Τα παραμύθια του Σαββάτου…

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν κι οι παραμυθάδες του καιρού μας στην καλύτερη τους ώρα. Παραμύθια για θαύματα που μπορεί να συμβούν σε κάθε σπίτι, σε κάθε οικογένεια ενωμένη, για φόβους, προκαταλήψεις, φως στο σκοτάδι της ψυχής και του ουρανού. Παραμύθια πασπαλισμένα με χρυσόσκονη εκεί που όλα μοιάζουν αδύνατα. Στην ουσία η ψυχή αντρειεύει και πολεμά τις αδυναμίες. Παραμύθια γεμάτα αλήθειες και τούτη τη φορά και ας κρύβουν τη μαγεία της έκπληξης και τη χαρά!

Ο Ξυλαράκης, Julia Donaldson, Axel Scheffler, εκδ. Ίκαρος

Ποιος είναι ο Ξυλαράκης; Ένας μπαμπάς, οικογενειάρχης και …κορμός ή καλύτερα κλαδί ενός δέντρου. Τολμηρός, πολυταξιδεμένος, χαμένος λίγο, και γεμάτος από περιπέτειες. Ζει σε ένα δέντρο από πολύ παλιά και έχει γυναίκα και τρία παιδιά. Ένα πρωινό, μιας Άνοιξης, ένας σκύλος θα τον απομακρύνει από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ένα ταξίδι στο χρόνο και στα παράξενα, δύσκολα μονοπάτια και στροφές της ζωής θα είναι πια η ζωή του. Θα γίνει παιχνίδι, θα βρεθεί στο βαθύ κι ορμητικό ποτάμι, θα γίνει υλικό για τη φωλιά ενός κύκνου. Θα γνωρίσει τη θάλασσα, τα κάστρα στην άμμο, θα γίνει μολύβι, τόξο, ρόπαλο, χέρι χιονάνθρωπου. Θα νοιώσει τη μοναξιά, την πίκρα και την νοσταλγία για τον τόπο του και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Όμως δεν θα το βάλει κάτω ποτέ και μια μέρα που θα βρεθεί σαν καυσόξυλο στο τζάκι θα ακούσει μια γνώριμη φωνή κι η ζωή του θα αλλάξει. Το θαύμα δεν θα αργήσει να συμβεί και εκείνη την μαγική βραδιά της Πρωτοχρονιάς που όλα είναι δυνατά κι όλα λαμπερά και πολύχρωμα ο Ξυλαράκης θα επιστρέψει σαν δώρο από τον Αη Βασίλη στα παιδιά και την γυναίκα του.

Αριστουργηματικό και ευφυές τούτο το παραμύθι  από τους δύο  πολυβραβευμένους  δημιουργούς, Axel Scheffler & Julia Donaldson, που αυτή τη φορά φτιάχνουν μια ξεχωριστή Χριστουγεννιάτικη ιστορία, που διαβάζεται όλο το χρόνο.

Μια ιστορία που δείχνει τη δύναμη της αγάπης, της οικογένειας και της ψυχής. Της ψυχής που δεν τα παρατάει ποτέ, που δεν απελπίζεται από τις κακοτοπιές και τα δύσκολα. Παράδειγμα μίμησης, παράδειγμα θάρρους. Ανήμπορος ο Ξυλαράκης, αλλά επίμονος και πάντα ζώντας με την ελπίδα. Ποτέ δεν θα λυγίσει ούτε την τελευταία στιγμή κι έτσι η δύναμη της θέλησης, η αγάπη για τη ζωή και την οικογένεια θα βοηθήσουν στη λύση των προβλημάτων. Κι αν νομίζεται πως αυτά συμβαίνουν  μόνο στα παραμύθια, κάνετε λάθος. Ο Αϊ Βασίλης είναι πάντα μέσα μας, αρκεί να πιστέψουμε σ΄ αυτόν, στον εαυτό μας και να μην απομακρυνόμαστε ποτέ από τους στόχους και τις επιθυμίες μας.

Ένα παραμύθι για την αγάπη της οικογένειας, τη θαλπωρή, τη δύναμη και την ανιδιοτέλεια της. Ένα παραμύθι μαγικό, τροφή για σκέψη, για δημιουργία , για εκείνα τα εμπόδια που κάποιος πρέπει να μην τα αφήσει να τον νικήσουν.

Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι λίγο διαφορετικό!

Για παιδιά από 6 χρονών…

Ο Ξυλαράκης ( Τhe Stick Man ) έγινε ταινία και προβλήθηκε από το BBC πέρυσι την ημέρα των Χριστουγέννων:

Το σκουριασμένο τρίγωνο, Δημήτρης Μπογδάνος, εικ: Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδ. Μεταίχμιο

Ποια να είναι άραγε τα όνειρα ενός μικρού κοριτσιού για τα φετινά Χριστούγεννα; Νοιώθει βαριά την ψυχή του μιας και η χαρά λείπει από το δικό τους σπίτι. Το μικρό κορίτσι είναι η Αθηνά και ξέροντας πως όλοι την επόμενη μέρα στη γιορτή του σχολείου θα την κοροϊδεύουν για τα παλιομοδίτικα φορέματα της, τις « παλιατσαρίες », δώρα από την θεία της, δεν μπορεί να  κλείσει μάτι. Και το χειρότερο το τριγωνικά της παραμένει καφέ, σκουριασμένο και σχεδόν παράφωνο. Κι έτσι χαμένη στις σκέψεις της δεν θα αντιλήφθη αμέσως πως ένα γέρος με άσπρη γενειάδα και κόκκινη στολή θα ΄ρθει περπατώντας σχεδόν στον αέρα και θα την ρωτήσει τι δώρο θέλει για την μεγάλη μέρα. Κι η Αθηνά θα απαντήσει, να μην έχουν προβλήματα στην οικογένειά της. Ο  Αϊ Βασίλης θα καταλάβει ακριβώς τι εννοεί  κι όλη η ευτυχία της θα κλειστεί την επόμενη μέρα στη γιορτή, σε ένα …ντιιιν , σε μια φωνή μαγική, σαν άγγελος  θα πει η μαμά, και σε ένα τηλεφώνημα που θα δώσει στον μπαμπά της μια μόνιμη δουλειά… Ποιος είπε πως δεν υπάρχει άγιος Βασίλης τελικά; Ποιος δεν πιστεύει στα θαύματα και μάλιστα τούτες τις μαγικές  μέρες και νύχτες των Χριστουγέννων; Ποιος δεν συγκινείται ακούγοντας εκείνο τον μοναδικό ήχο από το τρίγωνο των Χριστουγέννων, όταν μάλιστα είναι  πασπαλισμένο με παραμυθόσκονη ο ήχος του μπορεί να γεμίσει με φως αστεριών και να ΄ναι ο πιο γλυκός του κόσμου ολάκερου. Κι ας  είναι ένα μικρό σκουριασμένο τριγωνάκι.

Ένα υπέροχο παραμύθι για τη μαγεία της γιορτής, για  τα θαύματα που συμβαίνουν καμιά φορά. Που έχουν σάρκα και οστά και δίνουν ζωή, δύναμη και αγάπη στην καθημερινότητά μας. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία του Δημήτρη Μπογδάνου γεμάτη ελπίδα, θάρρος και τόλμη. Γιατί είναι δύσκολο να επιβιώνεις σαν παιδί έχοντας συντροφιά τα αποφόρια των άλλων, τις κοροϊδίες και τα ισχνά χαμόγελα, τα παράξενα. Γιατί χρειάζονται όλα τα παιδιά μικρά θαύματα και αγκαλιές πολύτιμες κι όχι μόνο τα Χριστούγεννα. Για την καθημερινότητα πολλών οικογενειών στην Ελλάδα του σήμερα που χρειάζεται θαύματα για να πάει λίγο παραπέρα. Για εκείνα τα μικρά τριγωνάκια των Χριστουγέννων που ενώ φαίνονται ασήμαντα ο ήχος τους είναι μοναδικός και χαρακτηριστικός σε όλες τις παιδικές ψυχές.

