Σπαρακτικό είναι το μήνυμα του Εμμανουήλ Προκοπάκη με το οποίο απευθύνει το ύστατο χαίρε στον αγαπημένο του φίλο και γιατρό, Χρήστο Ρομπαζάνη, που έφυγε αιφνίδια από τη ζωή.
Ο Διευθυντής της Ωτορυνολαρυγγικης κλινικής στο ΠΑΓΝΗ και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, Εμμανουήλ Προκοπάκης, θυμάται τις αξέχαστες στιγμές που έζησε στο γυμνάσιο και στο λύκειο με τον κολλητό του φίλο και οι περιγραφές του σκορπούν ρίγη συγκίνησης.
«Ως παιδιά, κάθε μέρα στο ίδιο θρανίο, γυμνάσιο και λύκειο, η ιστορία μου ιστορία σου. Ανόητα πράγματα και πράξεις, φωλιασμένα για πάντα στα κεφάλια μας, ως κώδικας δικός μας σε αιώνιο λογισμικό. Λέξεις που στους άλλους δεν λένε τίποτα, όμως σε μας λέγαν τα πάντα. Ένα βλέμμα, μια κίνηση, όλα υπό έλεγχο.
»Κι ο χρόνος θύμωνε μαζί μας, όταν ένιωθε νεκρός και σταματημένος, όταν ανταμώναμε, ήταν σαν να μην πέρασε μία ώρα χώρια, κι ας ήταν δεκαετίες πριν» γράφει με συγκίνηση ο κ. Προκοπάκης.
Θλίψη προκαλεί και η φράση του: «Σχέδια για το μέλλον, αυτά που μας ενοχλούν πως θα τ’ αλλάξουμε, οι κόρες τι θα γίνουν; Να βρεθούμε κολλητέ να πιούμε κανά ρακάκι. Δεν βρεθήκαμε…».
Σε άλλο σημείο σημειώνει με πόνο ψυχής ο Διευθυντής της ΩΡΛ κλινικής: «Οι παιδικές φιλίες, το παράλογο θαύμα της αγνότητας. Κι αυτά τα λάθη που κάνουν αγαπημένα μας πρόσωπα, λάθη που εμείς γνωρίζουμε που οδηγούν αλλά δεν μπορούμε να τα εμποδίσουμε, ας τα συγχωρέσουμε».
Η ανάρτηση του κ. Εμμανουήλ Προκοπάκη:
