Της Κατερίνας Μυλωνά και της Κατερίνας Παντινάκη
Για αυτή τη "δουλειά", δεν υπάρχουν ... οδηγίες χρήσης, υπάρχουν (πια) όμως σεμινάρια. Δεν προβλέπονται ... ρεπό και άδειες, αλλά πληρώνεσαι ... αδρά, σε αγκαλιές, φιλιά και αγάπη! Και σίγουρα, από τη στιγμή που θα αναλάβεις το ρόλο αυτό, τον κατέχεις για πάντα! Είναι ο ρόλος της Μητέρας!
Το Cretalive απευθύνθηκε σε τρεις γυναίκες, σύγχρονες, δραστήριες, εργαζόμενες, οι οποίες όμως ... ειδικά σήμερα μιλούν με το ρόλο της Μητέρας! Γιατί η σημερινή Γιορτή της Μητέρας έρχεται να μας θυμίσει την μαγεία του να γίνεσαι μητέρα - με όποιον τρόπο κι αν γίνεται αυτό - τα δύσκολα αλλά και τα μαγικά της πορείας αυτής, που μπορεί να ξεκινά με τον ερχομό ενός παιδιού αλλά - όπως θα παραδεχτούν όλες οι μητέρες - δεν τελειώνει ποτέ!
Μία αιρετή, μία επιστήμονας και μια ηθοποιός, μιλούν στο Cretalive για το τί σημαίνει για τις ίδιες η Μητρότητα, ποια είναι τα δύσκολα αλλά και τα υπέροχα αυτής της διαδρομής!
Χρύσα Λυρώνη: "Η μάνα απλώνει πέπλο ασφάλειας για τα παιδιά της, για να ... μην την χρειαστούν ποτέ!"
Η Χρύσα Λυρώνη είναι μια νέα δραστήρια γυναίκα, Αντιδήμαρχος Τουρισμού & Πολιτισμού στον Δήμο Μαλεβιζίου. Μαζί με όλα αυτά - και σίγουρα πάνω από όλα - είναι μητέρα! Η ίδια, μιλώντας στο Cretalive για αυτό τον ιδιαίτερο ρόλο περιγράφει πόσες πολλές και διαφορετικές έννοιες περικλείει, πόσες ευθύνες αλλά και ταυτόχρονα πόση ευτυχία γεννά!
"Η μητρότητα για μένα δεν έχει ένα ορισμό. Όταν μια γυναίκα μεγαλώνει ένα παιδί, με όποιο τρόπο κι αν το έχει αποκτήσει, αλλάζει η καθημερινότητα της τόσο σε πρακτικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο και πάντα προς το καλό.
Μητρότητα σημαίνει αγάπη, φροντίδα, ευθύνη, προστασία, έννοια και τόσα άλλα υπέροχα και στρεσογονα πράγματα για ένα πλάσμα το οποίο σε χρειάζεται για να μεγαλώσει, να δημιουργήσει τα δικά του φτερά και να πετάξει σαν ελεύθερος και ολοκληρωμένος άνθρωπος.
Με δύο παιδιά στην εφηβεία, η αλήθεια είναι ότι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι η "παραφροσύνη ".
Μια τόσο γλυκιά, τρυφερή, περίεργη, τρομακτική και υπέροχη "παραφροσύνη ". Από τα γέλια στα κλάματα. Από την αγκαλιά στο "μη με αγγίζεις". Καθημερινή αγωνία για όλα αλλά κυρίως για τον συναισθηματικό τους κόσμο.
Προσπαθείς διακριτικά να καταλάβεις τι τους συμβαίνει, τι τους απασχολεί και πως μπορείς να βοηθήσεις, σκεπτόμενη τι συνέβαινε σε μένα σε αυτή την ηλικία και τι έκανε η δική μου μαμά.
Υπομονή και κατανόηση. Συζήτηση όσο μπορούμε. Για μένα η μάνα είναι το στήριγμα για να πάρει δύναμη το παιδί και όχι για να γαντζωθεί. Η μάνα απλώνει το πέπλο της ασφάλειας για τα παιδιά της δημιουργώντας παράλληλα τις συνθήκες έτσι ώστε να μην την χρειαστούν ποτέ.
Η μάνα θέλει ένα πράγμα από τα παιδιά της. Να γίνουν καλοί άνθρωποι. Να αγαπούν και να τα αγαπάνε.
Η μητρότητα δεν βιώνεται με τον ίδιο τρόπο για κάθε μητέρα. Κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και κάθε παιδί μοναδικό. Η μητρότητα απαιτεί θυσίες και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται απ όλους με απόλυτο σεβασμό!"
Έλενα Σαρροπούλου: «Μου λένε «ο γιος σου» και ανατριχιάζω!»
Η μοριακή βιολόγος Δρ. Έλενα Σαρροπούλου επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από σπουδές στη Γερμανία το 2004 και από τότε εντάχθηκε στους κόλπους του ΙΘΑΒΒΥΚ στο ΕΛΚΕΘΕ.
Πριν 18 μήνες έγινε μητέρα και, όπως λέει, «ακόμα και σήμερα ακούω τη φράση «ο γιος σου» και ανατριχιάζω»!
Ως κόρη, της αρέσει να γιορτάζει την Ημέρα της Μητέρας, ακόμα και αν η δική της μαμά γκρινιάζει. Με ένα τριαντάφυλλο στο χέρι, βρίσκει μια ευκαιρία να εκφράσει την αγάπη της!
Σε λίγο καιρό, όταν ο γιος της θα μπορεί να τρέχει στην αγκαλιά της και να λέει «Χρόνια πολλά, μαμά», θα είναι για εκείνη μία τέλεια εικόνα! «Δε θα.. απαιτήσω από το παιδί μου να θυμάται την Ημέρα της Μητέρας αλλά, αν το κάνει, θα χαρώ», αναφέρει.
Σε ερώτηση αν συνδυάζεται η μητρότητα με την καριέρα, απαντά πως είναι πολύ δύσκολο για μία επιστήμονα που τώρα ξεκινάει την πορεία της. Υποστήριξη από το ΕΛΚΕΘΕ υπάρχει, όμως, δε συμβαίνει το ίδιο με την Πολιτεία που, επί της ουσίας, δε στηρίζει τις μητέρες ερευνήτριες. Μάλιστα, μία επιστήμονας που έχει λάβει χρηματοδότηση από το ΕΛΙΔΕΚ κινδυνεύει να τη χάσει αν μείνει έγκυος καθώς δε δίνεται καμία παράταση στα σχετικά χρονοδιαγράμματα.
Η Φαίη Ταμιωλάκη βαδίζει στο καλλιτεχνικό στερέωμα! Είναι ηθοποιός, ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο, όπου και δημιούργησε την οικογένειά της. Ο μικρός Γιώργος, στα 4 του χρόνια, μοιάζει να έχει ήδη καταφέρει να "γεννήσει" στην Φαίη πρωτόγνωρα αισθήματα - κάθε φορά νέα, καθώς η διαδρομή της Μητρότητας προχωράει. Η ίδια παρομοιάζει την μητρότητα με ένα ταξίδι μακρινό και συναρπαστικό, με δυσκολίες και προκλήσεις, στην πορεία του οποίου ο νέος σου εαυτός παίρνει τη θέση αυτού που ήσουν.
"Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει γι' αυτό το ταξίδι. Ένα ταξίδι μακρινό και συναρπαστικό, σκληρό και τρυφερό, δύσκολο και γεμάτο προκλήσεις. Σ' αυτή τη διαδρομή δίχως τέλος, η κάθε μέρα είναι ένας μικρός προορισμός, μια μικρή πατρίδα, μιια νέα αρχή, και μια βαθιά συνειδητοποίηση ότι η αγάπη μέσα σου έχει άλλα βάθη και ύψη, η δύναμή σου γνωρίζει νέα όρια και η ευτυχία σου αποκτά σάρκα και οστά. Το γέλιο και το δάκρυ εναλλάσσονται την ίδια στιγμή, καθώς εσύ νοσταλγείς έναν εαυτό που δεν υπάρχει πια, και ανακαλύπτεις έναν άλλο, καινούριο.. Αυτόν που το σημείο αναφοράς του δεν είναι πια το Εγώ αλλά το Εσύ και το Εμείς. Απ'όλα τα ταξίδια, 'Το πιο μακρύ ταξίδι μου, Εσύ..' "
