Τα Παραμύθια του Σαββάτου

γράφει η Ελένη  Μπετεινάκη*

Ιστορίες και παραμύθια γεμάτες χρώμα και ψυχή. Όταν τα άψυχα ζωντανεύουν, τα ζώα μιλούν και τα παραμύθια ντύνονται  με κόκκινη κλωστή τότε όλα μπορούν να συμβούν. Οι μεγάλες αλήθειες κρυμμένες στις πιο ευφάνταστες  ιστορίες που ναι ντυμένες εκτός από τη μαγική χρυσόσκονη των σπουδαίων δημιουργών τους και με μπόλικη αγάπη απ΄αυτήν που ποτέ μα ποτέ δε σβήσει ός χρόνια και αν περάσουν…

Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν, Drew Daywalt, εικ :Oliver Jeffers, εκδ. Ίκαρος

Η ιστορία των κραγιονιών, όπως δεν την είχαμε φανταστεί ποτέ…

To κόκκινο παραπονιέται γιατί είναι  τόσο απασχολημένο που δουλεύει ακόμα και τις αργίες και τις γιορτές. Το μωβ γιατί θέλει όλα να είναι στην τάξη. Το μπεζ γιατί δεν το χρησιμοποιούν πολύ και το γκρι είναι τόσο κουρασμένο που ζητάει να ζωγραφίζουν μικρότερα ζώα με το χρώμα του τα παιδιά. Το λευκό διαμαρτύρεται γιατί ποτέ δεν φαίνεται  και το μαύρο γιατί κανένας δεν χρωματίζει έτσι τη ν μπάλα του. Το πράσινο είναι χαρούμενο ,το κίτρινο διεκδικεί την πρωτιά στον  ήλιο από το πορτοκαλί που στο μεταξύ τσακώθηκαν άσχημα. Το  γαλάζιο κοντεύει  να χαθεί αφού από την πολλή χρήση  έχει γίνει τόσο κοντό που σε λίγο ίσως να μην υπάρχει. Το ροζ πάλι κουράστηκε να είναι «κοριτσίστικο». Ας βάψουν και κανένα τέρας με το χρώμα του… Όσο για το ροδακινί, εδώ υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Του « σκίσανε » το περιτύλιγμα και χωρίς ρούχα πώς να εμφανιστεί; Ο Ντάνκαν τα έχασε με τόσα γράμματα και τόσα θέματα , όμως κάτι σκέφτηκε για να ικανοποιήσει τους φίλους του…

Τούτη δω η ιστορία είναι μια επανάσταση …γραφική! Από πότε τα κραγιόνια έχουν φωνή; Από τότε που ο Ντάνκαν και ο κάθε Ντάνκαν  νομίζει πως μπορεί να κάνει ότι θέλει με τα χρώματα και μάλιστα με τα κραγιόνια, τις κηρομπογιές , όπως τις λέμε εμείς στη χώρα μας.  Κι όταν κι εκείνα θελήσουν να διαμαρτυρηθούν, ένας τρόπος μένει να ακουστεί η φωνή τους. Να γράψουν γράμματα,  απλά αλλά γεμάτα παράπονα, συμβουλές, ψυχή και αλήθειες. Γράμματα που μόνο τα παιδιά καταλαβαίνουν. Γιατί για τα παιδιά όλα μπορούν να έχουν φωνή, κάθε άψυχο μπορεί στη στιγμή να ζωντανέψει. Τέλεια ιδέα για να πρωτοτυπήσει κάποιος με ένα θέμα  που πραγματικά συμβαίνει στα σχολεία και όπου χρωματίζουν μικρά παιδιά. Πόσο δίκιο έχει ο Drew Daywalt! Σαν να ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει σε μια τάξη νηπιαγωγείου. Σαν να καταλαβαίνει κι ο ίδιος τα χρώματα και τις ανάγκες ή τις αδυναμίες τους.

Ιστορία ευφάνταστη, πανέξυπνη, ευρηματικότατη και πολύ μα πολύ χρωματιστή! Γεμάτη χιούμορ και καταπληκτικές  ιδέες. Αγαπημένο βιβλίο για μικρά παιδιά μα και για γονείς που μπορούν να σκεφτούν μια νέα ιδέα τακτοποίησης των …κραγιονιών, που συνήθως βρίσκονται παντού. Μέσα από την τόσο τρυφερή ιστορία μαθαίνουμε πολλές αλήθειες για τον κόσμο των παιδιών. Για τσακωμούς, για αδυναμίες, για υπεραπασχόληση, για ρουτίνα. Για φιλίες, για μαζώματα, για αγανάκτηση και λύσεις προβλημάτων.

