Τα Παραμύθια του Σαββάτου

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ιστορίες για μεγάλα παιδιά. Για τους φίλους, την μοναξιά, την δύναμη της ψυχής. Για τους αγώνες μικρούς ή  μεγάλους, σκληρούς ή καθημερινούς που όλοι δίνουν σε τούτη ζωή. Για εκείνα τα παιδιά τα ασυνόδευτα που φεύγουν από τους τόπους τους για το άγνωστο, για νέες ελπίδες και πατρίδες.

Για την αγάπη, την ελπίδα , τα όνειρα και την ανθρωπιά που αν χαθούν τίποτα δεν θα μπορέσει να  σώσει τούτο τον κόσμο!

Φτου Ξελύπη, Μαριέττα Κόντου, εικ: Στάθης Πετρόπουλος, εκδ. Μεταίχμιο

Ιστορίες που ζεις δυνατά λέγεται η νέα σειρά βιβλίων για παιδιά και νέους που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Και είναι πολύ δυνατές αυτές οι ιστορίες. Είναι για εκείνους τους ανθρώπους ή καλυτέρα τα παιδιά που πέρασαν αυτό που λέει ο λαός μέσα από τη φωτιά και ξαναγεννήθηκαν. Η ιστορία της Νουρ από τη Δαμασκό, ενός μικρού κοριτσιού που η ζωή άλλαξε χωρίς να καταλάβει το πώς και το γιατί είναι από τις πιο συγκινητικές και δυνατές που έχω διαβάσει τελευταία . Προϊόν μυθοπλασίας της Μαριέττας Κόντου που η πένα της για μια ακόμα φορά μαγεύει. Ιστορία για το κορίτσι που λάτρεψε το νερό, που εκείνο τη βοήθησε να σωθεί, να τραβήξει μια βάρκα με φοβισμένους ανθρώπους, μεσοπέλαγα για ώρες πολλές. Το νερό που ήταν το εισιτήριο της για την άλλη ζωή. Για το ταξίδι που ήταν μοναχικό και δύσκολο πολύ και πέρασε χώρες, στεριές, θάλασσες και πάλι στεριά για καταφέρει με τη βοήθεια Ανθρώπων Χαμογελαστών να περάσει και ολόκληρο ωκεανό και να βρεθεί στο πιο μεγάλο στάδιο του κόσμου, στο Μαρακανά της Βραζιλίας , στην πιο μεγάλη αθλητική διοργάνωση, εκείνη των Ολυμπιακών Αγώνων.

Κι είναι η ιστορία μιας προσφυγοπούλας, ενός ασυνόδευτου παιδιού. Κι είναι πολλά τα βιβλία που τυπώνονται πια με τέτοια θέματα. Όμως η ιστορία της Νουρ έχει κάτι το διαφορετικό. Έχει εκείνη τη γάτα την Κιταμπάν που στα αραβικά θα πει βιβλίο. Έχει εκείνα τα πολύτιμα πράγματα στο μικρό σακουλάκι, που κάποια στιγμή καταλαβαίνεις πως την  αξία τους την αλλάζουν οι συνθήκες, ο χρόνος και ο τόπος. Έχει εκείνη την φανταστική χώρα την Κολυβρία που φέρνει χαμόγελα. Έχει χαμόγελα πολλά από απλούς ανθρώπους που τους αρέσει να βοηθούν τους άλλους. Έχει πείσμα τούτη η ιστορία. Πείσμα, στόχους και όνειρα. Έχει θάρρος, τόλμη , λύπη και χαρά, σαν χαρμολύπη που λέμε καμιά φορά. Έχει γνωστές σκηνές και εικόνες που εύχεσαι να μην ζήσεις ποτέ. Έχει αναστοχασμούς  και συναισθήματα ανάκατα. Φόβο, θυμό, χαρά, αγαλλίαση, πόνο, πίκρα, δάκρυα μα και ελπίδα μπόλικη και άλλα δάκρυα εκείνα της χαράς.

Μαρρέττα Κόντου! Αναζητείστε και ανακαλύψτε την όσοι δεν την ξέρετε. Μαγική η γραφή της, ρέουσα και πολύτιμη σαν τα μικρά πραγματάκια στο σακουλάκι της Νουρ. Εικόνες φτιάχνει μέσα σε μια στιγμή με δύο της  λέξεις. Εικόνες που είδε και ένοιωσε κι ο Στάθης Πετρόπουλος που εικονογράφησε όλη την ιστορία, διακριτικά, σεβόμενος το κείμενο και τη ζωή της Νουρ και της  Κιταμπάν που με γοήτευσε ιδιαίτερα. Μια ιστορία αλληλοβοήθειας, τόλμης, θάρρους και …προσφύγων. Για όλες τις πατρίδες του κόσμου, για όλα τα παιδιά του κόσμου που αναγκάζονται να πάρουν τον δρόμο της μοναξιάς και του πολέμου…

Για τα όνειρα που δεν χάνονται ποτέ, για τις διαδρομές που όλοι θα διανύσουμε!

Για παιδιά από 10 χρονών…

Χάθηκε η μπάλα! Ελένη Γεωργοστάθη, εικ:Λέλα Στρούτση, εκδ. Ψυχογιός

Μια ιστορία κοριτσοαγορίστικη  όπως είπε κι ο γιός μου. Για μικρά και μεγάλα παιδιά που αγαπούν την μπάλα, το μπάσκετ και τους κολλητούς τους. Μια ιστορία της Ελένης Γεροστάθη σύγχρονη, καθημερινή, που ακούμπα με πολύ διακριτικό τρόπο σημερινά προβλήματα. Ανεργία, οικονομική κρίση και εκφοβισμό σε ηλικίες προ εφηβείας και εφηβείας. Μια παρέα παιδιών δεκάχρονων θα βρεθούν να ανταγωνίζονται για το γηπεδάκι μιας γειτονιάς με μεγαλύτερα παιδιά με στοίχημα την επικράτηση στο χώρο των καλύτερων ή δυνατότερων. 

Την ίδια στιγμή η απώλεια της δουλειάς του  μπαμπά του Ανδρέα, θα αναγκάσει όλη την οικογένεια να τρέφεται με …καμένο φαγητό και τα όνειρα τους να μπουν στα χρονοντούλαπα της ζωής τους. Οι φίλοι του με τις οικογένειες τους θα αναγκαστούν να μετοικήσουν  και ο Ανδρέας θα βρεθεί υπόλογος και υπεύθυνος να βρει λύσεις για το μεγάλο στοίχημα. 

Μια σειρά γεγονότων , κάποιων ατυχιών  αλλά και κάποιων πολύ …τυχερών συμβάντων θα δημιουργήσουν ευχάριστε εξελίξεις για μικρούς και μεγάλους. Θα έρθουν και οι συγγνώμες, οι αποδοχές , τα χαμόγελα, οι νέοι και παλιοί φίλοι και οι καλύτερες μέρες για όλους

Μια σύγχρονη ιστορία, καλογραμμένη με χιούμορ, αγωνία και προβληματισμούς. Μια ιστορία που θίγει  κύρια θέματα της κοινωνίας μας και των μικρών και των μεγάλων μελών της. Η μπάλα το αγαπημένο παιχνίδι όλων των αγοριών θα γίνει η αφορμή να λυθούν πολύ σοβαρά θέματα. Θα γίνει παιχνίδι κοριτσιών και αγοριών, καταρρίπτοντας ακόμα ένα παλαιότερο ταμπού πως στο μπάσκετ  ήταν καλύτερα τα αγόρια. Θα θυμηθούμε στιγμές από τις ένδοξες μέρες αγώνων στα 1987 και θα συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχουν πάντα δεύτερες ευκαιρίες  στη ζωή για να αλλάξουν όλα, σκέψεις, καθημερινότητα και σχέσεις.

Τελικά ίσως δεν έχει χαθεί καθόλου η μπάλα αρκεί να πέφτε στα σωστά μυαλά και χέρια!

Με εικονογράφηση της Λέλας Στρούτση και κείμενο της Ελένης Γεροστάθη που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά πως εκείνη την μπάλα της γραφής την έχει κερδίσει επάξια!

Για παιδιά από 9 χρονών

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

zhtunteanagnostes.blogspot.gr