του Δημήτρη Καρατζάνη
Δεν ξέρω πως βρέθηκα τελευταία στην Αθήνα, σε μια απ τις πιο όμορφες Ανοιξιάτικες στιγμές της , να σεργιανίζω, πρωινή ώρα, στο Πεδίον του Αρεως. Παρά τα όσα είχα ακούσει για μετατροπή του χώρου σε κατασκήνωση μεταναστών, το ματι μου δεν έπιασε πουθενα σκηνές .Ήταν όμως εμφανή, τα ίχνη από το πέρασμα τους παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μερικών ανθρώπων του Δήμου ,να ξαναφέρουν το χώρο στην πρότερη μορφή του..
Περπατώντας άφησα πίσω μου τα τελευταία δενδρα του άλσους ,και είδα μπροστά μου, στο βάθος, Ανατολικά, το επιβλητικό κτίριο της σχολής Ευελπίδων. Το παλιό διοικητήριο συγκεκριμένα ,που παραμένει ακριβώς όπως έχει μείνει στη μνήμη μου μισό περίπου αιώνα πριν, Τα άλλα κτίρια της παλιάς Σχολής,αλλαγμένα εσωτερικά και εξωτερικα έχουν δώσει από χρόνια διέξοδο , στο διαχρονικό πρόβλημα στέγασης των δικαστηρίων της πρωτεύουσας.
Πέρασα με συγκίνηση και νοσταλγία , μπροστά από τον κήπο του ιστορικού και άψογου από πλευράς αιασθητικής κτιρίου, μια από τις πολλές δωρεές του εθνικού ευεργέτη Γεώργιου Αβέρωφ. Του ανθρώπου που διέθεσε όλη του την περιουσία στην πατρίδα και χάρη στον οποίο αποκτήθηκε το θρυλικό θωρηκτό, ''Αβέρωφ'',φόβος και τρόμος του τουρκικού στόλου αρχές του περασμένου αιώνα και κύρια αιτία που τα νησια του Αιγαίου είναι σήμερα Ελληνικά .
Προχωρώντας Ανατολικά ,κατά μήκος της περιμέτρου, έπεσε το μάτι μου σε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων,συγκεντρωμένων εξω από την κύρια είσοδο των Δικαστηρίων. Την είσοδο που εμείς οι παλιοί ευέλπιδες,στα χρόνια λειτουργίας της Σχολής θυμούμασταν ως ''πύλη οχημάτων''..
Τι συμβαίνει, γιατί τόσος κόσμος, ρώτησα κάποιον πλησιάζοντας. Τους δικάζουν ,είπε. Ποιους ,ξαναρώτησα. Γύρισε και με κοίταξε απαξιωτικά. Μπες μέσα, και θα δεις είπε, κι απομακρύνθηκε χωρίς άλλη εξήγηση
Σπρώχνοντας και σπρωχνόμενος κατόρθωσα να ανοίξω δρόμο προς την κύρια δικαστική αίθουσα ,,μπρος στην οποία συνωστιζόταν ένα απίστευτα μέγάλο πλήθος . Με τα πολλά και συνεχώς ''διαγκωνιζόμενος'' κατάφερα να προσεγγίσω την είσοδο και να μπω μέσα .
Πρώτη εικόνα ...που αντίκρισα στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα,τα αυστηρα πρόσωπα των δικαστών με τα γουνάκια τους πάνω στην έδρα και 4 άνδρες καθισμένοι στις θέσεις των κατηγορουμένων
Τα πρόσωπα τους,παρά την προσπάθεια που έκανα, ήταν αδύνατο να τα διακρίνω από τη θέση που βρισκόμουν Η δίκη μόλις είχε αρχίσει και μέσα σε μια απόλυτη σιωπή, ακουγόταν μόνο η ανάγνωση του κατηγορητηριου
Κατηγορείσθε ,έλεγε ο εκπρόσωπος της Θέμιδας στον πρώτο ,διότι με την ανεύθυνη πολιτική σας διπλασιάσατε στη διάρκεια της πρωθυπουργικής σας θητεία σας το δημόσιο χρέος., Αποκρύψατε και αλλοιώσατε δημοσιονομικά στοιχεία ΄ εκθέτοντας τη χώρα διεθνώς. Αμελήσατε να πάρετε διορθωτικά μετρα ενώ η χώρα βυθιζόταν και το σπουδαιότερο ΄ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣΑΤΕ δια των εκλογών λίγο πριν την κρίσιμη στιγμή αδιαφορώντας για την επερχόμενη θύελλα.Επιλέξατε δηλαδή αντί για τον αγώνα και την προσπάθεια να διάσωθεί η πατρίδα, την ασφάλεια της βουλευτική ασυλίας και την ένοχη σιωπή.
