Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου η Ρούλα Πισπιρίγκου υποστήριξε πως βασανίστηκε από τους αστυνομικούς σε μια προσπάθεια να ομολογήσει το έγκλημα και να εμπλέξει και τον Μάνο Δασκαλάκη, ως το πρόσωπο που της χορήγησε την κεταμίνη. Η απολογία της ολοκληρώθηκε το μεσημέρι, οπότε και ξεκίνησαν οι ερωτήσεις από την έδρα.
«Αυτό που συνέβη με την Τζωρτζίνα παρέσυρε και τη δίωξη για τα δυο άλλα παιδιά. Δεν υπήρχε καμία υποψία ούτε για μένα ούτε για κανέναν άλλο, η υπόθεση είχε μπει στο αρχείο και κανείς δεν μας είχε ενοχλήσει. Πως γίνεται να γίνονται Πυθείες όλοι; Κάποια πράγματα δεν συνάδουν και φαίνεται πως κάποιους σκοπούς εξυπηρέτησε όλο αυτό, τους οποίους δεν γνωρίζω. Όλη η κοινή γνώμη παρασύρθηκε από αυτό και είχε αυτό το μένος χωρίς να με γνωρίζει κανείς ούτε εμένα, ούτε τον τότε σύζυγο μου, ούτε την οικογένεια μου, ούτε πώς μεγαλώσαμε τα παιδιά μας» είπε μεταξύ άλλων.
Πρόεδρος: Πως βιώσατε τις απώλειες των παιδιών πως πενθήσατε ως μαμά;
Κατηγορούμενη: Είναι εύκολο να κρίνεις κάποιον αλλά αν δεν φορέσεις τα παπούτσια του, δεν μπορείς να μιλήσεις. Η αρρώστια της Μαλένας ήταν ξαφνική …. Στην καθημερινότητα ήμουν ζωντανή νεκρή αλλά πίσω μου είχα ένα παιδί που είχε ανάγκες. Έπρεπε να βρω δύναμη, δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Ήταν αδιανόητο, πολύ σύντομο… Τα μαύρα τα έβγαλα αργότερα, εγώ λευκά και ροζ ήθελα να φοράω, τα αγαπημένα χρώματα των παιδιών μου, τα μαύρα τα θεωρώ υποκρισία. Στην Ίριδα είχα θυμώσει … Γιατί σε εμάς έλεγα . Και στις δυο απώλειες υπήρχε η Τζωρτζινα πίσω το κίνητρο για να σηκωθείς να προχωρήσεις. Δεν πρόλαβα να πάω στον ψυχολόγο για το θάνατο της Ίριδας ήταν σύντομο το χρονικό διάστημα. Είχα πιεστεί παρά πολύ ήθελα να εξαφανιστώ απ όλους. Είχα πνιγεί … Είχα πάνω από το κεφάλι μου τη μουρμούρα του Μάνου, την απώλεια της Ίριδας και μιας οικογένειας που έβλεπα πως χάνω.
Πρόεδρος: Πως βιώσατε το πένθος μετά το θάνατο της Τζωρτζίνας;
Κατηγορούμενη: Μέχρι τώρα το βιώνω. Χάλια ψυχολογικά. Μου έκανε καλό η δημοσιότητα, απασχολούσε το μυαλό μου. Πήγα σε ψυχίατρο πήρα χάπια, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ερχόμουν σε ερωτική επαφή με το Μάνο για να κουραστώ σωματικά και να κοιμηθώ.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου ισχυρίστηκε πως οι αστυνομικοί χρησιμοποιήσαν κάθε μέσο για να αποδεκτεί τη δολοφονία του παιδιού της, πράγμα που εκείνη δεν έκανε ποτέ. Ωστόσο, η ίδια ανέφερε ότι ουδέποτε προσέφυγε κατά των αστυνομικών καθώς ο τότε συνήγορος της της είπε να μην κατηγορήσει τους αστυνόμους γιατί δεν θα έβγαζε άκρη.
«Ο αστυνομικός μου είπε ‘Δεν μπορώ να καταλάβω τι σε έφτασε εκεί. Καταλαβαίνω ότι ήταν άρρωστο το παιδί και ήθελες να το λυτρώσεις. Θα πούμε ότι σου έδωσε ο Δασκαλάκης την κεταμίνη γιατί ο πατέρας του έχει πρόσβαση. Εσύ θα φας δέκα χρόνια γιατί από οίκτο πήγες να λυτρώσεις το παιδί’. Του απάντησα ‘Δεν ξέρω τι μου λέτε. Θέλω το δικηγόρο μου’. ‘Όλοι το πιστεύουν ότι σκότωσες την Τζωρτζίνα και πες για το Δασκαλάκη να τελειώνουμε’ είπε και εγώ είπα ‘Δεν ξέρω για τη κεταμίνη δεν μπορώ να πω κάτι γιατί δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν έχω κάνει τίποτα, ποια θέση να ελαφρύνω;’. Μου λέει ο αστυνομικός ‘κοίτα με στα μάτια. Σκότωσες τη Τζωρτζινα;’ ‘Όχι’ του είπα. ‘Και άρχισε να με βαράει… στο κεφάλι … παντού. Δεν μίλησα καθόλου. Μου είπε ‘σήκω όρθια’ και με χτύπησε στο στομάχι, ‘πες το να τελειώνουμε, πες το για το Δασκαλάκη’. Είπα: ‘Δεν υπογράφω, δεν ξέρω τίποτα. Γιατί με κατηγορείτε;’.
