Μαρίκα Νίνου, η μεγάλη Ελληνίδα ρεμπέτισσα που έφυγε στα 39 της χρόνια

Γεννήθηκε το 1918 στον Καύκασο. 

Ευαγγελία Αταμιάν. Αυτό ήταν το πραγματικό της όνομα. Θα της το χαρίσει ο θείος της, καπετάνιος, χάρη στο όνομα του καραβιού που τη μεταφέρει νεογνό στην Ελλάδα. Αρμένικης καταγωγής, η μικρή Ευαγγελία κάνει τα πρώτα της βήματα στην Κοκκινιά. Και εδώ οι βιογράφοι της ερίζουν, αφού άλλοι τη θέλουν να έρχεται από την Πόλη στη Θεσσαλονίκη στα δέκα της χρόνια και μετά να πηγαίνει στην Αθήνα. Λίγοι σημασία έχουν όλα αυτά... Η Μαρίκα είναι ακόμα Ευαγγελία...

Είναι μόλις 17 χρονών όταν παντρεύεται τον πρώτο της σύζυγο, τον επίσης Αρμένιο Χάικ Μεσποριάν. Χωρίζει, αφού έχει αποκτήσει έναν γιο. Το 1944 γνωρίζει τον δεύτερο άντρα της, τον ακροβάτη και ζογκλέρ Νίνο Νικολαΐδη. Μαζί με τον γιο της αποτελούν ένα καλλιτεχνικό ακροβατικό τρίο, το ''ντούο Νίνο και μισό''! Η Ευαγγελία όμως, που εν τω μεταξύ έχει γίνει Μαρίκα (προς τιμήν της μεγάλης Μαρίκας Κοτοπούλη) και έχει υιοθετήσει το ''καλλιτεχνικό'' Νίνου, εμπνευσμένο από το όνομα του συζύγου της, δεν έχει γεννηθεί για να κάνει καριέρα σε... τσίρκο! Τα ζογκλερικά δεν της λένε τίποτα... Η μεγάλη της αγάπη είναι το τραγούδι...

Αν και 26 χρονών, η Μαρίκα έχει βάλει πλώρη για μεγάλη καριέρα. Πού τη χάνεις, πού τη βρίσκεις, δίπλα στον Χιώτη και στον Μητσάκη είναι στο νυχτερινό κέντρο Πιγκάλς.

Τον Οκτώβριο του 1948, ο Στελλάκης Περπινιάδης την πήρε κοντά του για τραγουδίστρια στο κέντρο «Φλόριντα» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου και της έμαθε τα μυστικά του τραγουδιού. Η συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη το 1949 στο κέντρο «Τζίμης ο Χοντρός» υπήρξε καθοριστική στη ζωή και των δύο. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε στο πάλκο και στη δισκογραφία με πλήθος σημαντικών λαϊκών συνθετών, όπως ο Μανώλης Χιώτης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Απόστολος Καλδάρας κ.α.

Η μακροβιότερη, όμως, και πιο παραγωγική συνεργασία της ήταν αυτή με τον Τσιτσάνη. Υπήρξε η μούσα, που τον ενέπνευσε όσο καμιά άλλη. Τον Οκτώβριο του 1951 πήγαν μαζί στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το ταξίδι αυτό χώρισαν ξαφνικά και η Μαρίκα πήγε στην Αμερική, όπου τραγούδησε δίπλα στον Κώστα Καπλάνη επί δύο χρόνια.

Πριν πάει στην Αμερική είχε κάνει στην Αθήνα εγχείρηση καρκίνου, αλλά στην Αμερική παρουσίασε ραγδαία μετάσταση. Επέστρεψε αμέσως στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε για λίγο με φοβερούς πόνους. Η ιστορία με τον ξυλοδαρμό της από την Σωτηρία Μπέλλου είναι λίγο πολύ γνωστή. Η Μπέλλου δούλευε εκείνο τον καιρό μαζί με τον Τσιτσάνη, περίοδος του εμφυλίου και …

«Μια παρέα ζήτησε από τη λαϊκή ορχήστρα να πει το «Του αητού ο γιος». Η Μπέλλου χαρακτήρισε τους πελάτες Χίτες και αρνήθηκε να το ερμηνεύσει. Ο τσακωμός με τον Τσιτσάνη ήταν ομηρικός και η συνεργασία τους διεκόπη. Ο Τσιτσάνης συνεργάστηκε  με τη Μαρίκα Νίνου και η σχέση τους ήταν τόσο δεμένη, που η Μαρίκα μπορούσε να του επιβάλει με ποιες θα εμφανίζεται.