Εσεις έιπε απευθυνόμενος στον διπλανό του ,κατηγορείσθε, διότι ενώ γνωρίζατε το βάθος και την ένταση της κρίσης επιδείξατε απίστευτη επιπολαιότητα, δώσατε ανέφικτες υποσχέσεις για να κερδίσετε τις εκλογές και επιλέξατε την κατάκτηση της πρωθυπουργίας από το συμφέρον της χώρας ,την οποία με τις πράξεις και παραλήψεις σας παραδώσατε δέσμια στο ΔΝΤ και τους δανειστές..
Εσείς είπε στρεφόμενος στον τρίτο ,κατηγορείσθε διότι ενώ γνωρίζατε τι έπρεπε να γίνει για να ξεπεραστεί η κρίση,καλλιεργήσατε κλίμα αντιμνημονιακής υστερίας επι ένα χρόνο με τα ΖΑΠΕΙΑ ,μόνο και μόνο για να την εκμεταλλευτείτε και να γίνετε πρωθυπουργός. Κατηγορείσθε επίσης διότι , για εκλογικούς και πάλι λόγους,κάνατε στροφή και εγκαταλείψατε την προσπάθεια ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, το κλείσιμο της οποίας θα παρείχε στη χώρα το σημείο στήριξης που είχε ανάγκη και που, προπαντός,θα δέσμευε και τους επόμενους
Εσεις κατηγορείσθε,είπε αποτεινόμενος στον τελευταίο, διότι δώσατε τις περισσότερες ψεύτικες υποσχέσεις που έχει δώσει ποτέ Έλληνας πρωθυπουργός .Διότι υποβάλλατε με την υπογραφή σας τη χώρα στο βαρύτερο από όλα τα μνημόνια,΄διότι με την πολιτική σας στο προσφυγικό μετατρέψατε τη χώρα σε αποθήκη ψυχών και τέλος, διότι μέσα σε ενάμισυ μόλις χρονο, σβήσατε τηνελπίδα από τη ζωή των πολιτων και μετατρέψατε την πατρίδα σε χώρα παρία που τα σύνορα της παραβιάζουν ακόμα και τα Σκόπια.
Σταματησε για μια στιγμή να μιλάει, έφερε το ποτήρι που ήταν μπροστα του στα χείλη του και ήπιε μερικές γουλιές νερό' .
Διακόπτομε τη δίκη, είπε αμέσως μετά. Θα διακόψουμε για μισή ώρα,και μετά όλοι εδώ ,πρόσθεσε
Οι δικαστές, ένας ένας ,άρχισαν να αποχωρούν από τα έδρανα ενώ οι κατηγορούμενοι που σηκώθηκαν κι αυτοί όρθιοι ,γύρισαν κατά τη μεριά του ακροατηρίου.
Εμεινα με το στόμα ανοιχτό αντικρίζοντας τα πρόσωπα τους Ο...Καραμανλης ,ο... Παπανδρέου, ο..Σαμαράς ,ο...Τσιπρας .Φώναξα έκπληκτος, με όση δύναμη άντεχαν τα πνευμόνια μου
Ένοιωσα ένα δυνατο σπρώξιμο στον αριστερό μου ώμο και την ανήσυχη φωνή της γυναίκας μου, της Χαράς.Τι έπαθες χριστιανέ μου νυχτιάτικα και ξεφωνίζεις μες τον ύπνο σου Καραμανλής και Παπανδρέου; κοίταξα έκπληκτος ολόγυρα μέχρι να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει.
Αστα γυναίκα ,είπα τελικά .''Η αλεπού στον ύπνο της κοτόπουλα ονειρεύεται...''