Εικονογράφηση από τον πολυτάλαντο και πολυβραβευμένο Oliver Jeffers που γνωρίζει όσο λίγοι την παιδική ψυχή και ματιά.

Ευρηματικότατο και πιστέψτε σαν « δουλευτεί» στην τάξη το αποτέλεσμα θα σας καταπλήξει. Γιατί χωρίς τα χρώματα ακόμα και το μαύρο ή το λευκό η ζωή, τα παραμύθια και οι ιστορίες θα ΄ταν πάρα πολύ μουντά….

Για παιδιά από 4 χρονών

Το ελαφοκάραβο, Ντασκα Σλέϊντερ, εικ :Αδερφοί Φαν, εκδ. Μεταίχμιο

O Mάρκο είναι  μια μικρή αλεπού με πολλές ανησυχίες, απορίες κι αναπάντητα ερωτήματα. Μια μέρα που το ελαφοκάραβο έφτασε στο λιμάνι ήταν από τους πρώτους που κατέβηκαν να το δουν. Και χωρίς αν το πολυσκεφτεί αποφάσισε να δεχτεί την πρόταση της Σίλβια, της καπετάνισσας και να γίνει μέλος του πληρώματος. Τρία  περιστέρια , μια αλεπού και μπόλικα ελάφια κινήσανε ένα ταξίδι για ένα υπέροχο νησί, για μια περιπέτεια μοναδική! Δύσκολο το ταξίδι, με φουρτούνες, απογοητεύσεις , μάχες και σκέψεις πολλές. Ο Μάρκο δεν απελπίζεται, χρειάζεται τις απαντήσεις του ωστόσο μετά από περιπέτειες σαν φτάνει στο  νησί, καμιά αλεπού δεν είναι εκεί. Και τότε, ανακαλύπτει  πως οι φίλοι μπορεί να είναι ακόμα και δίπλα του αλλά και  πολύ διαφορετικοί από αυτό που φανταζόταν . Οι εκπλήξεις δίνουν νόημα στη ζωή και πως σημασία δεν έχει ο προορισμός, το τέλος ,  αλλά το ταξίδι…

Μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, δύσκολες ερωτήσεις , απογοητεύσεις, μάχες και φίλους.

Μια ιστορία που δείχνει πως η συνεργασία, η φιλία, η επιμονή και οι στόχοι είναι το Α και το Ω για να ξεφύγει κάποιος, για να ζήσει διαφορετικά. Για να σηκωθεί και να παρατήσει  τα εύκολα, για να τολμήσει ένα βήμα παραπέρα που θα τον φέρει πιο κοντά στη γνώση, στην αλήθεια, στην περιπέτεια , στην ομορφιά του να αποκτάς εμπειρίες, φίλους και νόημα στη ζωή.

Ένα βιβλίο με ονειρική εικονογράφηση από ό τους αδερφούς Φαν και κείμενο από την Ντάσκα Σλέττερ για ένα θέμα που απασχολεί πάντα μικρούς και μεγάλους. Την περιπέτεια και την αναζήτηση της αλήθειας, της ύπαρξης, της ίδιας της …ζωής.

Η Μπαρτόλο με τα κόκκινα γυαλιά, Λιάνα Δενεζάκη, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Σας έχει τύχει ποτέ, σαν μικρό παιδί να σας κοροϊδέψουν για κάτι στο σχολείο; Κι όχι για κάτι που κάνατε αλλά για κάτι που δεν φταίτε καθόλου μα καθόλου. Όπως τον Μπαρτόλο που όλοι βρίσκουν τρόπο  να τον πειράξουν μόνο και μόνο επειδή φοράει γυαλιά και μάλιστα μεγάλα κατακόκκινα. Ως κι η καλύτερη του φίλη η Ροζίνα μια μέρα του είπε πως μοιάζει με κόκκινο βάτραχο. Ευτυχώς που ο Μπαρτόλο έχει την γάτα του τον Φίγκαρο που πάντα είναι εκεί. Ή μήπως όχι;  Ένα κουβάρι με μια κόκκινη κλωστή απασχολεί  τον γάτο περισσότερο τη στιγμή που ο φίλος του τον έχει πιο πολύ ανάγκη. Κι όμως εκείνη η κόκκινη κλωστή ήταν  μάλλον… μαγική! Με μιας άρχισαν να ξεφυτρώνουν από παντού …παραμύθια και η ζωή του Μπαρτόλο απόκτησε άλλο νόημα…

