατρίδα τον ειδή στο ακριτική Καστελόριζο να υψώνει την σημαία γίγαντα, όχι για να προβληθεί αλλά για να σηκώσει το φρόνημα αυτών των Ακριτών που κατοικούν στην εσχατιά της Ελλάδος, ενώ ταυτόχρονα έστελνε και ένα μήνυμα στους απέναντι, ότι αυτό οικόπεδο έχει ιδιοκτήτη ο οποίος να ξέρεις θα το προστατέψει σε κάθε επιβουλή .

Αυτός ο Ανιδιοτελής Έλληνας, ο Μανόλης ο Βουτσαλάς για τους πολλούς του φίλους ο Μπλομπλός ! Νομίζω ότι, κάποιος θεσμός ή κάποια αρχή του οφείλει μια αναγνώριση, μια βράβευση, ένα μετάλλιο, κάτι τέλος πόντων βρέε αδελφέ .

Αν αυτοί οι Φάροι του Πατριωτισμύδεν αναγνωρίζονται επίσημο, αυτός ο τόπος δεν έχει μέλλον !

Αγαπητέ μου Μανόλη, είμαι πολύ περήφανος που σ΄ έχω γνωρίσει και που σε έχω απολύτως συνειδητό  Φίλο μου !

Να σ' έχει ο Θεός Καλά !