Τι να πει κανείς για τον Νικόλα Ανδρικόπουλο; Ζωγράφος εκπληκτικός με ιδιαίτερο στυλ και άποψη για τα καλά παιδικά βιβλία και τις εικόνες που κρύβουν, κι εκείνος μοναδικά ζωντανεύει. Χαρακτηριστικές φιγούρες μιας άλλης εποχής γεμάτες όμως συναίσθημα και «μαγεία». Χρώματα έντονα, φιγούρες αξέχαστες και ιδιαίτερες που τραβάνε μικρούς και μεγάλους τόσο ώστε να τους τυπώνονται με μιας.

Για όλα τα παιδιά μικρά και μεγάλα.

Ο Νικολύκος στη μακρινή Ντουλαποχώρα, Χρήστος Δασκαλάκης, εικ :Γιάννης Ζαμπέλης, εκδ. Γρηγόρη

Ώρα για παραμύθι ή μήπως για αλήθειες που κρύβονται μέσα τους; Ποια είναι η Ντουλαποχώρα; Κι ο Νικολύκος; Ένα λυκάκι που συμπάθησα από την πρώτη στιγμή. Ήξερα πως θα έφευγε, θα δραπέτευε από τη φυλακή του,  αφού συνήθως έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους, τα παιδιά που νοιώθουν μοναξιά, φόβο και λύπη. Λύκος μπορεί να είναι ο Νικολύκος αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα δημιουργεί παντού φασαρίες, δαγκώματα και πανικό. Είναι απλά το εγγονάκι μιας γιαγιάς λύκαινας, ένα μικρό « παιδί» που υπάρχει κάποιος που πραγματικά ανησυχεί για αυτόν. Όπως γίνεται και στη ζωή. Όλοι έχουμε έναν φύλακα άγγελο, κάποιον να μας προσέχει.

Ένα παραμύθι που παίζει με τις λέξεις. Με τα νοήματα, με τα συναισθήματα κι επικεντρώνεται στο φόβο, τις προκαταλήψεις, τις « ετικέτες» της ζωής. Ένα χριστουγεννιάτικο και όχι μόνο παραμύθι που διδάσκει, αφυπνίζει και ξυπνά συνειδήσεις, γεμίζει σκέψεις, μαθήματα ζωής και αγάπη. Αγάπη  που ξεχειλίζει από την οικογένεια. Αγάπη, φιλία, τόλμη, δύναμη και δεύτερες σκέψεις.

Χρήστος Δασκαλάκης ο δημιουργός του. Μας ταξίδεψε βαθιά στην ψυχή. Έφτιαξε ένα κείμενο ευφυέστατο , χωρίς περιττά στολίδια, κατανοητό απολύτως από παιδιά και πολύ τρυφερό. Καλογραμμένο λοιπόν, γεμάτο αξίες και σκέψεις. Πόσα θέματα δεν ακουμπά τούτη η ιστορία; Διαφορετικότητα, συνεργασία, ομαδικότητα , αυτογνωσία, προκαταλήψεις και χίλια δύο άλλα. Όμως το πνεύμα των Χριστουγέννων ίσως, κι εδώ θριαμβεύει, μαλακώνει όλες τις ψυχές, αναγνωρίζει τα λάθη και τα κακώς κείμενα. Να ακούμε τους άλλους, πάντα, όσο απόμακροι κι αν μας φαίνονται. Να μην επηρεαζόμαστε όμως από τα παρωχημένα , τα εύκολα, τα κακόβουλα ακούσματα. Μια ιστορία που πάλι μας θυμίζει την σπουδαιότητα και αυτοθυσία της οικογένειας. Το πώς πρέπει να μην βάζουμε στο περιθώριο ότι μας έχουν « πει» οι άλλοι. Εμείς, μέσα μας, πρέπει να ψάχνουμε τα δικά μας συναισθήματα, τις δικές μας σκέψεις να εφαρμόζουμε, τις δικές μας εμπειρίες να ακολουθούμε.

Με εικονογράφηση πολύ ιδιαίτερη. Ακουμπά τις παιδικές ψυχές πολύ περισσότερο αφού τα σχέδια του Γιάννη Ζαμπέλη θυμίζουν εκείνα των παιδιών.

Να το διαβάσετε μικροί και μεγάλοι να αναρωτηθείτε τις δικές σας αποκλίσεις και φόβους!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogs...