Η ''λαικότητα '' και η γραβάτα

του Δημήτρη Καρατζάνη

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκπροσωπείς μια χώρα ως πρωθυπουργός, όταν οι μόνες θέσεις στις οποίες έχεις θητεύσει πριν, είναι πρόεδρος του δεκαπενταμελούς και πρόεδρος μιας... πολυτασικής αριστερής ''ομοσπονδίας'' η οποία θεωρούσε ως μεγαλύτερη της επιτυχία, να μπορεί να περνάει το κατώφλι της βουλής, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Δεν αποτελεί συνεπώς έκπληξη, η εικόνα του πρωθυπουργού και της αντιπροσωπείας που τον συνοδεύει, στο αεροδρόμιο του Πεκίνου. Μια εικόνα που ας σημειωθεί έκανε το γύρο του κόσμου. Καμαρώσαμε λοιπόν τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Πολιτείας που πατούσε ,σε επίσημη επίσκεψη παρακαλώ, το έδαφος της δεύτερης οικονομικής δύναμης του κόσμου-μέχρι το 2030
υπολογίζεται ότι θα είναι η πρώτη-για το ντύσιμο του. Ένα ντύσιμο που έδινε την εντύπωση πως ήταν, όχι επίσημος προσκεκλημένος μιας μεγάλης χώρας , αλλά καλεσμένος σε κάποιο φιλικό πικ -νικ.

Παντελονάκι μπεζ, μαύρο ανοιχτό μπλουζάκι (μπορεί και  ποκάμισο), σακκάκι μπλέ και μαύρο παντοφλέ παπούτσι.  Και,βέβαια, κατά την προσφιλή του συνήθεια, με το αριστερό χέρι στην τσέπη.. Με αυτή την εμφάνιση'' δέχτηκε'' τις τιμές που του αποδόθηκαν κατά την άφιξη του από την επισκέπτρια χώρα, οι εκπρόσωποι της οποίας ,πιστοί στο πρωτόκολλο, τον υποδέχτηκαν κατά τα διεθνώς καθιερωμένα. Με τις γραβάτες δηλαδή  και τα κουστούμια τους, το δε πραγματικά άψογο στρατιωτικό τμήμα με την πιο επίσημη αμφίεση του ( λευκά γάντια ,παράσημα κλπ) .

Κι έβλεπες μια αντίθεση που έβγαζε μάτι ,αν δεν προκαλούσε και το γέλιο από τη μια μεριά το ''σπορτίβ'' πρωθυπουργό μας, με πίσω του τον ξεζωσμένο και με κοντομάνικο μπλουζάκι  υπουργό των εξωτερικών και από την άλλη τους αυστηρά ντυμένους πολιτικούς εκπροσώπους και τους γαντοφορεμένους στρατιωτικούς της υπερδύναμης ,στην οποία σπεύδουμε γιανα ζητήσουμε ''χέρι βοήθειας'' για μια οικονομία που -κυριολεκτικά-παραπαίει.

Παρόμοια εικόνα του πρωθυπουργού ''απολαύσαμε'' και κατά την επίσκεψη του στο σινικό τείχος ,χωρίς όμως σακκάκι ,αλλά με σιέλ ποκάμισο , μισοανασκουμπωμένα μανίκια  και βέβαια και  τα δυο χέρια στις τσέπες, αυτή τη φορά.

Και προκαλεί πράγματι απορία, πως, ενας πρωθυπουργός που αναγνώρισε τις ...αυταπάτες του σε ένα σωρό σοβαρά θέματα, που σχετίζονται άμεσα με τη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών ,εμμένει ακόμη σ αυτή τη γελοία αυταπάτη του ''λαικού παιδιού'' ,επειδή κυκλοφορεί... αγραβάτωτος. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν είναι σε όλους  γνωστό ,πως τα κοστούμια του, δεν είναι της σειράς, ''ετοιματζίδικα''δηλαδή,αλλά ραμμένα σε ένα από τους ακριβότερους ράφτες της Αθήνας.

Τουλάχιστον το  πολιτικό του πρότυπο  , ο μακαρίτης ο Τσάβες, περιοριζόταν σε  κανένα φτηνιάρικο εμπριμέ ποκάμισο  ή καμιά στολή εκστρατείας για να προβάλει τη στενή σχέση  με το λαό. του .Όχι όμως να ράβεσαι στον Τάκη το Γιαννέτο και να ταίζεις τον κόσμο με το σανό  της λαϊκότητας, επειδή δε φοράς γραβάτα!