Η Νίνου απαίτησε να μην υπάρχουν πια στο σχήμα οι άλλες τραγουδίστριες, όπως  η Μπέλλου και η περίφημη τραγουδίστρια Σεβάς Χανούμ. Από εκείνη τη στιγμή η Νίνου έγινε θανάσιμος εχθρός της Μπέλλου. Η εκρηκτική ρεμπέτισσα ορκίστηκε να πάρει εκδίκηση. Συγκεκριμένα είπε πως αν έβρισκε μπροστά της τη Νίνου, θα την έσπαγε στο ξύλο. Όλοι ήξεραν το ταμπεραμέντο της Μπέλλου, αλλά κανείς δεν πίστεψε ότι θα έκανε πράξη την απειλή της. 

Είχε περάσει λίγος καιρός και οι δύο γυναίκες δεν είχαν έρθει πρόσωπο με πρόσωπο. Η Μπέλλου δεν είχε καταφέρει να βρει την αντίζηλό της «εκτός έδρας» και ο καυγάς έπαιρνε συνεχώς παράταση. Μέχρι τη στιγμή που η Μπέλλου δέχτηκε ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Η άγνωστη φωνή την ενημέρωσε ότι εκείνη τη στιγμή η Μαρίκα Νίνου βρισκόταν στου Μάριου, που ήταν το καφενείο των μουσικών στην οδό Ίωνος (σήμερα λέγεται οδός Κοτοπούλη). Η Μπέλλου δεν έχασε καιρό και σε λίγα λεπτά εισέβαλλε σαν μαινόμενος ταύρος στο καφενείο και επιτέθηκε στη Νίνου.

Όσοι βρίσκονταν εκεί, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Η Μπέλλου χτύπησε τη Νίνου τόσο, που την έστειλε στο νοσοκομείο…»*

Σε άλλη αφήγηση λένε πως ο παράνομος και θυελλώδης έρωτας της Νίνου με τον Τσιτσάνη …έσβησε μέσα από ένα τραγούδι σε στίχους του ίδιου που ζήτησε από εκείνην να το ερμηνεύσει λίγο πριν φύγει για την Αμερική.

«Ο Στελλάκης Περπινιάδης γράφει στην αυτοβιογραφία του πως τότε η Νίνου έπαιρνε… νυχτοκάματο 25 δραχμές. Ζήτησε αύξηση και όταν της είπε όχι, εκείνη του είπε πως είχε πρόταση να πάει να δουλέψει με 90 δραχμές δίπλα στον Τσιτσάνη. «Της είπα να πάει να δουλέψει με τον Τσιτσάνη, όπου όχι μόνο θα έπαιρνε καλό μεροκάματο, αλλά θα την βοηθούσε και ο Βασίλης, που ήταν καλός συνθέτης. Ο Τσιτσάνης την πήρε έτοιμη από μένα στα μυστικά της δουλειάς και στην τεχνική, αλλά με την κατάλληλη προετοιμασία και με το καλό υλικό που της ετοίμασε δημιούργησε τη μεγάλη Μαρίκα Νίνου, που όλοι μας γνωρίσαμε» γράφει  ο Περπινιάδης.

Από εκεί και πέρα όλα έγιναν με έναν, σχεδόν, φυσικό τρόπο. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο το δίδυμο Τσιτσάνη- Νίνου «σαρώνει» τα πάντα στο πέρασμά του. Όπου παίζουν γίνεται το αδιαχώρητο. Ο Τσιτσάνης γράφει το ένα τραγούδι μετά το άλλο για την μούσα του και η μια επιτυχία διαδέχεται την άλλη.

Παράλληλα, οι δυο τους ζουν έναν δυνατό, «παράνομο» έρωτα. Είναι και οι δυο παντρεμένοι και με παιδιά αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να εκδηλώνονται ακόμα και δημόσια.

Ο Τσιτσάνης, λέγεται, πως από την αρχή της είχε ξεκαθαρίσει πως δεν έχει πρόθεση να διαλύσει την οικογένειά του. Εκείνη φάνηκε να το αποδέχεται, ωστόσο, απαιτούσε να έχει την αποκλειστικότητα στο πάλκο και στην δισκογραφία. Δεν δεχόταν να μοιράζεται τον καλλιτέχνη Τσιτσάνη με καμία άλλη. Ήλπιζε πως έτσι, σταδιακά και με το πέρασμα του χρόνου, θα τον κατακτούσε ολοκληρωτικά.

Μια από τις απαιτήσεις της Νίνου ήταν να πάψει ο Τσιτσάνης κάθε συνεργασία με την Μπέλλου. Όταν το έμαθε αυτό η Μπέλλου ορκίστηκε εκδίκηση. Είχε πει δημόσια πως αν την έβρισκε ποτέ μπροστά της θα την «έσπαγε στο ξύλο».

 «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα…»

Όσο περνούσε ο καιρός η Νίνου γινόταν και περισσότερο πιεστική. Εν έτη 1953, ωστόσο, τίποτε δεν ήταν όπως πρώτα. Οι τσακωμοί ανάμεσα στο ζευγάρι ήταν συνεχής. Είναι ενδεικτικό πως εκείνη τη χρονιά Τσιτσάνης και Νίνου εμφανίζονταν και πάλι στου «Τζίμη του χονδρού» αλλά δεν μιλιόντουσαν.Λίγο καιρό αργότερα, ο καρκίνος «χτύπησε» την πόρτα της σπουδαίας ερμηνεύτριας. Ο Τσιτσάνης της συμπαραστέκεται όσο μπορεί και την πηγαίνει στους κορυφαίους γιατρούς της χώρας. Κάποιοι από αυτούς της συστήνουν θεραπεία στην Αμερική και εκείνη προτείνει στον Τσιτσάνη να πάνε μαζί ώστε να συνδυάσουν την θεραπεία μαζί με μια περιοδεία.

Εκείνος είναι αρχικά αρνητικός και στη συνέχεια όταν μαθαίνει πως η γυναίκα του είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί τους είναι κάθετος πως δεν πρόκειται να πάει μαζί της. Το ζευγάρι τσακώνεται άσχημα και η σχέση τους βρίσκεται πλέον ένα «βήμα» πριν το τέλος. Το 1954 δεν είχε απομείνει τίποτα από εκείνον τον σπουδαίο έρωτα. Λίγο προτού φύγει η Νίνου για την Αμερική ο Τσιτσάνης της ζητάει να ηχογραφήσει (τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς) ένα τραγούδι. Εκείνη πηγαίνει στο στούντιο χωρίς να γνωρίζει τους στίχους. Όταν τους διαβάζει συνειδητοποιεί πως δεν είναι ένα απλό τραγούδι αλλά ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα που έπρεπε η ίδια να ερμηνεύσει.

Η Νίνου δεν άντεξε. Λύγισε αλλά επειδή ήταν περήφανος άνθρωπος έφυγε από το στούντιο για να μην την δουν να κλαίει. Επέστρεψε λίγη ώρα αργότερα και τραγούδησε το «τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα», μόνο μια φορά. Το είπε τέλεια. Είναι αυτό που τελικά ηχογραφήθηκε. Λένε πως αν προσέξει κάποιος καλά την ερμηνεία της υπάρχουν φορές που η φωνή της έχει ένα φυσικό λυγμό.

Λίγο καιρό αργότερα η Νίνου έφυγε για τις ΗΠΑ. Τα χρήματα τα συγκέντρωσαν με έρανο διάφοροι συνάδελφοί της. Εκεί όμως η υγεία της χειροτέρεψε. Ο καρκίνος έκανε πολλές μεταστάσεις και έτσι η μοίρα της ήταν προδιαγεγραμμένη. Επέστρεψε στην Ελλάδα εξαιρετικά αδυνατισμένη. Εργάστηκε για λίγο ακόμη και με φοβερούς πόνους. Πέθανε λίγους μήνες μετά, στις 23 Φεβρουαρίου του 1957, σε ηλικία μόλις 39 ετών. Ο Τσιτσάνης δεν πήγε στην κηδεία της. Ίσως όμως είναι αυτός που πονάει πιο πολύ απ' όλους. Τέσσερα χρόνια μετά, με ένα τραγούδι του, που ερμηνεύει η Καίτη Γκρέυ, θα θρηνήσει τη μούσα του και τη μεγάλη αγαπημένη...

Κυριακή σε γνώρισα... 

Κυριακή σε χάνω... 

Θέλω να είναι Κυριακή κι αυτή που θα πεθάνω...   

ΠΗΓΕΣ:

Wikipedia.gr

San shmera.gr

Lifo.gr

*Μηχανή του χρόνου

**mikrometoxos.gr