του Μηνά Ρασούλη
Ο ερχομός του Ερντογάν στην Μόσχα σηματοδοτεί το όραμα του περί “εθνικής επιβίωσης” και “απειλούμενης ενότητας της Τουρκίας” , από ξένες σκοτεινές δυνάμεις . Η ιδέα δε και μόνο της δημιουργίας Κουρδικού τομέα στην Συρία φέρνει τον ξένο παράγοντα με σενάρια καταστροφικά , ακόμα και με την ύπαρξη του τουρκικού κράτους. Η παραπάνω ρητορική , που αναπτύχθηκε προεκλογικά στις τοπικές εκλογές δεν ικανοποίησε τον λαό κυρίως στις μεγάλες πόλεις που απαιτεί εδώ και χρόνια να γίνει ένας αξιόπιστος εταίρος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Οι περισσότεροι αναλυτές της τουρκικής πολιτικής σκηνής , εκτιμούν την βαθιά οικονομική κρίση που περνάει η χώρα να επηρέασε τις τοπικές εκλογές στην Τουρκία , αλλά και τα αίτια της δημιουργίας πολιτικού μετώπου ενάντια της συμμαχίας του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ με ΜΗΡ.
Το δημιουργηθέν εσωτερικό πολιτικό μέτωπο με την αντιπολίτευση είναι αδύνατον με τον εσωτερικό πληθωρισμό του 20% να αντιμετωπιστεί όμως , μόνο με μεταρρυθμίσεις και οικονομικά μέτρα.
Η οικονομική κρίση προκαλεί κοινωνική αναταραχή και η απαγγελία κατηγορίας από τις αρχές είναι πολύ εύκολη να απαγγελθεί. Επειδή είμαστε όμως και γειτονικές χώρες μας ενδιαφέρει να μην βρεθούν σε απόγνωση οι κάτοικοι της.
Βραχυπρόθεσμα , είναι πολύ δύσκολο να περιμένουμε μεγάλες αλλαγές στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική . Αυτό οφείλεται στο γεγονός , ότι ο Ερντογάν έχει καταστεί εξαρτημένος από το μικρότερο σύμμαχο του το κόμμα του Εθνικιστικού Κινήματος ( ΜΗΡ) , του οποίου η στάση στα θέματα κατάληψης της Βόρειας Συρίας , αλλά και των Κούρδων , έχουν καταστήσει τους κρατικούς θεσμούς να επαγρυπνούν. Αυτό όμως, που θα παρακολουθήσουμε βραχυπρόθεσμα, θα είναι το πώς οι διμερείς σχέσεις της Τουρκίας με την Αμερική και την Ρωσία και οι τοποθετήσεις των στα θέματα της Μέσης Ανατολής , θα διαμορφωθούν και θα επηρεάσουν αυτούς.