Μια ιστορία ολοκαίνουργια από την Λιάνα Δενεζάκη. Διπλό το ταλέντο και συγγραφέας και εικονογράφος κι ίσως για αυτό τούτο το παραμύθια έχει …άλλη ψυχή. Μια ιστορία για όλα εκείνα τα παιδιά που νοιώθουν μειονεκτικά σαν κάτι στην ζωή τους δεν είναι «φυσιολογικό». Για τις κοροϊδίες και τα συναισθήματα θυμού, απογοήτευσης και «πόνου» που πάντα έχουν  τέτοιες καταστάσεις. Μια ιστορία για τους φίλους που είναι ή δεν είναι εκεί τη στιγμή που θέλουμε. Μια ιστορία γεμάτη από την φαντασία των παραμυθιών. Ένα κουβάρι κόκκινης κλωστής πάντα μας παραπέμπει στο καλό παραμύθι και τούτη τη φορά μπλέχτηκαν για τα καλά οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι ιστορίες και οι φίλοι… Μια ιστορία που αναδεικνύει την διαφορετικότητα του καθενός και την μοναδικότητα του. Καμιά φορά μια «κακή» στιγμή μπορεί να γίνει αιτία κι αφορμή να ξαναανακαλύψουμε ιδιαιτερότητες, ταλέντα ή και διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης των άλλων ή των ίδιων των καταστάσεων που πριν μας φαίνονταν άλυτες και δύσκολες.

Μια ιστορία που θα σας κάνει τα αγαπήσετε τα « γυαλιά » σας κι αν είναι κόκκινα, ε, τότε νομίζω πως θα είναι η στιγμή για ένα παραμύθι μαγικό!

Η υπόσχεση του Πρίγκιπα, Βασίλης Κουτσιαρής, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη.

Ο Πρίγκιπας κι η Πριγκηπέσα. Ένα μπλε κι ένα κόκκινο αυτοκίνητο. Μια ιστορία αγάπης από εκείνες που κρατούν για πάντα. Μια ιστορία με τους πιο απρόσμενους και μοναδικούς ήρωες που ζουν την πιο τρυφερή σχέση της ζωής τους. Μια έκθεση αυτοκίνητων, μια αγοραπωλησία, ένα φευγιό και μια δυνατή βροχή. Τα χρόνια που κυλούν, οι υποσχέσεις που δεν ξεχνιούνται και η ζωή που προχωράει και γράφει νέες περιπέτειες. Όμως η καρδιά που αγαπά αληθινά ποτέ μα ποτέ δεν ξεχνά. Ποτέ δεν απελπίζεται , ίσαμε εκείνη την μία και μοναδική στιγμή που τα όνειρα μπορούν να γίνουν… αλήθεια!

Μια πρωτότυπη, έξυπνη και τρυφερή ιστορία από τον Βασίλη Κουτσιαρή. Πρωταγωνιστές δυο άψυχα αντικείμενα, δύο αυτοκίνητα, που όμως εδώ αποκτούν ψυχή που συγκινεί, που νοσταλγεί, που αγαπά και που υπόσχεται όλα εκείνα που ονειρεύεται καθένας σαν γνωρίσει το ταίρι του. Μια ιστορία γεμάτη ζωή, μια αλληγορία ζωής, μια αγάπη, μια υπόσχεση, ελπίδα και επιμονή. Μια ιστορία από εκείνες που διαβάζονται  από μικρούς και μεγάλους από εκείνες που ακουμπούν πολύ τρυφερά τις ψυχές όλων και που μας κάνουν όλους να σκεφτούμε πορείες ζωής, υποσχέσεις που δώσαμε και ίσως δεν κρατήσαμε, όνειρα που φοβόμαστε πως μπορεί ποτέ να μην πραγματοποιηθούν, ελπίδες που δεν χάνονται.

Εκπληκτική γραφή, ροή λόγου που κυλάει αβίαστα και στρωτά. Εικονογράφηση μάλλον καταπληκτική. Απλή αλλά γεμάτη χρώμα και ψυχή. Σαν την Ίρις Σαμαρτζή που ξέρει πάντα τον τρόπο να μιλάει σε παιδιά και με μεγάλους με μαγικά πινέλα και μολύβια και χρώματα!

Για παιδιά από 4 χρόνων… για μεγάλους από 18….

Για περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο: http://kokkiniklostibooks.gr/b...

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogs...