ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Τα Παραμύθια του Σαββάτου
Παραμύθια που δεν παλιώνουν ποτέ κι είναι πάντα επίκαιρα στα σημεία των σύγχρονων καιρών!
γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*
Παραμύθια της αγάπης και της φιλίας. Κλασσικά και σύγχρονα γεμάτα συναισθήματα και μεγάλες αξίες. Εναλλαγές τρόπων συμπεριφοράς, μεγάλες αλήθειες γραμμένες με τρόπο μαγικό. Για τα πως, τα γιατί, τα πότε που κρύβουν όλη την περιέργεια και την σοφία του κόσμου. Παραμύθια που δεν παλιώνουν ποτέ κι είναι πάντα επίκαιρα στα σημεία των σύγχρονων καιρών!
Ο Νόϊ και η Φάλαινa τον χειμώνα, Benji Davies, (απόδοση: Αντώνης Παπαθεοδούλου), εκδ. Ίκαρος
Ποιος φοβάται τη μοναξιά; Το σκοτάδι; Την αγριεμένη θάλασσα το χειμώνα; Πολλοί άνθρωποι μικροί ή μεγάλοι, όχι όμως ο Νόι. Το αγόρι που κάποτε έσωσε ένα μικρό φαλαινάκι που μια καταιγίδα το είχε ξεβράσει στην ακτή. Κι αφού εκείνο γύρισε στην οικογένεια του ασφαλής και σώο, ο μικρός Νόι το σκέπτεται και το αποζητά συχνά. Ο χειμώνας αρχίζει να γίνεται βαρύς σιγά σιγά κι ο μπαμπάς του Νόι αποφασίζει να πάει για τελευταία φορά για ψάρεμα με το καΐκι του. Όμως αργεί να γυρίσει κι ο Νόι ανησυχεί και αρχίζει να τον ψάχνει. Κι εκεί στην παγωμένη θάλασσα και στο απόλυτο σκοτάδι μια αγαπημένη οικογένεια φαλαινών θα εμφανιστεί και θα τον βοηθήσει. Το φαλαινάκι, ο φίλος του που φυσικά δεν τον ξέχασε, σχεδόν θα τον σώσει…
Η δεύτερη ιστορία του Benji Davies για τον Νόι και το φαλαινάκι του. Απλή, τρυφερή, υπέροχη και γεμάτη συναισθήματα. Θάρρος, τόλμη, φόβος, μοναξιά, φιλία, αγάπη. Αγάπη για τον γονιό, αγάπη για τα ζώα , αγάπη γα την περιπέτεια. Με λόγια λίγα, και πολύ απλά μια ιστορία συγκλονιστική. Μια ιστορία που δείχνει πως το θάρρος οδηγεί σε δύσκολα μονοπάτια κάποιες φορές και πως η αγάπη δεν φοβάται ούτε τους χειμώνες, ούτε τις σκοτεινές νύχτες , ούτε τα παγωμένα νερά. Συμβολισμοί, αξίες και πίστη στους στόχους και στους σκοπούς. Φιλίες που αν και ανόμοιες μοιάζουν να κρατούν καλά. Οικογενειακή ιστορία, δεσμοί αίματος άλυτοι και μεγαλείο ψυχής.
Εικονογράφηση από τον ίδιο τον συγγραφέα που μαγεύει παιδιά και μεγάλους. Μια ιστορία που θα διαβάσετε πολλές φορές στα παιδιά γιατί απλά θα σας τη ζητούν συνέχεια!
Ο Παππούς μου έχει φίλο ένα γίγαντα, David Litchfield, εκδ. Μικρή Σελήνη
Ο μικρός Νικόλας είναι λυπημένος. Μαζί με τους φίλους του ζωγραφίζουν στον τοίχο την Ονειρούπολη, την πόλη τους, όμως κανένας τους δεν μπορεί να φτάσει ψηλά και να τελειώσει τη ζωγραφιά. Ο παππούς του, του λέει πως μόνο ο « μυστικός γίγαντας »μπορεί να βοηθήσει αλλά ο μικρός Νικόλας πιστεύει πως δεν υπάρχει. Κι όμως ο παππούς τον πείθει πως εκείνος είναι που τους βοηθά σε όλα τα δύσκολα. Δύσπιστος πολύ ο μικρός Νικόλας δηλώνει πως ακόμα κι αν ποτέ τον συναντήσει δεν πρόκειται να τον φοβηθεί. Κι ένα πρωί, χαράματα σχεδόν, πηγαίνοντας βόλτα τον σκύλο του τον Πάκο, ο γίγαντας είναι εκεί μπροστά στη ζωγραφιά κι ο Νικόλας τρομάζει τόσο πολύ με τη μορφή του, που το βάζει στα πόδια….
Ένα υπέροχο και τρυφερό παραμύθι με θέμα του την αποδοχή του άλλου και την διαφορετικότητα. Ο γίγαντας είναι όντως μια φιγούρα που τρομάζει τα παιδιά κι έτσι και στο παραμύθι του Litchfield δεν αποτελεί εξαίρεση. Μόνο που η δεύτερη σκέψη, η πιο ώριμη, και όχι τόσο συναισθηματικά φορτισμένη, απαλύνει τις προκαταλήψεις και σχεδόν τις εξαφανίζει. Έτσι συμβαίνει πάντα και στη ζωή. Τα στερεότυπα δημιουργούν τεράστια τείχη και εύκολα συμπεράσματα. Αν όμως κάποιος ψάξει λίγο παραπάνω καταλαβαίνει πως τίποτα δεν πρέπει να κρίνεται μόνο από τη εμφάνισή του αλλά από το χαρακτήρα και την ψυχή. Ένα παραμύθι πρωτότυπο, έξυπνο, διαφορετικό. Ένα παραμύθι για τους φόβους που ξεπερνιούνται, για την αναγνώριση των δικών μας λαθών. Ένα παραμύθι που μιλάει στην ψυχή για την στάση μας απέναντι σε ανθρώπους και πράγματα. Ένα παραμύθι για την φιλία ή ακόμα καλύτερα για την αναζήτηση αληθινών φίλων. Ένα παραμύθι με πανέμορφη εικονογράφηση από τον ίδιο τον συγγραφέα που σε κάνει να συμπαθήσεις ακόμα πιο πολύ τους απρόσιτους γίγαντες της ζωής που τελικά δεν διαφέρουν και πολύ από μας!
Για παιδιά από 4 χρόνων…
Κι αν ανακαλύψεις τούτο το παραμύθι και σ ΄αρέσει ,στην σελίδα της Μικρής Σελήνης, του εκδοτικού του οίκου , θα βρεις πλούσιο υλικό για χίλια δυο καλούδια: https://mikriselini.wordpress....
΄Εϊντα Τουίστ, η επιστήμονας, Άντρια Μπέϊτι, εικ: Ντέιβιντ Ρόμπερτς, εκδ. Ψυχογιός
Ένα μικρό κοριτσάκι, η Έιντα Μαρί Τουίστ από την ώρα σχεδόν που κατάλαβε τον κόσμο και μίλησε άρχισε να ρωτά, να περιεργάζεται και να προσπαθεί να καταλάβει όλες τις κοσμοθεωρίες της ζωής. Περίεργη όσο δεν φανταζόταν κανένας, έψαχνε πολύ τα πάντα με μόνιμα τις ερωτήσεις στο μυαλό, την ψυχή και το λόγο της :Γιατί; Πως; Πότε;
Οι γονείς όταν πια κατάλαβαν πως το παιδί τους ήταν διαφορετικό και δεν θα σταματούσε ποτέ τις ερωτήσεις, έγιναν βοηθοί της αχώριστοι και η μικρή Έιντα συνέχισε να ψάχνει, να απορεί, να ρωτά όπως όλοι οι μεγάλοι επιστήμονες. Ποιος ξέρει ίσως μια μέρα να γινόταν στ΄αλήθεια, μεγάλη…
Υπέροχο, πρωτότυπο , μοναδικό βιβλίο για μικρούς περίεργους και όχι μόνο. Ένα βιβλίο γεμάτο περιέργεια και ερωτήσεις που συχνά απασχολούν μικρούς …επιστήμονες. Ένα βιβλίο γραμμένο με χιούμορ και πολύ έξυπνο τρόπο για εκείνα τα πως και τα γιατί που συχνά δεν έχουν όλες τις απαντήσεις αλλά αυξάνουν την περιέργεια για παραπέρα αναζητήσεις.
Ένα βιβλίο που παροτρύνει τα μικρά παιδιά να μην σταματήσουν να αναζητούν, να ρωτούν και να παθιάζονται. Ένα βιβλίο πανέξυπνο, διαφορετικό που θα λατρέψουν μικροί μα και μεγάλοι …για τις λύσεις στις ατελείωτες ερωτήσεις των παιδιών!
Ένα υπέροχο λογοπαίγνιο με τα ονόματα της μικρής ηρωίδας του βιβλίου που τα δανείζεται η συγγραφέας από τις διάσημες γυναίκες εφευρέτριες Μαρί Κιουρί και Έιντα Λάβλεϊς.
Η εικονογράφηση του επίσης εκπληκτική από τον Ντέιβιντ Ρόμπερτς .
Το βιβλίο είναι ένα από τα τρία της επιτυχημένης σειράς που κυκλοφορεί ήδη σε 13 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο και που σίγουρα θα λατρέψετε όλοι.
Η μεταφραση και απόδοση στα ελληνικά είναι της Αργυρώς Πιπίνη και της Ευδοξίας Μπινοπούλου!
Ο εγωιστής Γίγαντας, Όσκαρ Ουάϊλντ, (Διασκευή : Μαρία Δασκαλάκη), εικ: Νίκος Γιαννόπουλος,εκδ. Μίνωας
Σε μια συλλογή από πεζά κείμενα (The Happy prince and other tales) που εκδόθηκε για πρώτη φορά στα 1888 ανήκει κι ο Εγωιστής Γίγαντας του Όσκαρ Ουάιλντ. Έχουν περάσει 130 χρόνια από τότε κι όμως τα μηνύματα και η πλοκή του παραμυθιού μοιάζει σαν να γράφτηκαν …χθες. Εκατοντάδες οι εκδόσεις, εκατομμύρια τα αντίτυπα σε όλο τον κόσμο για ένα πια αριστουργηματικό, κλασσικό παραμύθι. Μια διασκευή πραγματικά καλοστημένη και υπέροχα γραμμένη από την Μαρία Δασκαλάκη κάνει την ιστορία να αγαπηθεί και να μαθευτεί από πολύ μικρές ηλικίες πια.
Η υπόθεση του παραμυθιού γνωστή στους μεγαλύτερους σε ηλικία, μιλεί για ένα γίγαντα με τον ωραιότερο κήπο του κόσμου. Αναγκάζεται να φύγει από τον τόπο του μερικά χρόνια αλλά ο κήπος του παίρνει ζωή, χρώμα και ομορφιά χάρις στα γέλια και τα παιχνίδια των παιδιών της πόλης που σχεδόν μόνιμα έχουν εγκατασταθεί εκεί. Σαν επιστρέφει όμως ο τρομερός γίγαντας δεν αφήνει κανένα να μπει στον δικό του χώρο κι ο κήπος γεμίζει μοναξιά,χ χειμώνα και γκρίζα χρώματα, μόνο. Η Άνοιξη δεν θέλει να επιστρέψει εκεί κι όλα μοιάζουν στενάχωρα. Μια μέρα , σαν περάσουν πολλά χρόνια μόνο ένα μικρό αγόρι θα μπει στον κήπο κι ο γίγαντας θα νοιώσει το πρώτο σκίρτημα της αγάπης και της αλλαγής στην καρδιά του. Η ζεστασιά, θα τον αγκαλιάσει και όλα θα αλλάξουν με μιας. Για πολλά πολλά χρόνια ακόμα ίσαμε τα βαθιά του γεράματα ο γίγαντας θα αφήσει τα παιδιά να παίζουν στον κήπο του, να σκαρφαλώνουν στα δέντρα του και θα πάψει να είναι τόσο εγωιστής. Θα γεμίσει χαρά, μοίρασμα και αγάπη κι ο κήπος του θα έχει χειμώνα ελάχιστες μέρες το χρόνο, όσες χρειάζονται μόνο για να κοιμηθούν οι σπόροι και τα φυτά…
Ένα παραμύθι μαγικό για τον εγωισμό, την αγάπη τη μοναξιά και τη χαρά. Ένα παραμύθι γεμάτο συναισθήματα έντονα και αντιθέσεις. Γεμάτο ζωή, εναλλαγές και σκέψεις που τις συναντάμε και στις μέρες. Χρώματα, εποχές και καταστάσεις που είναι γνώριμες σε όλους. Διδακτικό, παρηγορητικό, συναισθηματικά φορτισμένο.
Ένα παραμύθι για όλους, ένας καθρέφτης κοινωνίας που δείχνει το δρόμο της αγάπης και της χαράς πεντακάθαρο, λαμπερό και στρωμένο με χρώμα μόνο. Κι όλα αυτά σαν αψηφήσουμε το εγώ και την αλαζονεία μας, σαν δεχτούμε τους άλλους και σαν αγαπήσουμε αληθινά τον συνάνθρωπο και κατ΄επέκταση τον εαυτό μας.
Εικονογραφημένο από τον Νίκο Γιαννόπουλο και προσιτό πια σε όλες τις ηλικίες !
*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
http://zhtunteanagnostes.blogs...