Η NASA στέλνει στη Σελήνη τα... διαπιστευτήρια σας!

Την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε τη Σελήνη θα ξέρετε ότι στο νότιο πόλο της βρίσκεται το όνομα σας, αν αποφασίσετε να συμμετάσχετε στην πρόσκληση της NASA που δίνει τη δυνατότητα σε όποιον επιθυμεί να στείλει το όνομα του στο φυσικό μας δορυφόρο με την επερχόμενη αποστολή VIPER. Όσοι επιθυμούν να στείλουν το όνομα τους στη Σελήνη μπορούν να το κάνουν εδώ.

Η NASA με την αποστολή VIPER στέλνει το πρώτο ρομποτικό ρόβερ στη Σελήνη. Αν και η αμερικανική διαστημική υπηρεσία έχει στείλει πολλά ρομποτικά οχήματα εξερεύνησης και μελέτης στον Άρη δεν είχε κάνει κάτι ανάλογο στη Σελήνη. Το VIPER είναι προγραμματισμένο να εκτοξευτεί το προσεχή Νοέμβριο και θα προσσεληνωθεί σε ένα σημείο κοντά στην άκρη του μεγάλου κρατήρα Νόμπιλε που έχει διάμετρο 73 χιλιόμετρα στο νότιο πόλο της Σελήνης. Ένα μεγάλο μέρος του κρατήρα παραμένει σχεδόν σε μόνιμη σκιά από τον Ήλιο, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα ανακάλυψης νερού σε παγωμένη μορφή.

Ο εντοπισμός και στη συνέχεια η αξιοποίηση σεληνιακού νερού αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην προσπάθεια μόνιμης παραμονής του ανθρώπου στο φυσικό μας δορυφόρο αφού το… τοπικό νερό θα μπορεί να τροφοδοτεί τις βάσεις και αργότερα άλλες εγκαταστάσεις που θα δημιουργηθούν εκεί με πόσιμο νερό και οξυγόνο ή υδρογόνο για κάθε χρήση όπως για παράδειγμα, για δημιουργία πυραυλικών καυσίμων.

Το ρόβερ έχει κατασκευάσει η αμερικανική εταιρεία Astrobotic και το κόστος κατασκευής έφτασε τα 200 εκατ. δολάρια. Το κινούμενο με ηλιακή ενέργεια και βάρους 450 κιλών ρόβερ, με μέγεθος αμαξιδίου του γκολφ, θα χρησιμοποιήσει τρυπάνια, τρία φασματόμετρα και άλλο εξοπλισμό ανίχνευσης χημικών ουσιών για να εντοπίσει αποθέματα νερού σε μορφή πάγου σε βάθος έως ένα μέτρο κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια. Θα πραγματοποιήσει επίσης γεωλογικές μελέτες για να καταγραφούν δεδομένα για τα υλικά και μεταλλεύματα της Σελήνης που μπορούν να αποδειχθούν χρήσιμα για τον άνθρωπο σε διάφορα επίπεδα (τοπικής χρήσης, εμπορικής εκμετάλλευσης κ.α.)

Η αποστολή έχει σχεδιαστεί αρχικά για περίοδο περίπου τριών μηνών αλλά πολλές φορές ο χρόνος αυτός επιμηκύνεται αν ο πρωταγωνιστής μιας αποστολής (σκάφος, ρομπότ κ.α.) αποδειχθεί ανθεκτικός και μπορεί να λειτουργήσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πηγή: Naftemporiki.gr